صفحه نخست
سیاست
رادیو فرانسه-بیژن برهمندی- بیست و یکم ماه مه از طرف سازمان ملل متحد، روز جهانی تنوع فرهنگی برای گفتگو و توسعه نام گرفته است. در واقع سازمان یونسکو در سال 2001 یک بیانیه جهانی درباره تنوع فرهنگی تهیه کرد و مجمع عمومی سازمان ملل متحد در دسامبر سال 2002 با انتشار قطعنامه ای روز بیست و یک ماه مه ( اول خرداد) را با تکیه بر بیانیه یونسکو روز جهانی تنوع فرهنگی برای گفتگو و توسعه نامید.
امروز به همین مناسبت رهنمودی از سوی سازمان یونسکو منتشر شده است که در آن بر حساس کردن افکار عمومی جهانیان بر گفتگو میان فرهنگ ها و در ک تنوع و ضرورت همزیستی آنان مورد تاکید قرار گرفته است.
رهنمود امسال همچنین بر ضرورت مبارزه ای پا فشاری می کند که علیه هر نوع قطب گرائی فرهنگی باید سازمان داده شود، تا از این رهگذر بر کیفیت تفاهم و همیاری میان انسان های متعلق به فرهنگ های گوناگون افزوده گردد.
قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره تنوع فرهنگی موجودیت این تنوع در جوامع مختلف بشری را "میراث مشترک بشریت" نامیده است که پاسداری از آن به همان اندازه اهمیت دارد که حفظ کرامت انسانی.
این سند بین المللی پافشاری بر درک متقابل فرهنگ ها و رواداری نسبت به این تنوع فرهنگی را از آن رو پر اهمیت قلمداد می کند که معتقد است در بیش از سه چهارم از جنگ های بزرگ جهانی بعد تفاوت های فرهنگی یکی از مولفه های افروختن آتش جنگ بوده است.
اینک ده سال پس از انتشار قطعنامه سازمان ملل متحد درباره روز جهانی تنوع فرهنگ ها ، هنوز هم در سراسر جهان، از جمله در قاره اروپا، متاسفانه رشد نژاد پرستی و خصومت های آشکار مذهبی بویژه علیه مسلمانان اروپا سایه سنگینی بر این روز جهانی انداخته است.
حسن حسینی ، جامعه شناس مقیم سوئدو از بنیان گزاران مرکز پژوهش های چند فرهنگی در سوئد، درباره دستاورد های همزیستی فرهنگ ها در اروپا داوری خوش بینانه ای دارد.
او در گفتگوئی با رادیوی بین المللی فرانسه، اظهار نظر می کند که نزدیک هم زندگی کردن انسان ها با فرهنگ های مختلف ، درست است که تضاد ها را میانشان دامن می زند و لی همین تضادها به آهستگی به تفاهم می رسند . به اعتقاد او آدم هائی که از هم دور هستند طبیعتاً با هم اختلاف ندارند ولی کسانی که بهم نزدیک می شوند هم دعوا می کنند و هم با هم کنار می آیند و راه حلی پیدا می کنند.
بعقیده حسن حسینی ، با تکیه بر تجارب سالهائی که به تحقیق درباره همزیستی مهاجران در کشور سوئد مشغول بوده است، می توان گفت که در مجموع زندگی کردن مردم با یکدیگر ، کار کردن با هم و به توافق رسیدن بر سر مشکلات ، هنوز هم وزنه بیشتری دارد تا درگیری های میان صاحبان فرهنگ های متفاوت.
