خواننده آوازهای محلی بانوی اول چین شد

لندن- بی بی سی فارسی- پنگ لی‌یوان چند دهه است که در برنامه‌های تلویزیون دولتی چین شرکت می‌کند و آهنگ‌های محلی مبالغه‌آمیزی در وصف عظمت پیشرفت‌های چین می‌خواند. او حالا بانوی اول چین است. آخرین باری که خانم پنگ در تلویزیون ملی حاضر شد، ژانویه گذشته و در مراسم اختتامیه جشن نظامی سال نوی چین بود. در آن مراسم ده‌ها رقصنده پشت سر او پیچ و تاب می‌خوردند. خانم پنگ در حالی که یونیفورم نظامی سفیدی به تن داشت، می‌خواند: "حزب تا ابد به‌فکر مردم است." در میان حضار هو جین‌تائو، رئیس جمهوری، و شوهرش شی جین‌پینگ، که رهبر جدید کشور است، هم حضور داشتند.
بعد از جیانگ چینگ، آخرین همسر مائو تسه‌تونگ، رهبر فقید چین، خانم پنگ اولین زن مشهوری است که به همسری یکی از مقامات سیاسی ارشد درآمده است. زنانی که به همسری دیگر رهبران سابق چین، از دنگ شیائوپینگ گرفته تا هو جین‌تائو درآمدند، چندان در انظار عمومی ظاهر نمی‌شدند. اما خانم پنگ در خارج از چین با کارلا برونی، بانوی اول سابق فرانسه، مقایسه شده است.
شهرت پنگ لی‌یوان ممکن است باعث شود رهبری مرموز چین کمی قابل دسترسی‌تر به نظر بیاید. لی یین‌هه، جامعه‌شناس در اندیشکده آکادمی علوم اجتماعی چین، می‌گوید: "تصویر حزب کمونیست خیلی ملال‌آور بود و رهبران آن مثل روبات رفتار می‌کردند؛ مثل اجزای ماشین حکومتی. آنها هیچ جذابیت فردی نداشتند. انتظار می‌رود حضور پنگ لی‌یوان، حال و هوای رهبری حزب را تغییر دهد."
اما احتمال اینکه رسانه‌های چین دور خانم پنگ حصاری نامرئی بکشند، بیشتر است. همین حالا هم کسانی که در صنعت موسیقی چین فعال هستند، به ساده‌ترین سوالات درباره فعالیت هنری خانم پنگ پاسخ‌های گنگ و سربسته می‌دهند.
هه لی، مدیر هیأت آوازهای محلی چین، می‌گوید: "با توجه به جایگاه فعلی او، نظر دادن درباره آهنگ‌هایش سخت است. ما دوست نداریم زیاد درباره او نظر بدهیم. اگر بگوییم او بهترین است، بقیه شروع به پچ‌پچ می‌کنند. اگر هم بگوییم کارش خوب نیست، برخی ممکن است مخالفت کنند. هیچ چیزی نمی‌شود گفت."

پنگ لی‌یوان در اوایل دوران کاری‌اش به ارتش آزادیبخش خلق (نام رسمی ارتش چین) پیوست و به‌عنوان هنرمند مورد تأیید حزب کمونیست، نامی برای خودش دست و پا کرد. او در تلویزیون دولتی حاضر می‌شد و آهنگ‌هایی تبلیغاتی با نام‌هایی مثل "دشت‌های امید" و "مردم دهکده ما" می‌خواند. چی یوئویی، منتقد موسیقی، با لحنی طعنه‌آمیز می‌گوید: "شاید ۹۰ درصد آهنگ‌های او در مدح و ثنای حزب کمونیست باشد، و بقیه هم در تمجید از زندگی زیبای ماست."