صفحه نخست
سیاست
رادیو دویپه ووله-نشست سران گروه هفت در قصر آلمائو در منطقه گارمیش –پارتن‌کیرشن واقع در جنوب آلمان در حالی روز دوشنبه (۸ ژوئن/ ۱۸ خرداد) به کار خود خاتمه داد که گروهی از معترضان در نزدیکی محل اجلاس حضور داشتند. آن‌ها به رغم دخالت‌های پلیس و آب و هوای متغیر و بارانی حضور خود را در اعتراض به اجلاس هفت کشور صنعتی جهان حفظ کردند.
خبرنگار دویچه وله از منطقه٬ با دیوید گروبه٬ نانوای جوانی که در میان معترضان حضور داشت گفتگو کرد. گروبه گفت بیش‌تر معترضان پیش از این آن‌جا را ترک کرده‌اند. او اعتراضات به نشست سران گروه هفت را که از روز یک‌شنبه آغاز شده بود با توجه به شرایطی که پلیس و متغیر بودن آب و هوا ایجاد کرده بود "طاقت‌فرسا" خواند. گروبه و چند تن از همراهانش که یکی از آن‌ها مقوایی را در دست داشت که روی آن نوشته شده بود «جی۷ برو به جهنم»٬ از روز جمعه برای اعتراض در آن‌جا جمع شده بودند. آن‌ها نشست سران گروه هفت را بیش از اندازه پرخرج و انحصاری توصیف کردند.
در چند روز گذشته گروه‌های زیادی از فعالین برای اعتراض به نشست گروه هفت عازم منطقه شده بودند. گروه موسوم به "جی۷ را متوقف کنید"، طیف‌متنوعی از منتقدان و مخالفان جهانی‌‌سازی را در بر می‌گرفت. این طیف، اجلاس "جی۷" را نشستی برای ساماندهی نئولیبرالی روند گلوبالیزاسیون (جهانی‌شدن)، تشدید بی‌عدالتی و شکاف اجتماعی می‌دانست.
گروه هفت از سال ۱۹۷۵ با عنوان گروه شش که دربرگیرنده کشورهای آمریکا٬ بریتانیا٬ ایتالیا٬ فرانسه٬ ژاپن و آلمان بود آغاز به کار کرد. هدف تشکیل این گروه بحث و تبادل نظر دوره‌ای درباره موضوعات حایز اهمیت در جهان برای مدیریت کشورهای صنعتی بود. کانادا در سال ۱۹۷۶ و روسیهدر ۱۹۹۸ به گروه اولیه پیوستند که به شکل‌گیری گروه سران هشت منجر شد. روسیه از سال گذشته و در پی الحاق کریمه به خاک خود از این گروه کنار گذاشته شد.
خبرنگار دویچه وله از منطقه٬ با دیوید گروبه٬ نانوای جوانی که در میان معترضان حضور داشت گفتگو کرد. گروبه گفت بیش‌تر معترضان پیش از این آن‌جا را ترک کرده‌اند. او اعتراضات به نشست سران گروه هفت را که از روز یک‌شنبه آغاز شده بود با توجه به شرایطی که پلیس و متغیر بودن آب و هوا ایجاد کرده بود "طاقت‌فرسا" خواند. گروبه و چند تن از همراهانش که یکی از آن‌ها مقوایی را در دست داشت که روی آن نوشته شده بود «جی۷ برو به جهنم»٬ از روز جمعه برای اعتراض در آن‌جا جمع شده بودند. آن‌ها نشست سران گروه هفت را بیش از اندازه پرخرج و انحصاری توصیف کردند.
در چند روز گذشته گروه‌های زیادی از فعالین برای اعتراض به نشست گروه هفت عازم منطقه شده بودند. گروه موسوم به "جی۷ را متوقف کنید"، طیف‌متنوعی از منتقدان و مخالفان جهانی‌‌سازی را در بر می‌گرفت. این طیف، اجلاس "جی۷" را نشستی برای ساماندهی نئولیبرالی روند گلوبالیزاسیون (جهانی‌شدن)، تشدید بی‌عدالتی و شکاف اجتماعی می‌دانست.
گروه هفت از سال ۱۹۷۵ با عنوان گروه شش که دربرگیرنده کشورهای آمریکا٬ بریتانیا٬ ایتالیا٬ فرانسه٬ ژاپن و آلمان بود آغاز به کار کرد. هدف تشکیل این گروه بحث و تبادل نظر دوره‌ای درباره موضوعات حایز اهمیت در جهان برای مدیریت کشورهای صنعتی بود. کانادا در سال ۱۹۷۶ و روسیهدر ۱۹۹۸ به گروه اولیه پیوستند که به شکل‌گیری گروه سران هشت منجر شد. روسیه از سال گذشته و در پی الحاق کریمه به خاک خود از این گروه کنار گذاشته شد.
تعهد برای استفاده از سوخت‌های جایگزین
اگرچه در نشست سران هفت درباره موارد گسترده‌تری بحث شد اما درباره موضوعات محدودی تعهداتی صورت گرفت. یکی از موضوعاتی که درباره آن تعهداتی صورت گرفت مساله گرم شدن زمین بود. سران هفت متعهد شدند که تا انتهای قرن حاضر استفاده از سوخت‌های فسیلی را متوقف کنند. خانم مرکل با اشاره به این موضوع به خبرنگاران گفت که سران هفت کشور صنعتی جهان متعهد شدند که با استفاده از انرژی‌های جایگزین به مصرف نفت٬ گاز و زغال سنگ تا پایان قرن حاضر خاتمه دهند.
سران گروه هفت همچنین متعهد شدند که تا سال ۲۰۲۰ سالانه ۹۰ میلیارد یورو برای کاهش تغییرات جوی در کشورهایی که بیش‌ترین آسیب را از آن می‌بینند هزینه کنند. لوتز وَیشِر٬ از سازمان غیردولتی محیط زیستی "دیده‌بان آلمان" در گفت‌وگو با بخش مرکزی دویچه وله با اشاره به توافق مرتبط با محیط زیست در اجلاس سران هفت٬ آن را "لحظه‌ای مهم در گفتگوهای جهانی آب و هوا" ارزیابی کرد. او تعهد به تغییر جهانی سوخت را "قدمی مهم" دانست.
با این‌همه سامانتا اشمیت٬ مدیر سازمان انرژی و اقلیم گارمیش –پارتن‌کیرشن٬ درباره تعهدات انجام گرفته در اجلاس چندان هیجان‌زده نبود. او به دویچه وله گفت: «گروه هفت پیغام سیاسی مهمی داده است اما تعهدات واقعی را کنار گذاشته است.»
به گفته او اقدامات واقعی و فوری برای کنترل تولید گازهای گلخانه‌ای اثر بزرگی خواهد داشت. اشمیت البته توافق اجلاس برای تولید انرژی تجدیدپذیر در آفریقا و برخی دیگر کشورهای مورد نیاز را "بسیار مثبت" ارزیابی کرد.
رهبران کشورهای صنعتی همچنین بدون هیچ تعهد مالی دقیق توافق کردند تا پایان سال ۲۰۳۰ ٬ یعنی ظرف ۱۵ سال٬ ۵۰۰ میلیون نفر از کشورهای در حال توسعه را از گرسنگی و سوء تغذیه نجات دهند.
آنگلا مرکل روز گذشته همچنین اعلام کرد که رهبران هفت کشور صنعتی متعهد شده‌اند که چیزی با عنوان "صندوق دید صفر" داشته باشند تا ضمانتی برای انجام اقدامات پیشگیرانه فراهم شود.
یکی از دستاوردهای اجلاس "جی۷" ضمانت رهبران هفت کشور صنعتی به افزایش توافق‌نامه‌های دو جانبه تجاری از جمله میان اروپا و آمریکا بود.
