صفحه نخست
سیاست
رادیو آلمان- هنگامی که نیل آرمسترانگ با گام‌های لرزان بر سطح ماه قدم برداشت، گفت: "این برای انسان گامی کوچک است، اما برای بشریت یک جهش بزرگ." این جمله برای همیشه در تاریخ ثبت شد.
آرمسترانگ فرماندهی سفینه آپولوی ۱۱ را بر عهده داشت که در روز ۲۰ ژوئن ۱۹۶۹ بر سطح ماه فرود آمد و پرچم آمریکا را بر سطح ماه برافراشت. در سراسر جهان بیش از ۵۰۰ میلیون نفر به لحظه پرشکوه فرود یک انسان بر کره ماه چشم دوخته بودند.
باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده در تجلیل از آرمسترانگ گفت: «او یکی از بزرگترین قهرمانان ملت ما بود، نه تنها در دوران ما، بلکه در همه دوران‌ها.»
افتخار ملی در اوج جنگ سرد
پس از جنگ جهانی دوم دو بلوک بزرگ شرق و غرب به رویارویی سیاسی و نظامی بی‌امانی وارد شدند که رقابت در تسخیر فضا یکی از نمودهای مهم آن بود. به ویژه از اوایل دهه ۱۹۶۰ هم آمریکا و هم اتحاد شوروی می‌کوشیدند نخستین فضانورد را به کره ماه بفرستند.
فرود آپولو ۱۱ بر کره ماه و راه رفتن انسان بر آن، برای آمریکا یک پیروزی بزرگ بین‌المللی بود که برتری تکنولوژی "دنیای آزاد" بر نظام کمونیستی نشان می‌داد. آرمسترانگ آن زمان ۳۸ ساله بود و پس از این سفر به شهرت جهانی رسید.
ماموریت آپولو ۱۱، آخرین سفر آرمسترانگ به فضا بود. یک سال بعد از این ماموریت، او در مرکز تحقیقات فضایی آمریکا (ناسا) به عنوان پژوهشگر و مربی، به کار اداری مشغول شد. او به زودی ناسا را ترک کرد و در دانشگاه سن‌سیناتی به تدریس مشغول شد و به زندگی آرام و بی‌هیاهویی پرداخت.
خانواده لویی آرمسترانگ در بیانیه خود ابراز امیدواری کرده است که تلاش نیل آرمسترانگ برای عبور از موانع دشوار و ادامه انگیزه‌های بزرگ می‌تواند الهام‌بخش جوانان جهان باشد. در بیانیه‌ای که به مناسبت مرگ او منتشر شد، گفته می‌شود: «دفعه بعد که در یک شب صاف ماه را در آسمان دیدید که لبخند می‌زند، به نیل آرمسترانگ فکر کنید و به او چشمک بزنید.»
فضانورد نامی ۵ اوت ۱۹۳۰ در ایالت اوهایو به دنیا آمد و در ۱۶ سالگی اولین جواز پرواز خود را دریافت کرد. او در نیروی دریایی نیز جواز خلبانی داشت.
لویی آرمسترانگ دو سال پیش در جشن هشتادمین سالگرد تولد، هشدار داده بود که آمریکا نباید جایگاه برتر خود را در تحقیقات و فعالیت‌های فضایی از دست بدهد. او اوایل ماه گذشته تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته بود.
