صفحه نخست
سیاست
لندن-هدهد نیوز-شادی اخیر بعضی از مردم ایران پس از اعلام بیانیه مشترک ایران وکشورهای ۱+۵، رقص وپایکوبی دروغین مردم لیبی در عهد سرهنگ معمر قذافی را در ذهن آدمی متبادر می کند.
ایرانیها فراموش کرده اند که رژیم سابق لیبی پس از منصرف شدن از برنامه هسته ای خود وتسلیم بشکه های اورانیوم غنی شده وتخلی از برنامه اسلحه شیمیایی دچار چه سرنوشتی شد.
سرهنگ قذافی با اعلام توبه وتغییر سیاست خارجی وخاتمه دادن به حمایتهای بی دریغ لیبی از گروه های تروریستی وتعهد به عدم دست زدن به هر گونه اقدام غیر قانونی ومنافی با سیاستهای غربی و بین المللی وهمچنین پرداخت ده میلیارد دلار خسارت مالی برای قربانیان حادثه لوکربی ،دچار این وهم و تخیل شد که رژیم خود را نجات داده و توانسته است فصل نوینی در روابط خود با کشورهای غربی را آغاز کند.
در ۱۵ می‌سال ۲۰۰۶ میلادی دولت ایالات متحده اعلام نمود که باید روابط کامل دیپلماتیک را با طرابلس برقرار کند، زیرا قذافی اعلام کرده‌است که برنامه تسلیحات کشتارجمعی خود را کنار گذاشته‌است. دولت ایالات متحده همچنین افزود که لیبی باید از فهرست کشورهای حامی تروریست حذف شود.
در آن هنگام بازرسان بین‌المللی چندین تُن از تسلیحات شیمیایی در لیبی را کشف کردند و همین‌طور از برنامه فعال تسلیحات هسته‌ای دیدن کردند. با ادامه یافتن فرایند از بین بردن این تسلیحات، لیبی همکاری خود را با رژیم‌های کنترلی بین‌المللی بهبود بخشید، تا جایی که در مارس سال ۲۰۰۶ میلادی فرانسه توانست توافق خود را برای توسعه برنامه انرژی هسته‌ای در لیبی اعلام کند. در ۱۵ می‌سال ۲۰۰۶ میلادی دولت ایالات متحده اعلام نمود که باید روابط کامل دیپلماتیک را با طرابلس برقرار کند، زیرا قذافی اعلام کرده‌است که برنامه تسلیحات کشتارجمعی خود را کنار گذاشته‌است. دولت ایالات متحده همچنین افزود که لیبی باید از فهرست کشورهای حامی تروریست حذف شود.
رژیم تهران که در نتیجه سیاستهای جاه طلبانه خود چه در داخل وچه در منطقه دچار بحران های متعددی شده ودر واقع در همه زمینه ها به بن بست کامل رسیده است.
رژیمی که تا همین چند هفته پیش سران بی ترمز آن سخن از اشغال چهار پایتخت از کشورهای عرب وهمچنین بازستانی بغداد وضمیمه کردن آن به امپراطوری ولایت فقیه سخن می گفتند،با حرفهای نسنجیده خود موجب خشم چهار کشور بزرگ منطقه یعنی عربستان سعودی،مصر،ترکیه وپاکستان شدند وبناگاه خود را در برابر یک ائتلاف بزرگ وپولدار منطقه ای که از حمایت وسیع بین المللی نیز برخوردار است جستند وآن چنان گرفتار شدند که ناچار سر به تسلیم و سر کشیدن جام زهر اتمی نمودند تا بلکه رضایت وحمایت امریکا را بر انگیزند وآنها را از عواقب وخیم یک بحران منطقه ای تمام عیار نجات دهد.
ایرانیها فراموش کرده اند که رژیم سابق لیبی پس از منصرف شدن از برنامه هسته ای خود وتسلیم بشکه های اورانیوم غنی شده وتخلی از برنامه اسلحه شیمیایی دچار چه سرنوشتی شد.
سرهنگ قذافی با اعلام توبه وتغییر سیاست خارجی وخاتمه دادن به حمایتهای بی دریغ لیبی از گروه های تروریستی وتعهد به عدم دست زدن به هر گونه اقدام غیر قانونی ومنافی با سیاستهای غربی و بین المللی وهمچنین پرداخت ده میلیارد دلار خسارت مالی برای قربانیان حادثه لوکربی ،دچار این وهم و تخیل شد که رژیم خود را نجات داده و توانسته است فصل نوینی در روابط خود با کشورهای غربی را آغاز کند.
در ۱۵ می‌سال ۲۰۰۶ میلادی دولت ایالات متحده اعلام نمود که باید روابط کامل دیپلماتیک را با طرابلس برقرار کند، زیرا قذافی اعلام کرده‌است که برنامه تسلیحات کشتارجمعی خود را کنار گذاشته‌است. دولت ایالات متحده همچنین افزود که لیبی باید از فهرست کشورهای حامی تروریست حذف شود.
در آن هنگام بازرسان بین‌المللی چندین تُن از تسلیحات شیمیایی در لیبی را کشف کردند و همین‌طور از برنامه فعال تسلیحات هسته‌ای دیدن کردند. با ادامه یافتن فرایند از بین بردن این تسلیحات، لیبی همکاری خود را با رژیم‌های کنترلی بین‌المللی بهبود بخشید، تا جایی که در مارس سال ۲۰۰۶ میلادی فرانسه توانست توافق خود را برای توسعه برنامه انرژی هسته‌ای در لیبی اعلام کند. در ۱۵ می‌سال ۲۰۰۶ میلادی دولت ایالات متحده اعلام نمود که باید روابط کامل دیپلماتیک را با طرابلس برقرار کند، زیرا قذافی اعلام کرده‌است که برنامه تسلیحات کشتارجمعی خود را کنار گذاشته‌است. دولت ایالات متحده همچنین افزود که لیبی باید از فهرست کشورهای حامی تروریست حذف شود.
رژیم تهران که در نتیجه سیاستهای جاه طلبانه خود چه در داخل وچه در منطقه دچار بحران های متعددی شده ودر واقع در همه زمینه ها به بن بست کامل رسیده است.
رژیمی که تا همین چند هفته پیش سران بی ترمز آن سخن از اشغال چهار پایتخت از کشورهای عرب وهمچنین بازستانی بغداد وضمیمه کردن آن به امپراطوری ولایت فقیه سخن می گفتند،با حرفهای نسنجیده خود موجب خشم چهار کشور بزرگ منطقه یعنی عربستان سعودی،مصر،ترکیه وپاکستان شدند وبناگاه خود را در برابر یک ائتلاف بزرگ وپولدار منطقه ای که از حمایت وسیع بین المللی نیز برخوردار است جستند وآن چنان گرفتار شدند که ناچار سر به تسلیم و سر کشیدن جام زهر اتمی نمودند تا بلکه رضایت وحمایت امریکا را بر انگیزند وآنها را از عواقب وخیم یک بحران منطقه ای تمام عیار نجات دهد.
