صفحه نخست
سیاست
آنا بدخین (Anna Badkhen) نویسنده و ژورنالیست که در روسیه متولد شده است و از سال 2004 به اینسو در امریکا زنده گی می کند، در کتاب تازه اش که «دنیا یک قالین است» (The World Is a Carpet) نام دارد، زنده گی و کار زنان قالین باف ترکمن افغان را تصویر کرده است. زنان ترکمن که در کمال فقر و با مزد کم قالین های را می بافند که در خارج از افغانستان به قیمت خوب فروخته می شود.
آنا بدخین (Anna Badkhen) که مدت یک سال را در یک قریهء کوچک در شمال افغانستان سپری کرده است، با ارایهء تصویر شگفت انگیز از زنده گی خصوصی زنان ترکمن در قریهء دور افتادهء آقه به نگرانی های نیز تماس گرفته است که بعد از سال ها جنگ در افغانستان در عرصهء حقوق و امنیت زنان وجود دارد.
آنا بدخین با اشاره به روز زندگیش در قریهء آقه می گوید:
«در آن قریه مانند اکثر قریه های کوچک افغانستان همه خویشاوندان یکدیگر اند و در قریه هیچ کس بیگانه نیست. مردم بطور متداوم در برابر چشمان، خانه ها و حویلی های همدیگر قرار دارند. همه خویشاوندان همدیگر اند و با هم می بینند، تبعیض از لحاظ جنسیت چندان محسوس نیست.»
آنا بدخین می گوبد، زنان افغان از بیرون نامحسوس اند، اما از داخل آن ها خیلی برجسته و برازنده اند.
کتاب دنیا یک قالین است
کتاب دنیا یک قالین است
آنا بدخین که مدتی را هم با یک فامیل افغان در شهر مزارشریف زنده گی کرده است، در مورد مسایل مورد علاقه و چیزهای را که زنان افغان خوش ندارند، می گوید:
«وضعیت زنان در فامیل های ثروتمند بهتر است و آن ها بیشتر در شهر ها زنده گی می کنند. زنان ثروتمند در شهرکابل در پوهنتون امریکایی تحصیل می کنند، اما حدود 98 درصد مردم افغانستان در حالت فقر و عدم دسترسی به چیزهای دلخواه مانند تحصیلات عالی زنده گی می کنند.»
آنا بدخین (Anna Badkhen) نویسندهء کتاب «دنیا یک قالین است» می گوید، زنده گی زنان افغان را می توان و باید با تامین امنیت غذایی، خدمات صحی و فراهم آوری زمینه های کاری بهبود بخشید.
به گفتهء آنا بدخین در افغانستان مرگ میر اطفال در بلند سطح در جهان قرار دارد و هنوز هم زنان هنگام تولد اطفال تلف می شوند.
به عقیدهء آنا بدخین موجودیت نیرو های ناتو تا یک حد زیاد به مثابهء حایل بین گروپ های مختلف ملیشه های به شمار می رود که خواهان بازگشت به جنگ های داخلی سال های 2001 اند. آنا بدخین می گوید:
«طبعاً که هرگز جنگ برای حقوق بشر خوب نیست«.
منبع:رادیو آزادی افغانستان
آنا بدخین (Anna Badkhen) که مدت یک سال را در یک قریهء کوچک در شمال افغانستان سپری کرده است، با ارایهء تصویر شگفت انگیز از زنده گی خصوصی زنان ترکمن در قریهء دور افتادهء آقه به نگرانی های نیز تماس گرفته است که بعد از سال ها جنگ در افغانستان در عرصهء حقوق و امنیت زنان وجود دارد.
آنا بدخین با اشاره به روز زندگیش در قریهء آقه می گوید:
«در آن قریه مانند اکثر قریه های کوچک افغانستان همه خویشاوندان یکدیگر اند و در قریه هیچ کس بیگانه نیست. مردم بطور متداوم در برابر چشمان، خانه ها و حویلی های همدیگر قرار دارند. همه خویشاوندان همدیگر اند و با هم می بینند، تبعیض از لحاظ جنسیت چندان محسوس نیست.»
آنا بدخین می گوبد، زنان افغان از بیرون نامحسوس اند، اما از داخل آن ها خیلی برجسته و برازنده اند.
کتاب دنیا یک قالین است
کتاب دنیا یک قالین است
آنا بدخین که مدتی را هم با یک فامیل افغان در شهر مزارشریف زنده گی کرده است، در مورد مسایل مورد علاقه و چیزهای را که زنان افغان خوش ندارند، می گوید:
«وضعیت زنان در فامیل های ثروتمند بهتر است و آن ها بیشتر در شهر ها زنده گی می کنند. زنان ثروتمند در شهرکابل در پوهنتون امریکایی تحصیل می کنند، اما حدود 98 درصد مردم افغانستان در حالت فقر و عدم دسترسی به چیزهای دلخواه مانند تحصیلات عالی زنده گی می کنند.»
آنا بدخین (Anna Badkhen) نویسندهء کتاب «دنیا یک قالین است» می گوید، زنده گی زنان افغان را می توان و باید با تامین امنیت غذایی، خدمات صحی و فراهم آوری زمینه های کاری بهبود بخشید.
به گفتهء آنا بدخین در افغانستان مرگ میر اطفال در بلند سطح در جهان قرار دارد و هنوز هم زنان هنگام تولد اطفال تلف می شوند.
به عقیدهء آنا بدخین موجودیت نیرو های ناتو تا یک حد زیاد به مثابهء حایل بین گروپ های مختلف ملیشه های به شمار می رود که خواهان بازگشت به جنگ های داخلی سال های 2001 اند. آنا بدخین می گوید:
«طبعاً که هرگز جنگ برای حقوق بشر خوب نیست«.
منبع:رادیو آزادی افغانستان
