ای عرش کبریایی چیه پس تو سرت؟
خبر کوتاه بود | برزو یک سگ را خورد و از ایران رفت و وارد خاک ترکمنستان شد ...
همین چند وقت پیش بود که داشتم خبرِ مجهز شدنِ او به گردنبند ردیاب ماهوارهای را دنبال میکردم ...
به نقل از پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران یکی از چهار پلنگ ایرانی که در جریان پروژه «بوم شناسی پلنگ ایرانی در شمال شرقی ایران» زنده گیری و به گردنبند ردیاب ماهواری مجهز شده بودند از مرز کشور خارج شده و وارد کشور ترکمنستان شد.
برزو در این راه برای رسیدن به مرز ایران و ترکمنستان از میان تعداد زیادی روستا و از عرض چندین جاده اصلی و فرعی عبور کرده و حدود ۲۰ کیلومتر را پیموده است. ...
محمد صادق فرهادی نیا مسئول اجرای پروژه «بوم شناسی پلنگ ایرانی در شمال شرقی ایران» در این باره گفت: بروز در طول این ۱۰ شبانه روز کاملا در میان روستاها | حاشیه مزارع و سکونتگاه های انسانی زندگی کرده است | در تمام این مدت و از نخستین لحظات خروج پلنگ از محدوده پارک نیروهای یگان محیط زیست شهرستان درگز که برنامه نقاط ماهواره ای پلنگ ها را بر روی کامپیوتر اداره در اختیار دارند و و نقاط حضور پلنگ ها را بصورت مرتب دریافت می کنند | شرایط را تحت کنترل داشته اند تا در صورت تقابل پلنگ و جوامع محلی وارد عمل شوند.
اما نکته جالب اینجاست که در طول این ۱۰ شبانه روز هیچ موردی از مشاهده پلنگ و یا حمله به دام های اهلی گزارش نشده و اصولا کسی متوجه این جانور نشده است."
برزو پلنگ جوانی نیست | یازده سال سن دارد | اما وزنش به نسبتِ وزنِ همسن و سالانش کم است....
ایران به نسبتِ سایرِ کشورها دارای تعدادِ بیشتری پلنگِ آسیاییست | حدوداً بین 50 تا 70 قلاده پلنگ آسیایی دارد | اما آنها از مشکلِ تنهایی رنج میبرند که مهمترین علتاش پراکندگیِ آنهاست....
بیش از این تعدادشان بیشتر بود | اما دلایلِ متعددی باعث از بین رفتن و کم شدنشان شدهاست...
به نقل از جامجم آنلاین:"زیستگاههای یوز در ایران به علت پیشروی بیابانها و تبدیل شدن بخشی از زمینهای زیستگاه به زمینهای کشاورزی و مسکونی شدن بخشی دیگر و همچنین از بین رفتن مراتع توسط دامهای اهلی و در نتیجه کاهش تعداد آهو و گوزن که از منابع غذایی یوزها هستند کاهش یافتهاست."
از دیگر عوامل تهدید کننده زیستگاه یوزپلنگها در ایران | میتوان به احداث جاده از وسط منطقه حفاظت شده کوه بافق اشاره کرد که به رغم تلاشها هنوز این پروژه متوقف نشده است...
حالا حساب کنید که برزو | برای فرار از تنهایی | حاضر شده بیش از بیست کیلومتر را طی کند تا به جایی برای زندگی برسد...
اما وضعیت پلنگهای ایرانی هم بهتر از وضعیت یوزپلنگهای ایرانی نیست...
در ایران چیزی حدود 550 تا 850 پلنگ وجود دارد | اما اصلیترین تهدید پیشروی بقای این حیوان جداشدن زیستگاهها و قطع ارتباط ژنتیکی گروههای مختلف این حیوان است که معمولاً به تشکیل گروههای بسیار کوچک منجر شدهاست. بهطوریکه در همه قلمرو زیستی این حیوان هیچ گروه جمعیتی وجود ندارد که دربرگیرنده بیش از ۱۰۰ پلنگ بالغ باشد.
کاهش طعمه بر اثر شکار انسانها | مزاحمتهای انسانها و از بین رفتن زیستگاهها از عواملیست که منجر به تنهایی پلنگهای ایرانی شدهاست...
و این داستان نه تنها داستانِ پلنگهای و یوزپلنگهای ایرانیست | بلکه داستان آدمهای ایرانیست.
وقتی که خبر در فضای مجازی پخش شد | نظرات مردم واقعاً خواندنی بود | یکنفر نوشته بود:"پلنگ هم فهمید که ایران جای موندن نیست".
یک نفر دیگر نوشته بود:"به شکوفهها به باران برسان سلامِ مارا".
خیلی از کسانی که از ایران رفتند مثل برزو دردشان تنهایی بودهاست.....دردشان از بین رفتنِ زیستگاه و امنیتشان بودهاست... ...
برزو از مرز خارج شد | بدون اینکه به کسی آسیبی برساند | از هر گونه جنجالی دوری کرد | فقط دلش میخواست برود | تا روزهای آخر عمرش تنها نباشد | تا وضع زندگیاش این نباشد | و تفاوتاش با آدمها این است که کسی از برزو پاسپورت و ویزا نخواست | و از همه مهمتر اینکه رفتناش مهم بود و رسانهای شد و در نقشه ردیابی شد...اما خیلی از کسانی که از ایران رفتند نه کسی فهمید رفتهاند و نه اصلاً کسی فهمید که چه کسی رفتهاست...فقط روز به روز حسِ غربت و دلتنگیِ خاک برای فرزندانش بیشتر و بیشتر شد....
منبع:ایران وایر-کیومرث مرزبان