صفحه نخست
سیاست
رادیو آلمان-در کنفرانس بین‌المللی روز شنبه ۳۰ ژوئن در ژنو توافقی از سوی قدرت‌های جهان برای تشکیل دولت انتقالی در سوریه برای استقرار صلح در این کشور صورت گرفت. توافقی که از سوی برخی رسانه‌ها "نسخه رقیق شده طرح صلح کوفی عنان" نام گرفته است. در این طرح سخنی از عدم امکان مشارکت بشار اسد٬ رئیس‌جمهور فعلی سوریه٬ در آینده سیاسی این کشور نیست. روسیه خواهان ان است که امکان مشارکت سیاسی اسد برای آینده سوریه باز باشد. آمریکا با این امر به شدت مخالف است اما نهایتاً نقش اسد در توافق شکل‌گرفته درباره آینده سوریه همچنان مبهم است.
این موضوعی است که خشم اپوزیسیون سوریه را برانگیخته است. در نخستین واکنش‌ها فاکس‌نیوز گزارش داد که رامی عبدالرحمن٬ مدیر گروه نظارت بر حقوق بشر سوریه در بریتانیا، اعلام کرده است که «اگر اسد در قدرت باشد هیچ یک از اپوزیسیون سوریه عضویت در دولت انتقالی را نخواهد پذیرفت.»
دولت سوریه تا این لحظه هیچ موضعی در قبال توافق‌نامه‌ای که مخالفت شدید اپوزیسیون کشور را برانگیخته اتخاذ نکرده است. با این همه تلویزیون دولتی این کشور دستاورد نشست ژنو را پیروزی رژیم سوریه و متحد آن٬ روسیه٬ اعلام کرد. به گزارش وال‌استریت ژورنال عبدل هادی نصری٬ یکی از تحلیلگران طرفدار رژیم اسد٬ در تلویزیون دولتی این کشور با اشاره به سخنان سرگئی لاوروف٬ وزیر امور خارجه روسیه٬ گفت: «امروز شاهد آن هستیم که یک مدرسه جدید در عرصه دیپلماسی بین‌المللی متولد شده است.»
سرگئی لاوروف٬ وزیر امور خارجه روسیه٬ پس از کنفرانس ژنو بیان داشته بود که درباره گذار قدرت در سوریه مردم این کشور تصمیم خواهند گرفت و هیچ بخشی (من جمله بشار اسد) از فرآیند گذار کنار گذاشته نخواهد شد. وی گفته بود اسد اشتباهاتی انجام داده اما آمادگی پذیرش پیشنهاد و نصیحت را دارد.
ماه ژوئن خونبارترین دوره در طول اعتراضات ۱۶ ماهه سوریه ارزیابی شده است. تنها در عرض پنج‌شنبه گذشته (۲۹ ژوئن) بیش از ۱۲۵ نفر در این کشور کشته شده‌اند. در حالی نشست اپوزیسیون سوریه با اتحادیه عرب در قاهره در روز دوشنبه، ۲ ژوئن برگزار می‌شود که گروه‌های مخالف یک صدا به توافق ژنو برای تشکیل دولت انتقالی بدون تاکید بر کنار گذاشته شدن اسد معترض هستند.
«توافق‌نامه ژنو٬ بدترین موضع جهان در قبال سوریه»
ندیم شهادی٬ پژوهشگر در موسسه سلطنتی امور بین‌الملل لندن٬ نشست ژنو را "یک شکست" خواند. به گفته وی این کنفرانس تنها به روسیه این امکان را داد تا بار دیگر به عنوان یک عامل کلیدی در معادلات سوریه و منطقه ظاهر شود.
