شاید هم منطق ادامه کوبنده تحریم ها بدون رعایت فعل و انفعال های سیاسی داخلی ایران و نیز بدون رعایت آستانه تحمل فشار مردم در ایران، همان ادامه تز تغییر رژیم در ایران است که آمریکایی ها ادعا دارند آن را

سالهاست که برخی ها رژیم جمهوری اسلامی را به رعایت قانون اساسی فرا میخوانند و طوری از قانون اساسی رژیم حرف میزنند که انگار با اعلامیه جهانی حقوق بشر طرفیم. خیلی از این افراد همانهایی هستند که در زمان

پیش نویس منشور حقوق شهروندی روحانی را می توان به کلی نادیده گرفت؛ مانند بسیاری دیگر از متون تبلیغاتی که تقریبا همه دولتها، در همه جای دنیا، برای راضی کردن خاطر رای دهندگان، بی آن که عزمی جدی برای

سدهای ایرانی که بنا به سیاست های دولت مرکزی بررودهای اقلیم احواز تاسیس شده اند تامانع ازخروج آب شیرین از کشور شوند، درحقیقت مرزهای آبی ایران محسوب می شوند. گرچه در ورای این مرز اعتباری طرحهای آلود

پرسش ساده است: چرا در روز مذاکرات ایران با کشورهای 1+5، در حالی که طرف های مذاکره کننده و رسانه ها بر طبل تفاهم و توافق می کوبند، رهبر ایران در یک سخنرانی آتشین، تندترین مواضع علنی را علیه کشورهای

بروال الاهواز- خوزستان به غیر از معدن نفتش به قطب کشاورزی معروف است. قطب کشاورزی به این معنی که در زمینه منابع و تولیدات کشاورزی ظرفیت بالایی دارد و می­تواند نه فقط در سطح ملی، که در سطح جهانی هم

به نتیجه نرسیدن مذاکرات ژنو لااقل تا این تاریخ، نه تنها جمهوری اسلامی را که تصورمیکرد بازهم میتواند با ترفند های همیشگی جهان را سر در گم کرده و فورا امضا بگیرد سخت خشمگین و هراسان کرد بلکه تعدادی از

كارون را از قديم به عنوان پر آبترين رود و تنها رودخانه قابل كشتيرانى ايران می شناسيم. اين رودخانه از كوههاى زاگرس سرچشمه می گيرد كه از نظر موقعيت جغرافيايى در استا نهاى چهارمحال بختيارى و كهگيلويه و

ملت و احزاب و سازمان های دموکراسی خواه می بایست راه درستِ مبارزه ی مدنی و نافرمانی های مدنی را توسعه داده و در وضعیت فعلی تحت هیچ شرایطی به رژیم کمک نکنند. مخالفت با اعدام، آزادی بی قید و شرط کلیه ی