فاجعه گسترش مصرف مواد مخدر وپیدایش نسل معتادان مادر زادی در ایران

فاجعه افزایش تولد نوزادان معتاد در ایران

از دردی می‌نویسم که حرف تازه‌ا‌ی نیست، هرروزه سخت رنجمان می‌دهد اما هیچ وقت نباید برایمان عادی شود. اعتیاد در ایران بیداد می‌کند، شیشه به دومین مواد پر مصرف در ایران تبدیل شده است. هرچه که قیمت‌ها گرانتر شد، به لطف دولتمردانِ جوان دوست و وطن پرست، شیشه به وفور و ارزانی رسید. در چند ساله گذشته فزونی بیش از حد شیشه و قیمت ارزان آن، سیاست غیرمستقیمی‌ ‌ست که افراد جامعه ی محروم از هر آزادی و تفریح سالمی را به سوی دنیای امن توهم سوق می دهد.

افزایش مصرف شیشه به عنوان اعتیاد آورترین ماده ی مخدر زنگ خطری است که جای یک لحظه تامل را می‌طلبد. زنان و کودکان زیادتری هر روزه به این آمار‌ها اضافه می‌شوند، مکانِ مصرف از منزل دوستان و خانه‌ها، به کوچه‌ و خیابان‌ و پارک‌ها کشیده شده است و دیگر برای مردم شهر‌ها صحنه‌های خرید و فروش و تزریق مواد مخدر عادی تر از گپ‌های دوستانه شده است. در این میان دردناک تر از همه، افزایش تولد نوزادانی‌ است که در ایران معتاد به دنیا می‌آیند.

این صحنه دلخراش، دور از تمدن و بربریتی است که رژیم حاکم بر ایران در کشور پیاده کرده است. به دار زدن جوانی در استادیوم ورزشی در برابر چشم هزاران، کاری بس زشت و نکوهیده است. رژیم ایران با این روشهای ضد انسانی باید بداند که در آینده ای نه چندان دور، آخوندهای ضد بشر و فرومایه را همچنان در میدان های شهر به دار خواهند آویخت. آنروز چندان دور نیست. دیر و زود دارد، ولی سوخت و سوز ندارد.

ایرانی ها به تماشای مراسم اعدام رفتند و مصری ها در مخالفت با اعدام جان باختند!

ماجرای ایرانی نبودن گروهی از مقامات اول رژیم

در غَرب زنان به مرحله ای از خودباوری و روشنفکری رسیده اند که دیگر مردان را مالکان و خود را بردگان جامعه نمی بینند؛ آنان صاحبان اندیشه ها و بدن های خود هستند و هر آنطور که دلشان بخواهد، بدون ترس از کسی یا خدایی نا مرئی، زندگی می کنند! اما در ایران ویران ما، زنان برای خروج از کشور به اجازه پدرشان نیاز دارند! به راستی ما در کجای تاریخ ایستاده ایم؟!

حُقوقِ زَنان در قاموسِ اسلامِ عزیز، تَنها به آزادی بَرایِ مُردن خَتم می شَود!

رضا پهلوی- در انتظار دعوت برای رفتن به ایران و نشستن بر کرسی خلافت

خرافات مذهب شیعه و سودجویی فرصت طلبان، مانع آزادی و بلای جان و مال مردم ایران- بخش دوم

روضه خوان مشهدی، تنها در اندیشه مفتخوران تازی صفت است و نه ایرانیان خدمتگذار

mousavi-karroubi

پیامدانتقاد ناپذیری، برقراری رژیمی شبه آخوندی و زورگویی دیگر در کشورمان خواهد بود

۸۷۵

پخش

۱۱ چنانچه این مقاله را پسندید، خواهشمند است آنرا بازپخش فرمایید.

فاجعه افزایش تولد نوزادان معتاد در ایران ۰

مژگان حاصلی نوشته مژگان حاصلی | ۶:۴۳ گرينويچ - جمعه ۲۲ شهریور ۱۳۹۲

فاجعه افزایش تولد نوزادان معتاد در ایران

baby-crying-in-iran

آمار‌های سیاه چه می‌‌گویند

پیش از این ۸۵ درصد از معتادان، مرد و ۱۵ درصد زن بودند، اما اکنون آمار اعتیاد زنان در حال افزایش است و میزان اعتیاد زنان به ۳۵ درصد رسیده است. نکته قابل توجه در اعتیاد زنان، شیوع آن از طریق شیشه است و پیرو آن اعتیاد نوزادان یکی از تبعات اعتیاد خانواده ها و مادران باردار است؛ نوزادانی‌ که بسیاری از آنها به دلیل مشکلات مالی خانوادهایشان بعد از زایمان در بیمارستان رها می‌شوند.

اعتیاد در ایران از مردها به خانواده، و حتی به کودکان سرایت کرده، همه جا و همه گیر شده است. باید با آموزش درست حتی به کودکان و در سطح دبستان، زیان های اعتیاد را یاد آور شد و معتادان نوجوان را درمان نمود. ولی باید پذیرفت در کشوری که آزادی وجود ندارد و حاکمان آن مسئولیت پذیر نیستند نمی توان ازآموزش حرف زد

این آمار‌ها که همیشه دروغ بوده و کمتر از میزان واقعی‌ را نشان می‌دهد، در این میان باید از خطوط قرمزی سخن گفت که خیلی‌ پیش تر ازاین‌ها شکسته شده و از آن هیچ باقی‌ نمانده است، خطوط قرمزی که هنوز بسیاری سعی در مخفی نگه داشتن و انکار آن دارند اما متاسفانه در جامعه ایران بیش از پیش دیده می شود.

تاوان تولد برای فرشتگان معتاد

معتاد مادرزادی نامی ست نو برای نوزادانی که مادرانشان در دوران بارداری مواد مخدر مصرف می‌کردند. مواد مخدر از جفت رد ‌شده و در واقع جنین با مواد مخدر تماس پیدا می‌کند و اگر شانس بیاورد و دچار زایمان زود رس یا تولد نوزاد نارس نشود نوزادی‌ به دنیا خواهد آمد که دچار سندروم محرومیت خواهد بود و از همان ابتدای زیستنشان دارای علائم ترک‌ چون گریه غیر طبیعی، خواب زیاد، لرزش، تشنج، تحریک پذیری، تعریق و تب، دمای پایین بدن، خمیازه‌های زیاد، گرفتگی بینی، نفس‌های تند و اسهال و استفراغ هستند.

براستی این را اگر جنایت نخوانیم چه نام محترمانه دیگر می‌توانیم برایش در نظر بگیریم. این اگر برای آنها یک تیتر است برای مردم سرزمین من ‌یک درد است. برای نوزادانی‌ که قطره‌ قطره‌ خونشان پیش از تولد به خماریِ یک سرنوشت شُوم، سیاه شده است. نوزادانی‌ که درد می‌کشند، تب دارند و التماس نشعه گی‌‌ می‌‌کنند برای یک ذره زندگی؛ ‌بله زندگی‌ به لطف قانون، به لطف عدالت، به لطف سرزمین اسلامی پر برکت.

سرزمین پاک از شراب و شادی و شعف، سرزمین پر از آرامش و رهایی وهدف و حال که دیگر قطع شده است آن رگِ مادری که افسرده بود و خسته، مادری که درمان فراموشی اش شده بود سرنگ‌های اهدایی حکومتی مهربان و بخشنده!

شدت این فاجعه به حدی است که بیمارستان خمینی تهران به طور مشخص و تقریبا ویژه به ترک اعتیاد نوزادان پرداخته است.

بازگشت به زندگی‌ با تَرک اعتیاد

۶۰ درصد از این نوزادان با مراقبت‌های ویژه ترک داده می شوند. نور را کم می‌کنند، پارچه‌ای دورشان می‌پیچیند و قنداقشان می‌کنند. در واقع سعی می شود آرامش آنها بیشتر شود. اما ۴۰ درصد بقیه که علایم شدید تری دارند، نیاز به دارو دارند. مورفین خوراکی که به میزان خاصی به نوزاد داده می‌شود و به تدریج میزان آن کم می شود. داروی دیگر فنوباربیتال است که برای درمان تشنج به کار می‌رود و در مواردی خاص از آن استفاده می شود ‌.

اما بعد از مرخص شدن نوزاد از بیمارستان و ترک، باآغاز دوران شیردهی دوباره در معرض خطر قرار دارد به خصوص اگر همچنان مادر، مصرف کننده مواد باشد و شروع به شیردهی کند، باز نوزاد معتاد خواهد شد، چرا که خانواده های آنها معمولا ازمشکلات اقتصادی رنج می برند و قدرت مالی برای تهیه شیر خشک را ندارند.

این پایان راه نیست

ولی این پایان راه نیست، به گفته متخصصین بیمارستان خمینی این نوزادان در آینده نیز معمولا دچار تاخیر تکاملی می‌شوند و از لحاظ نورولوژی مشکلاتی پیدا می‌کنند. اختلالات ذهنی، مشکلاتی در زمینه برقراری ارتباط اجتماعی و ناتوانی در حل مسئله ، در زندگی آینده این نوزادان دیده می‌شود.در واقع نوزادانی پرخطر هستند اگر روند اعتیادشان ادامه پیدا کند، ممکن است اعصاب آنها نیزآسیب های جبران ناپذیری ببیند.

در کشور ما، در حال حاضر هیچ‌گونه خدمات اختصاصی برای ترک اعتیاد زنان وجود ندارد و حتی برخی از خدمات و مراکز با نواقص بسیاری که دارد فقط به مردان اختصاص دارند. ازسوی دیگر با توجه به این‌که مصرف مواد در زنان ناهنجارتر از مردان تلقی می‌شود، زنان معمولاً ازمراجعه به مراکز درمانی معتادان که بیشترین مراجعه‌کنندگان آنها مردان هستند خودداری می کنند.

بی‌ توجهی مسئولین در کمبود مرکز ترک اعتیاد و باز پروری زنان، نبود خدمات اجتماعی و حمایتی از نوزادان این چنینی و مادرانشان ؛ افزایش فشار‌های اقتصادی – اجتماعی و… به خصوص در استان‌های مختلف کشور همه از عواملی است که راههای‌ پیشگیری و درمان را در خوشبینانه‌ترین حالت هم تیره نشان می دهد.

گاهی باید از اول ترک کرد

حال نوبت ماست؛ بعد از این یادمان باشد که نوزادان را باید به تخت بست، پس به تخت می‌بندیم و می‌گذاریم که فریاد بزنند، عرق کنند، خماری بکشند و اسهال بگیرند، اسهال پشتِ اسهال.

اسهال به هرچه که حقش بود و خورده شد، اسهال به هرچه که ازآنِ او بود و سوخته شد. لرز می‌‌کنند، تشنج می‌‌گیرند اما ترک کردن را هم خوب یاد می‌‌گیرند، که گاهی باید از اول ترک کرد.

زندگی دیگر سخت است تازه باید شاکر هم باشند ؛

شاکر از اینکه مثل دوستانشان به دنیا نیامده، اوردوز نکرده و نمردند؛

شاکر از آب و نان و خاکی که هست، حتی اگر آلوده شیشه و کراک و تریاکند.
منبع:مجله فضول محله