صفحه نخست
سیاست
العربیه- لندن، دبى – رمضان الساعدى، ناصر شريفى- در يک اقدام کم سابقه چند تشکل فعال وابسته به مردم عرب جنوب غرب ايران بيانيه مشترکى را صادر کردند و از اهالى مناطق عرب نشين در ايران خواستند که "يکپارچه" به "مبارزه عليه تبعيض" و براى تحقق "آزادى و عدالت و رفاه" بپردازند.
در اين بيانيه که به مناسبت هفتمين سالگرد حوادث آوريل 2005 اهواز و ديگر شهرها و مناطق عرب نشين منتشر شده است، تشکل هاى مذکور خطاب به مردم اين مناطق گفته اند: "همچون سالهاى گذشته و بلکه پرشورتر بايد به بزرگداشت روز 15 آوريل بپردازيم" و "در هر فرصتى، به هر شکل مناسبى، بايد با خرد جمعى و ابتکار عمل، در چنين ايامى بر آگاهى قومى و ضرباهنگ هويت طلبى خويش بيافزاييم".
بيانيه به "زخمى و کشته و بازداشت شدن عده ى کثيرى از مردم عرب" در جريان اعتراض به "سياست هاى تبعيض و پاکسازى قومى" و در واکنش به نامه منتشر شده اى که "محورهاى سياست حکومت را در اين زمينه ها نشان مى داد" اشاره مى کند و تاکيد مى نمايد که "به رغم سرکوب و اقدامات شديد امنيتى نبايد اجازه داد ياد و خاطره اين خيزش به فراموشى سپرده شود".
گفتنى است عربهاى جنوب غرب ايران در 15 آوريل 2005 به تظاهرات وسيعى در شهرها و مناطق مختلف دست زدند که هدف آنها ابراز اعتراض نسبت به سياست ها و راهکارهاى مطرح شده در آن نامه بود. البته حکومت ايران بعدها گفت که اين نامه "جعلى و بى اساس" است.
اما فعالان عرب مى گويند: "دادن زمينها به غير بوميان"، "ايجاد فرصتهاى شغلى براى مهاجران از نقاط ديگر و محروم کردن مردم بومى از اين فرصت ها"، "تنگ کردن عرصه بر روشنفکران و ساير فعالان اقتصادى و فرهنگى و اجتماعى عرب" ، "پيگيرى طرحهايى که رودخانه ها و تالابهاى منطقه را آلوده و خشک مى کند"، "اجازه ندادن به رشد درسى و علمى و فکرى کودکانى که بايد به زبان مادرى علم بياموزند" ، "آباد نکردن مناطقى که 8 سال زير بمباران دو طرف جنگ بوده اند"، "تخصيص ندادن هيچ سهمى از درآمد نفت و گاز به مناطق و مردمى که از استخراج آن فقط آلودگى نصيبشان مى شود"، "نبود رسانه هاى آزادى که حافظ و رشددهنده فرهنگ و زبان اين مردم باشند" و امثال اين اقدامات "نمى توانند سياست هايى اتفاقى و بى هدف" باشند.
تشکل هاى امضا کننده بيانيه که عمدتاً راه حل فدرالى را براى ايران کثير المله مناسب مى دانند و روابط خوبى با تشکل هاى مشابه از ساير قوميت ها دارند، ادامه "ديکتاتورى ولى فقيه" را خطرناک دانسته اند. آنها با اشاره به "بهار عربى" ابراز اميدوارى و بلکه اظهار اطمينان کرده اند که "نسيم اين بهار از مرزها خواهد گذشت و ايران را درخواهد نورديد".
در اين بيانيه آمده است: "رژيم ايران، ما را غرق در فقر و تنگدستى و دچار آوارگى و پراکندگى مى خواهد و از سوى ديگر همه راهها را براى تغيير بافت جمعيتى ما باز گذاشته و تشويق مى کند".
بيانيه توصيه مى کند که "در مناطق و فرصتهاى مختلف با حمل پلاکارها و تراکتهايى که به زبان هاى عربى، فارسى و انگليسى نوشته شده باشد، تظاهرات و تجمعات صورت گيرد و عکس و فيلم گرفته و در اينترنت منتشر شود.
اين بيانيه هشدار مى دهد که "ممکن است عناصر حکومت با ايجاد انفجار و حريق و تخريب، تلاش کنند که چهره انتفاضه را آلوده و اهداف مردم بپاخاسته را نامقدس جلوه دهند، که البته بايد هشيار بود و هشيارى داد".
امضا کنندگان گفته اند که "ما نيز به سهم خود با تظاهرات و اجتماعات و امکانات خود در هر جاى جهان سعى در رساندن صداى مردم خود داشته و خواهيم داشت.
اسامى اين تشکل ها به ترتيب الفبا بدين گونه آمده است: التيار الوطنی الديمقراطی العربی الاحوازی، جمعيه الصداقه البريطانيه – الاهوازيه، جمعيه الصداقه الاهوازيه – الدنمارکيه، حزب التضامن الديمقراطی الاهوازی، مرکز التربيه والتعليم في الاهواز، مرکز دراسات الاهواز، مرکز دراسات عربستان، مرکز مشداخ الثقافی، مرکز مناهضه العنصريه ومعادات العرب فی ايران، منظمه حقوق الانسان الاهوازيه، نشطاء المجتمع المدنی.
همان گونه که ملاحظه می شود، اين بيانيه را تشکل هاى مختلفى امضا کرده اند که بعضى از آنها واژه ى اقليم "اهواز" را معمولاً در ادبيات خود بکار مى برند، بعضى ديگر واژه "احواز" را ترجيح مى دهند، و گروهى نيز "عربستان" را براى اشاره به منطقه خود مناسبتر مى دانند. هر يک از اينها استدلال خود را دارند، اما در اينکه "عليه تبعيض مبارزه مى کنند" متفق القولند. گويى حکايت "انگور" و "عنب" و "ازوم" در اينجا نيز صدق کرده است.
در اين بيانيه که به مناسبت هفتمين سالگرد حوادث آوريل 2005 اهواز و ديگر شهرها و مناطق عرب نشين منتشر شده است، تشکل هاى مذکور خطاب به مردم اين مناطق گفته اند: "همچون سالهاى گذشته و بلکه پرشورتر بايد به بزرگداشت روز 15 آوريل بپردازيم" و "در هر فرصتى، به هر شکل مناسبى، بايد با خرد جمعى و ابتکار عمل، در چنين ايامى بر آگاهى قومى و ضرباهنگ هويت طلبى خويش بيافزاييم".
بيانيه به "زخمى و کشته و بازداشت شدن عده ى کثيرى از مردم عرب" در جريان اعتراض به "سياست هاى تبعيض و پاکسازى قومى" و در واکنش به نامه منتشر شده اى که "محورهاى سياست حکومت را در اين زمينه ها نشان مى داد" اشاره مى کند و تاکيد مى نمايد که "به رغم سرکوب و اقدامات شديد امنيتى نبايد اجازه داد ياد و خاطره اين خيزش به فراموشى سپرده شود".
گفتنى است عربهاى جنوب غرب ايران در 15 آوريل 2005 به تظاهرات وسيعى در شهرها و مناطق مختلف دست زدند که هدف آنها ابراز اعتراض نسبت به سياست ها و راهکارهاى مطرح شده در آن نامه بود. البته حکومت ايران بعدها گفت که اين نامه "جعلى و بى اساس" است.
اما فعالان عرب مى گويند: "دادن زمينها به غير بوميان"، "ايجاد فرصتهاى شغلى براى مهاجران از نقاط ديگر و محروم کردن مردم بومى از اين فرصت ها"، "تنگ کردن عرصه بر روشنفکران و ساير فعالان اقتصادى و فرهنگى و اجتماعى عرب" ، "پيگيرى طرحهايى که رودخانه ها و تالابهاى منطقه را آلوده و خشک مى کند"، "اجازه ندادن به رشد درسى و علمى و فکرى کودکانى که بايد به زبان مادرى علم بياموزند" ، "آباد نکردن مناطقى که 8 سال زير بمباران دو طرف جنگ بوده اند"، "تخصيص ندادن هيچ سهمى از درآمد نفت و گاز به مناطق و مردمى که از استخراج آن فقط آلودگى نصيبشان مى شود"، "نبود رسانه هاى آزادى که حافظ و رشددهنده فرهنگ و زبان اين مردم باشند" و امثال اين اقدامات "نمى توانند سياست هايى اتفاقى و بى هدف" باشند.
تشکل هاى امضا کننده بيانيه که عمدتاً راه حل فدرالى را براى ايران کثير المله مناسب مى دانند و روابط خوبى با تشکل هاى مشابه از ساير قوميت ها دارند، ادامه "ديکتاتورى ولى فقيه" را خطرناک دانسته اند. آنها با اشاره به "بهار عربى" ابراز اميدوارى و بلکه اظهار اطمينان کرده اند که "نسيم اين بهار از مرزها خواهد گذشت و ايران را درخواهد نورديد".
در اين بيانيه آمده است: "رژيم ايران، ما را غرق در فقر و تنگدستى و دچار آوارگى و پراکندگى مى خواهد و از سوى ديگر همه راهها را براى تغيير بافت جمعيتى ما باز گذاشته و تشويق مى کند".
بيانيه توصيه مى کند که "در مناطق و فرصتهاى مختلف با حمل پلاکارها و تراکتهايى که به زبان هاى عربى، فارسى و انگليسى نوشته شده باشد، تظاهرات و تجمعات صورت گيرد و عکس و فيلم گرفته و در اينترنت منتشر شود.
اين بيانيه هشدار مى دهد که "ممکن است عناصر حکومت با ايجاد انفجار و حريق و تخريب، تلاش کنند که چهره انتفاضه را آلوده و اهداف مردم بپاخاسته را نامقدس جلوه دهند، که البته بايد هشيار بود و هشيارى داد".
امضا کنندگان گفته اند که "ما نيز به سهم خود با تظاهرات و اجتماعات و امکانات خود در هر جاى جهان سعى در رساندن صداى مردم خود داشته و خواهيم داشت.
اسامى اين تشکل ها به ترتيب الفبا بدين گونه آمده است: التيار الوطنی الديمقراطی العربی الاحوازی، جمعيه الصداقه البريطانيه – الاهوازيه، جمعيه الصداقه الاهوازيه – الدنمارکيه، حزب التضامن الديمقراطی الاهوازی، مرکز التربيه والتعليم في الاهواز، مرکز دراسات الاهواز، مرکز دراسات عربستان، مرکز مشداخ الثقافی، مرکز مناهضه العنصريه ومعادات العرب فی ايران، منظمه حقوق الانسان الاهوازيه، نشطاء المجتمع المدنی.
همان گونه که ملاحظه می شود، اين بيانيه را تشکل هاى مختلفى امضا کرده اند که بعضى از آنها واژه ى اقليم "اهواز" را معمولاً در ادبيات خود بکار مى برند، بعضى ديگر واژه "احواز" را ترجيح مى دهند، و گروهى نيز "عربستان" را براى اشاره به منطقه خود مناسبتر مى دانند. هر يک از اينها استدلال خود را دارند، اما در اينکه "عليه تبعيض مبارزه مى کنند" متفق القولند. گويى حکايت "انگور" و "عنب" و "ازوم" در اينجا نيز صدق کرده است.
