رادیو آلمان-المپیک ۲۰۱۲ لندن شامگاه یکشنبه (۱۲ اوت/ ۲۲ مرداد) به خط پایان رسید. ورزشکاران ایالات متحده در نهایت موفق شدند مصاف شانه به شانه با کاروان ورزشی چین را به سود خود به پایان ببرند. آمریکا با کسب ۱۰۴ نشان - ۴۶ طلا، ۲۹ نقره و ۲۹ برنز - در صدر جدول توزیع مدالهای المپیک قرار گرفت و چین با ۳۸ نشان طلا، ۲۷ نقره و ۲۲ برنز نایبقهرمان شد. کاروان ورزشی بریتانیا هم با ۲۹ نشان طلا، ۱۷ نقره و ۱۹ برنز، روی سکوی سوم ایستاد و موفقترین کارنامه ورزشی خود در یکصد سال اخیرا را ثبت کرد.
سیامین دورهی المپیک هم مانند هر رویداد ورزشی دیگری شاهد فراز و نشیبهای بسیاری بود؛ رکوردهای جدید ثبت گردید و برخی از نارساییها مایهی انتقاد ورزشکاران و تماشاگران شدند. پیش از برگزاری مراسم افتتاحیه نمایش پرچم کرهی جنوبی برای کاروان ورزشی کرهی شمالی موجب شد میزبان بهطور رسمی از هیئت کرهی شمالی معذرتخواهی کند. چندی بعد هم خاموششدن مشعل المپیک خبرساز شد. برخی هم به پنهانبودن مشعل در پس دیوارهای بلند ورزشگاه محل برگزاری مسابقات انتقاد کردند.
برخی از علاقهمندان ایرانی کشتی و بوکس به "ناداوریها" اعتراض کردند. مربی شمشیربازی تیم زنان کرهی جنوبی در اسلحهی اپه هم ساعت مسابقات را مقصر شکست شاگرد خود از حریف آلمانی دانست.
در این مسابقات باز هم دست تیم ملی فوتبال برزیل به نشان طلا نرسید؛ این تیم مکزیک بود که در دیداری تماشایی گردهی زردپوشان برزیل را به خاک مالید و تنها نشان طلای کاروان ورزشی این کشور در مسابقات لندن را به چنگ آورد.
در لندن یوسین بولت بار دیگر قهرمانی دو صد متر، دویست متر و ۴ در صد متر امدادی را جشن گرفت و در سن ۲۵ سالگی ششمین طلای المپیک را هم به گردن آویخت. مایکل فلپس، شناگر آمریکایی، هم رکورددار کسب مدال در المپیک شد.
در روز آخر مسابقات هم دوندهی اوگاندایی پس از دو ساعت و هشت دقیقه و یک ثانیه از خط پایان مسابقه دو ماراتون گذشت و با پشت سر گذاشتن رقیب کنیایی، امید اول قهرمانی، دومین طلای تاریخ المپیک (پس از المپیک ۱۹۷۲ مونیخ) را برای کشورش به ارمغان آورد.
بهترین نتیجه کاروان ورزشی ایران در تاریخ المپیک
رقابتهای المپیک تابستانی ۲۰۱۲ لندن بیتردید برای ایرانیان هم مسابقاتی به یاد ماندنی خواهند بود. کاروان ورزشی ۵۲ نفرهی این کشور در نهایت با کسب ۱۲ نشان رنگارنگ موفقترین حضور خود در تاریخ المپیک را جشن گرفت.
در کاروان ورزشی ایران سوریان، نوروزی، رضایی و سلیمی مدال طلا گرفتند؛ انوشیروانی، نصیرشلال، حدادی، گودرزی و باقری معتمد مدال نقره را به گردن آویختند و رستمی، لشگری و قاسمی برندهی نشان برنز شدند.
تیم ملی کشتی فرنگی ایران با قهرمانی در این رقابتها نام خود را در فهرست افتخارات ورزشی جاودانه کرد. احسان حدادی هم با تلاش شبانهروزی خود نخستین نشان تاریخ المپیک برای دو و میدانی ایران را به دست آورد. او مدال نقرهی رشتهی پرتاب دیسک را بر گردن آویخت، هر چند با اندکی خوشاقبالی رنگ این نشان میتوانست طلایی باشد.
حضور ایران در المپیک لندن اما خالی از حاشیه هم نبود. پیش از مسابقات اخباری در مورد تعلیق برخی از رشتههای ورزشی این کشور در مسابقات ۲۰۱۲ مطرح شدند. در مراسم افتتاحیه هم حضور رئیس کمیتهی ملی المپیک جمهوری اسلامی در رژهی ورزشکاران خبرساز شد. "ناداوریها" در حق بوکسور و کشتیگیر ایرانی، "خداحافظی" محمد بنا و حمید سوریان از تیم ملی و شکست پیروزمندانه نوشاد عالمیان از قهرمان تنیس روی میز آلمان و اروپا، در کنار مصدومیت رضا یزدانی، آزادکار ایرانی، در روز آخر مسابقات، در ذهن علاقهمندان به ورزش ایران باقی خواهند ماند.
ضمن اینکه در این دوره هم طلسم مدالآوری زنان ورزشکار ایرانی در المپیک برجا ماند.
کارنامه موفق بریتانیا
در این میان بریتانیا به خوبی از پس برگزاری مسابقات برآمد. لندن با اندیشیدن گستردهترین تدابیر امنیتی پس از جنگ جهانی دوم، بزرگترین رویداد ورزشی جهان را به سلامت از سر گذراند. متروی ۱۵۰ سالهی لندن که پیش از برگزاری مسابقات از نقاط ضعف میزبان خوانده میشد، نیز با جابهجایی حدود ۵/ ۴ میلیون مسافر در روز در ردهی سنی سالمندان نشان طلا را به گردن آویخت.
موفقیت ورزشکاران بریتانیا در مسابقات لندن فشار روانی سالهای اخیر بر مردم بریتانیا را نیز تا حد زیادی به حاشیه رانده است؛ فشارهای حاصل از حملات تروریستی، بحران مالی، ناآرامیهای اجتماعی و بدهیهای دولتی.
مقامهای محلی امیدوارند استادیوم ورزشی المپیک در منطقهی فقیرنشین شرق لندن در سالهای آینده هم به رشد این منطقه از پایتخت کمک کند. ساخت واحدهای مسکونی جدید با هدف دمیدن روح تازه به این بخش از پایتخت و سرمایهگذاری در ورزش مدارس برنامههای دیگری هستند که مقامهای محلی قصد دارند با کمک آن به ورزش کشور روح تازهای بدمند.
با دسترسی عمومی به دهکدهی برگزاری المپیک ۲۰۱۲ لندن قرار است کودکان شرق لندن در همان استخری شنا بیاموزند که زمانی مایکل فلپس آمریکایی آخرین مدالهای المپیکی خود را به چنگ آورد.