صفحه نخست
سیاست
دونالد ترامپ، رییس جمهوری آمریکا علاقه خود برای لغو قرارداد اتمی با ایران (برجام) را پنهان نکرده است.
برجام در سال ۲۰۱۵ در زمان دولت باراک اوباما، رییس جمهوری پیشین آمریکا تنظیم و نهایی شد و ترامپ آن را «احمقانه‌ترین قرارداد جهان» خوانده است.
این قرارداد در طول ریاست جمهوری ترامپ یکبار در ماه آوریل و بار دیگر در ماه ژوییه و در دوره‌های ۹۰ روزه تایید پایبندی ایران به این قرارداد مطرح شد.
در هر دو مورد ترامپ مایل به لغو این قرارداد بود، اما رکس تیلرسون زمینه دیپلماتیک لغو این قرارداد را فراهم نکرده بود. به گفته برودسکی، ترامپ به تیلرسون هشدار داده است که در موعد ۹۰ روزه بعدی در ماه اکتبر دیگر این موضوع اتفاق نیافتد.
برودسکی در این مقاله ۴ گزینه پیش روی ترامپ در ارتباط با برجام را به این گونه خلاصه می‌کند:
ترامپ می‌تواند اعلام کند که ایران به متن و روح این قرارداد آنگونه که در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل آمده پایبند نبوده است.
ترامپ همچنین می‌تواند اعلام کند که ایران ۵ شرطی را که کنگره آمریکا در سال ۲۰۱۵ تعیین کرده اجرا نکرده و در پایان ۹۰ روز از تایید قرارداد خودداری کند و به کنگره اجازه دهد تا ظرف ۶۰ روز در مورد لغو این قرارداد رای‌گیری نماید.
گزینه سوم ارجاع برجام به عنوان یک قرارداد بین‌المللی به سنای آمریکا برای بحث و تصویب است. با توجه به ۶۷ رای لازم این قرارداد در صورت طرح در مجلس سنای آمریکا بدون شک لغو خواهد شد.
به گفته برودسکی مشکل این سه گزینه انزوای آمریکا و سرزنش این کشور از سوی متحدان آمریکا برای لغو یک قرارداد بین المللی است.
بر اساس گزینه چهارم، آمریکا به توافق اتمی پایبند می‌ماند، اما ایران را بخاطر نقض این پیمان هرچه بیشتر مجازات خواهد کرد.
برای مثال اگر در ماه اکتبر دولت ترامپ متوجه شود که ایران شرایط قرارداد را اجرا نکرده است، بجای لغو این قرارداد، دولت آمریکا می‌تواند با همکاری کنگره و وزارت خزانه داری تحریم‌های سنگینی را علیه ایران اعمال کند.
در عین حال دولت آمریکا می‌تواند تهران را بخاطر رفتارهای خطرناک دیگر در زمینه حقوق بشر، حمایت از تروریسم و ادامه برنامه موشک‌های بالستیک تحت فشار قرار بدهد.
در این حالت اعمال فشار بر ایران باعث می‌شود تا آن کشور تصمیم به خروج از این قرارداد بگیرد. در این صورت این ایران خواهد بود که برای لغو این قرارداد سرزنش خواهد شد و آمریکا فرصت خواهد داشت تا متحدان خود را برای اعمال مجازات‌های بیشتر آماده کند.
