صفحه نخست
سیاست
در پنجاه و هشتمین دورهی فستیوال فیلم‌های کوتاه اوبرهاوزن، فیلمی از یک کارگردان اسرائیلی که در مناطق اشغالی فیلم‌برداری شده، جایزه‌ی اصلی این جشنواره را از آن خود ساخت. ایران در این فستیوال حضور نداشت.
جایزه‌ی بزرگ پنجاه و هشتمین دورهی فستیوال بین‌المللی فیلم‌های کوتاه اوبرهاوزن به فیلم ۱۳ دقیقه‌ای "گلوله‌های برف" ساخته میشائل سوپرانر، فیلمساز اسرائیلی، تعلق گرفت. این فیلم به زندگی عادی یک خانواده‌ی فلسطینی در یک شب زمستانی و درگیری‌های روزمره‌ی فلسطینی‌ها با نیروهای اسرائیلی می‌پردازد.
هیئت داوران جشنواره در توضیح اهدای جایزه‌ی نقدی ۷۵۰۰ یورویی این جشنواره می‌نویسد: کارگردان «به‌جای ارائه‌ی یک بعدی یک درگیری سیاسی و نشان دادن واقعیت خشن زندگی در مناطق اشغالی، شادی قربانیان را هم که می‌تواند با خشونت همراه باشد، با نماد برف‌بازی و پرتاب گلوله‌های برف به یکدیگر نشان می‌دهد.»
کاوبوی‌های رنگین‌پوست
فیلم کوتاه ۳۲ دقیقه‌ای آمریکایی (Ten Five in the Grass ) ساخته‌ی کوین جرامه اورسن، برنده‌ی جایزه‌ی دوم این دورهی جشنواره بود. اورسن در این فیلم با تصاویر قالبی کاوبوی‌ها و مسابقات اسب‌سواری به شیوه‌ی آنان، بازی کرده است. "قهرمانان" اورسن در این فیلم، آمریکایی‌های رنگین‌پوست هستند که به جای کاوبوهای سفیدپوست اسب‌ها را برای مسابقه آماده می‌کنند.
در توضیح هیئت داوران برای اهدای این جایزه به کوین جرامه اورسن آمده است: «کارگردان با نماهایی به‌ظاهر ساده، ولی دقیق و طولانی دنیای واقعی کابوی‌ها را، آن هم نه شخصیت‌های اسطوره‌ای بلکه آمریکایی‌های عادی سیاه‌پوست را نشان می‌دهد. دیدن این که حالا آمریکایی‌های رنگین‌پوست برای تفریح و گذران وقت در جای هفت‌تیربندان آمریکایی در این تصاویر سنتی قرار گرفته‌اند، واقعاً شگفت‌‌آور است.»
جنگ پر سر و صدا
آلمان در این دورهی فستیوال اوبرهاوزون، حضور پررنگی نداشت. با این حال فیلم کوتاه ده دقیقه‌ای کارگردان جوان آلمانی، سیلویا اشدل‌باور، با عنوان "صدای شیشه" در باره‌ی جنگ "تحسین ویژه‌ی" هیات داوران را برانگیخت.
این فیلم، کولاژی درخشان از عکس‌هایی است که در جنگ جهانی دوم برداشته شده و اشدل‌باور آن‌ها را در چارچوب و متنی غیرمتعارف در کنار هم به نمایش گذاشته است.
نمایی از فیلم "گلوله‌های برف" ساخته میشائل سوپرانر
هیات داوران در توضیح خود به ویژه نگاه و شیوه‌ی کار این سینماگر جوان را برجسته می‌کند: «کارگردان با کمک تعدادی عکس اصلی از میان انبوهی از اسناد و مدارک مربوط به جنگ، توانسته است کابوس غیرقابل درک جنگ را قابل لمس سازد.»
سینماگران غیر حرفه‌ای
جشنواره‌ی اوبرهاوزن، هر ساله فیلم‌های کوتاه سینماگران جوان غیرحرفه‌ای را نیز که در چارچوب کارهای هنری مدارس یا طرح‌های سینمایی انجمن‌ها و نهادهای غیرانتفاعی تهیه‌شده‌اند، به نمایش می‌گذارد و به بهترین این کارهای تجربی جوایزی نیز اهدا می‌کند. امسال در قسمت مسابقه‌‌ی این بخش، دو فیلم از ایالت نوردین وستفالن نیز شرکت داشتند.
ویژگی این فیلم‌ها، بازگویی داستان از نگاه و زبان نوجوانان و جوانان است. از جمله راوی فیلم "بورشه‌میش جدید"، پسر دوازده ساله‌ای است که درباره‌ی تغییرات زندگی در روستای محل سکونتش گزارش می‌دهد.
امروز و فردا در روستای "بورشه‌میش"
در این فیلم که ساخته‌ی کریستینه اوشی ورنر است، دوربین ابتدا به شکار نماهای عادی و روزمره در روستای "بورشه‌میش" می‌رود و روی دو گاو کثیف در حاشیه‌ی مزرعه‌ای مکث می‌کند. توضیح نیکلاس: «این جا خیلی عادیه که کثافت از سر و روی گاوها بباره. فقط در بایرن گاوها را برای فیلم‌برداری برق می‌اندازند.»
کریستینه اوشی ورنر در فیلم خود که ساختاری روایتی دارد، سپس زندگی روزمره‌ی نیکلاس را به تصویر می‌کشد که به‌‌طور معمول به مدرسه می‌رود، با همکلاسی‌هایش بازی می‌کند، پیش از غذا به گاوها غذا می‌دهد و اصطبل را تمیز می‌کند.
در پایان مستند، فردای "بورشه‌میش" از نگاه نیکلاس بازگو می‌شود؛ او به مزرعه‌‌های سوخته و بی‌‌‌دار و درخت پیرامون روستایی نزدیک مدرسه‌ی خود نگاه می‌کند و می‌گوید که محل زندگی او و خانواده‌اش هم به‌زودی به بیابانی بی‌آب و علف تبدیل خواهد شد. چون: «یک شرکت تولید انرژی، زمین‌ها را خریده و می‌خواهد در آن‌ها نیروگاه برق بسازد.»
"کریستینا"
در فیلم دو دقیقه و نیمی "کریستینا"، که ساخته‌ی شاگردان دبیرستانی در شهر کلن است، یک روز دختر جوانی به نام کریستینا که به بیماری بولمی (Bulimie) مبتلا ست، به تصویر کشیده شده. او در برابر دوربینی که در میان چمنزاری سرسبز و زیبا کاشته شده، از ترس‌ها و دردهای خود صحبت می‌کند: «بولمی یعنی این که دستت را تا آرنج در حلقت فرو کنی، چون معده‌ات غذایی را که خورده‌ای پس می‌زند.»
این دو فیلم برای دریافت جایزه‌ی هزار یورویی فستیوال با ۹ فیلم دیگر به رقابت پرداختند.
امسال در بخش مسابقه فستیوال که از ۲۶ آوریل آغاز شد و اول ماه مه پایان یافت، بیش از ۱۴۰ فیلم کوتاه به نمایش در آمدند.
منبع : دویچه وله فارسی
جایزه‌ی بزرگ پنجاه و هشتمین دورهی فستیوال بین‌المللی فیلم‌های کوتاه اوبرهاوزن به فیلم ۱۳ دقیقه‌ای "گلوله‌های برف" ساخته میشائل سوپرانر، فیلمساز اسرائیلی، تعلق گرفت. این فیلم به زندگی عادی یک خانواده‌ی فلسطینی در یک شب زمستانی و درگیری‌های روزمره‌ی فلسطینی‌ها با نیروهای اسرائیلی می‌پردازد.
هیئت داوران جشنواره در توضیح اهدای جایزه‌ی نقدی ۷۵۰۰ یورویی این جشنواره می‌نویسد: کارگردان «به‌جای ارائه‌ی یک بعدی یک درگیری سیاسی و نشان دادن واقعیت خشن زندگی در مناطق اشغالی، شادی قربانیان را هم که می‌تواند با خشونت همراه باشد، با نماد برف‌بازی و پرتاب گلوله‌های برف به یکدیگر نشان می‌دهد.»
کاوبوی‌های رنگین‌پوست
فیلم کوتاه ۳۲ دقیقه‌ای آمریکایی (Ten Five in the Grass ) ساخته‌ی کوین جرامه اورسن، برنده‌ی جایزه‌ی دوم این دورهی جشنواره بود. اورسن در این فیلم با تصاویر قالبی کاوبوی‌ها و مسابقات اسب‌سواری به شیوه‌ی آنان، بازی کرده است. "قهرمانان" اورسن در این فیلم، آمریکایی‌های رنگین‌پوست هستند که به جای کاوبوهای سفیدپوست اسب‌ها را برای مسابقه آماده می‌کنند.
در توضیح هیئت داوران برای اهدای این جایزه به کوین جرامه اورسن آمده است: «کارگردان با نماهایی به‌ظاهر ساده، ولی دقیق و طولانی دنیای واقعی کابوی‌ها را، آن هم نه شخصیت‌های اسطوره‌ای بلکه آمریکایی‌های عادی سیاه‌پوست را نشان می‌دهد. دیدن این که حالا آمریکایی‌های رنگین‌پوست برای تفریح و گذران وقت در جای هفت‌تیربندان آمریکایی در این تصاویر سنتی قرار گرفته‌اند، واقعاً شگفت‌‌آور است.»
جنگ پر سر و صدا
آلمان در این دورهی فستیوال اوبرهاوزون، حضور پررنگی نداشت. با این حال فیلم کوتاه ده دقیقه‌ای کارگردان جوان آلمانی، سیلویا اشدل‌باور، با عنوان "صدای شیشه" در باره‌ی جنگ "تحسین ویژه‌ی" هیات داوران را برانگیخت.
این فیلم، کولاژی درخشان از عکس‌هایی است که در جنگ جهانی دوم برداشته شده و اشدل‌باور آن‌ها را در چارچوب و متنی غیرمتعارف در کنار هم به نمایش گذاشته است.
نمایی از فیلم "گلوله‌های برف" ساخته میشائل سوپرانر
هیات داوران در توضیح خود به ویژه نگاه و شیوه‌ی کار این سینماگر جوان را برجسته می‌کند: «کارگردان با کمک تعدادی عکس اصلی از میان انبوهی از اسناد و مدارک مربوط به جنگ، توانسته است کابوس غیرقابل درک جنگ را قابل لمس سازد.»
سینماگران غیر حرفه‌ای
جشنواره‌ی اوبرهاوزن، هر ساله فیلم‌های کوتاه سینماگران جوان غیرحرفه‌ای را نیز که در چارچوب کارهای هنری مدارس یا طرح‌های سینمایی انجمن‌ها و نهادهای غیرانتفاعی تهیه‌شده‌اند، به نمایش می‌گذارد و به بهترین این کارهای تجربی جوایزی نیز اهدا می‌کند. امسال در قسمت مسابقه‌‌ی این بخش، دو فیلم از ایالت نوردین وستفالن نیز شرکت داشتند.
ویژگی این فیلم‌ها، بازگویی داستان از نگاه و زبان نوجوانان و جوانان است. از جمله راوی فیلم "بورشه‌میش جدید"، پسر دوازده ساله‌ای است که درباره‌ی تغییرات زندگی در روستای محل سکونتش گزارش می‌دهد.
امروز و فردا در روستای "بورشه‌میش"
در این فیلم که ساخته‌ی کریستینه اوشی ورنر است، دوربین ابتدا به شکار نماهای عادی و روزمره در روستای "بورشه‌میش" می‌رود و روی دو گاو کثیف در حاشیه‌ی مزرعه‌ای مکث می‌کند. توضیح نیکلاس: «این جا خیلی عادیه که کثافت از سر و روی گاوها بباره. فقط در بایرن گاوها را برای فیلم‌برداری برق می‌اندازند.»
کریستینه اوشی ورنر در فیلم خود که ساختاری روایتی دارد، سپس زندگی روزمره‌ی نیکلاس را به تصویر می‌کشد که به‌‌طور معمول به مدرسه می‌رود، با همکلاسی‌هایش بازی می‌کند، پیش از غذا به گاوها غذا می‌دهد و اصطبل را تمیز می‌کند.
در پایان مستند، فردای "بورشه‌میش" از نگاه نیکلاس بازگو می‌شود؛ او به مزرعه‌‌های سوخته و بی‌‌‌دار و درخت پیرامون روستایی نزدیک مدرسه‌ی خود نگاه می‌کند و می‌گوید که محل زندگی او و خانواده‌اش هم به‌زودی به بیابانی بی‌آب و علف تبدیل خواهد شد. چون: «یک شرکت تولید انرژی، زمین‌ها را خریده و می‌خواهد در آن‌ها نیروگاه برق بسازد.»
"کریستینا"
در فیلم دو دقیقه و نیمی "کریستینا"، که ساخته‌ی شاگردان دبیرستانی در شهر کلن است، یک روز دختر جوانی به نام کریستینا که به بیماری بولمی (Bulimie) مبتلا ست، به تصویر کشیده شده. او در برابر دوربینی که در میان چمنزاری سرسبز و زیبا کاشته شده، از ترس‌ها و دردهای خود صحبت می‌کند: «بولمی یعنی این که دستت را تا آرنج در حلقت فرو کنی، چون معده‌ات غذایی را که خورده‌ای پس می‌زند.»
این دو فیلم برای دریافت جایزه‌ی هزار یورویی فستیوال با ۹ فیلم دیگر به رقابت پرداختند.
امسال در بخش مسابقه فستیوال که از ۲۶ آوریل آغاز شد و اول ماه مه پایان یافت، بیش از ۱۴۰ فیلم کوتاه به نمایش در آمدند.
منبع : دویچه وله فارسی
