راز دانش: نقش مثبت تزریق ویتامین ث در مبارزه با سرطان

لندن-بی بی سی فارسی-در برنامه این هفته به سه گزارش پرداخته ایم: مطالعه ای که نشان می دهد تزریق ویتامین ث می تواند آثار مثبت شیمی درمانی را تقویت کند، گزارشی به مناسبت دهمین سالگرد اعزام مریخ نوردهای دوقلو به این سیاره و آماری در آمریکا که اهمیت ایمن کردن کودکان در صندلی های مخصوص در اتومبیل را نشان می دهد.

شیمی درمانی و ویتامین ث

تحقیقات تازه نشان داده است که دوز بالای ویتامین ث می تواند تاثیر شیمی درمانی در نابود کردن سلول های سرطانی را تشدید کند.

 

نتایج این مطالعه در نشریه ساینس ترنسلیشینال مدیسین Science Translational Medicine چاپ شده و محققان در آن خواستار برنامه ریزی دولت برای انجام آزمایش های وسیع درباره انسان شده اند.دانشمندان آمریکایی می گویند تزریق این ویتامین به طور بالقوه می تواند معالجه ای ایمن، موثر و ارزان برای سرطان های تخمدان و سایر سرطان ها باشد.

ویتامین ث همواره به عنوان یک شیوه طبی جایگزین برای درمان سرطان به کار گرفته شده است.

در دهه ۱۹۷۰ شیمی دانی به نام لینوس پالینگ گزارش داد که ویتامین ث اگر به رگ تزریق شود در درمان سرطان موثر خواهد بود.

با این حال، آزمایش های کلینیکی با دادن قرص ویتامین ث به بیماران به نتایج مشابه منجر نشد و تحقیقات در این زمینه رها شد.

اکنون معلوم شده است که اگر ویتامین ث از طریق دهان وارد بدن شود به سرعت دفع می شود.

ولی دانشمندان در دانشگاه کانزاس که تحقیقات تازه را انجام داده اند می گویند وقتی ویتامین ث تزریق شود جذب بدن می شود و می تواند سلول های سرطانی را بدون صدمه زدن به سلول های عادی بکشد.

محققان این ویتامین را در آزمایشگاه به سلول های سرطانی تخمدان، به موش و همچنین به بیمارانی که سرطان تخمدان آنها در مرحله پیشرفته بود تزریق کردند.

آنها دریافتند که سلول های سرطانی به ویتامین ث تزریق شده حساسند اما سلول های سالم آسیبی ندیدند.

این معالجه توام با داروهای استاندارد شیمی درمانی برای کم کردن از سرعت رشد تومورها در موش موثر بود.

در مورد انسان هم گروه کوچکی از بیماران عوارض جانبی کمتری را در زمان مصرف ویتامین ث در کنار شیمی درمانی گزارش کردند.

دکتر جین دریسکو، از محققان این مطالعه گفت که علاقه روزافزونی به استفاده از ویتامین ث توسط متخصصان سرطان وجود دارد.

در بسیاری کشورها از جمله آمریکا استفاده از صندلی ایمنی برای کودکان اجباری است

آمارها در آمریکا نشان می دهد که در فاصله سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ بیش از نه هزار کودک زیر دوازده ساله در حوادث جاده ای کشته شده اند.

حالا تحقیقات نشان می دهد که علت مرگ تعداد زیادی از آنها ایمن نکردن کودکان در صندلی مخصوص یا نبستن کمربند ایمنی بوده است.

بنابه این تحقیقات توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها که در نشریه علمی موربیدیتی و مورتالیتی چاپ شده نشان می دهد که در سال ۲۰۱۱ میلادی، ۳۳ درصد کودکانی که در حوادث جاده ای کشته شدند کمربند ایمنی نداشتند.

برای نمونه در حالی که فقط دو درصد کودکان زیر یک سال هنگام حرکت در اتومبیل کمربند نداشتند، اما بخش از عمده ای کشته ها در این گروه سنی مربوط به همین گروه است که ایمن نشده بودند.

در مقابل تخمین زده می شود که در این سال ها جان ۳۳۰۸ کودک زیر چهار ساله به خاطر بستن کمربند ایمنی نجات داده شده است.

کارشناسان می گویند که بزرگسالان باید اطمینان حاصل کنند که بچه ها هر بار که با ماشین جایی می روند در صندلی مخصوص خود نشسته اند و کمربند دارند، حتی اگر مسیر حرکت بسیار کوتاه باشد.

کمربند ماشین معمولا برای ایمن کردن بچه ها در سنین پایین تر مناسب نیست چون دور گردن آنها می افتد که خود می تواند موقع تصادف خطرناک باشد.

استفاده از صندلی مخصوص در ماشین برای کودکان در آمریکا اجباری است.

امسال دهمین سالگرد اعزام کاوشگرهای دوقلو، اسپیریت و آپورچونیتی به مریخ است.

موزه هوافضای واشنگتن به این مناسبت یک کلیک گالری از عکس های این کاوشگرها به نمایش گذاشته که حاصل ده سال تلاش دو مریخ نورد است.

دو کاوشگر ظاهر خیلی پیچیده ای ندارند. موجوداتی نسبتا نحیف به نظر می رسند.

بخش چشمگیر آنها در واقع بدنه ای از صفحات خورشیدی است که روی شش چرخ نصب شده. البته این دو کاوشگر به یک بازوی خودکار که قادر به حفاری سنگ ها و نمونه برداری برای تحلیل در یک آزمایشگاه کوچک مجهز هستند.

علیرغم این جثه کم جان توانایی خارق العاده ای برای تحقیق در محیط طاقت فرسای سرزمینی ناشناخته داشته اند.

دکتر جان گرانت، زمین شناس در موزه هوافضای آمریکا که خود زمانی در این پروژه شرکت داشته به بی بی سی فارسی می گوید: "مریخ نوردها اساسا طراحی شدند تا ژئولوژی دو نقطه در مریخ را بررسی کنند. اما هدف اصلی، کشف این مساله بود که آب چگونه به این نقاط شکل داده و هر دو ماموریت از نظر کشفیات فوق العاده موفق بوده اند."

یکی از وظایف اصلی مریخ نوردها یافتن و بررسی طیف وسیعی از سنگ ها و صخره هایی بود که سرنخ هایی از گذشته مریخ به دست می دهند. البته در این مورد محققان را مایوس هم نکرده است.

دکتر گرانت می گوید: "یافته های اسپیریت و آپورچونیتی هر دو نشان می دهد که نقاطی که بررسی کرده اند زمانی خیلی متفاوت از امروز بوده. آب خیلی بیشتری آنجا وجود داشته و این آب در نقاطی بوده که آنها را قابل سکونت می کرده. نه اینکه لزوما آثار حیات در این نقاط وجود داشته، اما شرایط دوام حیات وجود داشته است."

این مجموعه عکس ها فقط سرگذشت مریخ را بازگو نمی کند، بلکه دریچه ای است به روی سفرها و ماجراهای دو جستجوگر در سرزمینی غریب.

گاه آنچه از خود به جا گذاشته اند، مانند تصاویر لاشه واحد فرود یا چتر فرود و سکوی اولیه ای که کاوشگرها از آن خارج شدند.

در عکسی دیگر رد چرخ های آپورچونیتی تا جایی که چشم کار می کند در ناحیه ای بیابانی روی ماسه ها دیده می شود. آپورچنیتی وقتی این عکس را گرفت در حال رفتن از یک نقطه تحقیق به نقطه دیگر بود.

همچنین در این مجموعه عکس شگفت انگیزی از غروب خورشید هست که طرفداران زیادی دارد.

دکتر گرانت که یک نسخه از این عکس را در خانه اش دارد می گوید: "ماموریت های اسپیریت و آپورچونیتی حیرت انگیز است. از این نظر که آنها طراحی شده بودند تا فقط سه ماه دوام آورند، تا مسافتی نه بیش از صدها متر و حداکثر یک کیلومتر را طی کنند."

او می افزاید: "اما آپورچونیتی بیش از ده سال دوام آورده و بیش از ۳۸ کیلومتری را طی کرده. مشاهده کشفیات هر دو کاوشگر گویای این مساله است که این ماموریت در کنار سایر مطالعات موفق مریخ در صدر این نوع ماموریت ها قرار می گیرد."

اسپیریت چهار سال قبل از کار بازایستاد.

آپورچونیتی بعد از ده سال همچنان آهسته و پیوسته پیش می رود و داستان های تازه ای برای گفتن خواهد داشت.

 

یکی از وظایف اصلی مریخ نوردها یافتن و بررسی طیف وسیعی از سنگ ها و صخره هایی بود که سرنخ هایی از گذشته مریخ به دست می دهند