اهوازیها از خدا می خواهند که هیچوقت باران نبارد

اهوازیها امسال با معضل جدیدی مواجه شدند و هنوز ریزگردها و آب آلوده و هزار مشکل دیگر حل نشده، حالا باید فکری به حال تنگی نفس، آن هم پس از بارش باران باشیم. نیمه های آبان ماه بود که نخستین باران پاییزی در خوزستان و شهر اهواز باریدن گرفت، ولی بلافاصله پس از بارش باران، موجی از شهروندان خوزستانی به علت تنگی نفس روانه بیمارستان ها شدند.

خوزنا- باران را همه دوست دارند؛ طراوت می بخشد؛ هوا را تمیز می کند. آفتاب هم اگر بتابد، رنگین کمان هم حتما در می آید، ولی در اهواز داستان چیز دیگری است...

استان خوزستان، صنعتی ترین استان کشور است و در بیشتر شهرهای این استان شاهد فعالیت صنایع هستیم که هر کدام از این واحدهای صنعتی به مرور زمان آلودگی هایی را به خورد مردم این استان داده اند. گرد و غبار و ریزگردها هم که داستانی آشنا هستند و از اوایل دهه 80 پا به این استان جنوبی کشور گذاشتند و ناخوانده آمدند و آلوده تر کردند هوای این استان زرخیز را.

کارون هم که قصه خودش را دارد و جای بحث اش جداست! از ریزگردها و آلودگی صنعتی و غیرصنعتی و کارون که بگذریم، باید از باران بگوییم که حالا دیگر نمی دانیم دعا کنیم که ببارد، یا نبارد!

قدیمی ها حتما به خاطر دارند که پدربزرگ ها و مادربزرگ های خوزستانی، اوایل پاییز که می شد، "چهار قل" می نوشتند و به در و دیوار خانه می زدند که باران ببارد؛ دعا می کردند و باران اول که می بارید، نماز شکر می خواندند. قدیم تر ها هم کاسه ای، پیاله ای توی حیاط خانه می گذاشتند و آب آخرین باران را جمع می کردند و به بیمار می دادند؛ می گفتند شفا می دهد!

قصه باران در خوزستان، قصه شیرینی است. 8 ماه سال که اینجا آتش می بارد از آسمان، دلمان خوش است به باران آبان و آذر و دی که بزند و بشوید هر چه بر در و دیوار شهر را؛ اما حالا...

نسل امروز انگار همه چیزش متفاوت است؛ امروز نمی دانیم دعا کنیم باران ببارد و یا دعایی، نمازی، وردی چیزی پیدا کنیم و به در و دیوار بزنیم که "خدایا، باران نبارد!"

خوزستانی ها امسال با معضل جدیدی مواجه شدند و هنوز ریزگردها و آب آلوده و هزار مشکل دیگر حل نشده، حالا باید فکری به حال تنگی نفس، آن هم پس از بارش باران باشیم. نیمه های آبان ماه بود که نخستین باران پاییزی در خوزستان و شهر اهواز باریدن گرفت، ولی بلافاصله پس از بارش باران، موجی از شهروندان خوزستانی به علت تنگی نفس روانه بیمارستان ها شدند. تعداد مبتلایان لحظه به لحظه بیشتر شد و در نهایت به بیش از 6 هزار نفر رسید. ستاد مدیریت بحران و چندین جلسه متعدد در مجموعه دانشگاه علوم پزشکی اهواز و اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان تشکیل داد تا علت این معضل مشخص شود و در نهایت محیط زیست اعلام کرد که وجود نیترات در هوا، موجب اسیدی شدن آب باران و در نهایت تنگی نفس در خوزستانی ها شده است.

باران را همه دوست دارند؛ طراوت می بخشد؛ هوا را تمیز می کند. آفتاب هم اگر بتابد، رنگین کمان هم حتما در می آید، ولی در اهواز داستان چیز دیگری است...

استان خوزستان، صنعتی ترین استان کشور است و در بیشتر شهرهای این استان شاهد فعالیت صنایع هستیم که هر کدام از این واحدهای صنعتی به مرور زمان آلودگی هایی را به خورد مردم این استان داده اند. گرد و غبار و ریزگردها هم که داستانی آشنا هستند و از اوایل دهه 80 پا به این استان جنوبی کشور گذاشتند و ناخوانده آمدند و آلوده تر کردند هوای این استان زرخیز را.

کارون هم که قصه خودش را دارد و جای بحث اش جداست! از ریزگردها و آلودگی صنعتی و غیرصنعتی و کارون که بگذریم، باید از باران بگوییم که حالا دیگر نمی دانیم دعا کنیم که ببارد، یا نبارد!

قدیمی ها حتما به خاطر دارند که پدربزرگ ها و مادربزرگ های خوزستانی، اوایل پاییز که می شد، "چهار قل" می نوشتند و به در و دیوار خانه می زدند که باران ببارد؛ دعا می کردند و باران اول که می بارید، نماز شکر می خواندند. قدیم تر ها هم کاسه ای، پیاله ای توی حیاط خانه می گذاشتند و آب آخرین باران را جمع می کردند و به بیمار می دادند؛ می گفتند شفا می دهد!

قصه باران در خوزستان، قصه شیرینی است. 8 ماه سال که اینجا آتش می بارد از آسمان، دلمان خوش است به باران آبان و آذر و دی که بزند و بشوید هر چه بر در و دیوار شهر را؛ اما حالا...

نسل امروز انگار همه چیزش متفاوت است؛ امروز نمی دانیم دعا کنیم باران ببارد و یا دعایی، نمازی، وردی چیزی پیدا کنیم و به در و دیوار بزنیم که "خدایا، باران نبارد!"

خوزستانی ها امسال با معضل جدیدی مواجه شدند و هنوز ریزگردها و آب آلوده و هزار مشکل دیگر حل نشده، حالا باید فکری به حال تنگی نفس، آن هم پس از بارش باران باشیم. نیمه های آبان ماه بود که نخستین باران پاییزی در خوزستان و شهر اهواز باریدن گرفت، ولی بلافاصله پس از بارش باران، موجی از شهروندان خوزستانی به علت تنگی نفس روانه بیمارستان ها شدند. تعداد مبتلایان لحظه به لحظه بیشتر شد و در نهایت به بیش از 6 هزار نفر رسید. ستاد مدیریت بحران و چندین جلسه متعدد در مجموعه دانشگاه علوم پزشکی اهواز و اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان تشکیل داد تا علت این معضل مشخص شود و در نهایت محیط زیست اعلام کرد که وجود نیترات در هوا، موجب اسیدی شدن آب باران و در نهایت تنگی نفس در خوزستانی ها شده است.

الاثنين 10 فبراير 2014