بنابه گزارش فرات نیوز امام جمعه ایلام در جریان خطبههای نماز جمعه در اوج وقاحت به ملت کرد و فرهنگ آن توهین و حقارت کرد.او میهندوستان کرد را «عناصر کثیف» خواند. او کردستانی بودن ایلام را هم کاملا انکار کرد.
محمد نقی لطفی, امام جمعه ایلام طی خطبههای نماز جمعه در شهر ایلام شرق کردستان, به ملتکرد و فرهنگ آن بیمحابا توهین و حقارت کرد.
لطفی تمامی ملت کرد را «عناصر کثیف» خواند و گفت:«به هوش باشید در همین ایلام عدهای هستند طرفدار لباس و موسیقی کردی هستند. اطلاعاتی دارم از برخی افراد که یک روزی از تریبون بیان خواهم کرد و شما مردم باید با این عناصر کثیف برخورد کنید. کسانی که در جریان شعار کردستان بزرگ بر روی ایلام حساب باز کردهاند و به دنبال جذب جوانان این استان و استانهای دیگر هستند، هیچ راهی از پیش نخواهند برد چون مردم و جوانان ولایتمدار ما هیچ سنخیتی با این مزدوران ندارند و با رصد نقشههای دشمنان آنها را ناکام خواهند گذاشت. »
امام جمعه ایلام مبارزات و آزادیخواهی ملت کرد در جنوب کردستان را هم محدود به حاکمیت «بارزانی» کرد و ضمن توهین به بارزانی, وی را «مزدور» خواند.
این به اصطلاح «نماینده ولیفقیه» در استان ایلام با اظهاراتی دورویانه «مردم و رهبری» را «دو رکن رکین انقلاب اسلامی» عنوان کرد. این درحالی است که ملتکرد بخشی از مردم هستند ولی لطفی در کمال «بیشرمی» به آنها توهین و فرهنگ و زبان آنها را کاملا انکار کرد.
محمدنقی لطفی که نماینده خامنهای در ایلام است, هرگونه «شعار کردستان بزرگ» و بعبارتی دیگر «استقلالخواهی» و «آزادیخواهی» ملت کرد را رد کرده و گفت:« کسانی که در جریان شعار کردستان بزرگ بر روی ایلام حساب باز کردهاند و به دنبال جذب جوانان این استان و استانهای دیگر هستند، هیچ ر اهی از پیش نخواهند برد».
این اظهارات توهینآمیز امام جمعه ایلام به «ملتکرد» نشان از حاکمیت سرکوبگرانه رژیم ایران علیه این ملت است و شعار رژیم که می گوید «ملت کرد و فرهنگش» بخشی از ملت ایران است, دروغی بیش نیست. هرچند قانون اساسی ایران قانونی «شکلی و صوری» است, اما امام جمعه مریوان حتی این قانون «صوری» خود نظام در حق ملتها را هم انکار و رد کرد.
اظهارات این امام جمعه فراتر از تبعیض, رد هویت ملت کرد بر پایه «پاکسازی ملتکرد» است که خود آنها ملتهایی چون کرد, بلوچ, آذری , عرب و غیره را «اقلیت و خردهفرهنگ» مینامند.
عضويت ايران در اسناد بين المللي
دولت ايران برخي از اين اسناد بين المللي را كه به نحوي به حقوق اقليت ها(ملتها) و عدم اعمال تبعيض در مورد آنها پرداخته اند، مورد تصويب قرار داده است و به اجراي مفاد آنها متعهد است، از جمله مي توان اسناد زير را برشمرد:
1- منشور ملل متحد مصوب سال 1324،
2- «ميثاق بين المللي حقوق مدني و سياسي» و «حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي» مصوب سال 1354،
3- كنوانسيون بين المللي منع و مجازات ژنوسايد مصوب سال 1334،
4- كنوانسيون بين المللي رفع تبعيض نژادي مصوب سال 1347،
5- كنوانسيون حقوق كودك مصوب سال 1372،
6- مقاوله نامه شماره 111 سازمان بين المللي كار مصوب سال 1346
7- كنوانسيون رفع تبعيض در امر تعليمات (يونسكو) مصوب سال 1346،
البته دولت ايران از امضاء كنندگان و راي دهندگان مثبت اعلاميه جهاني حقوق بشر بوده است, اما این اقدام ایران تاکنون تنها در سطح حرف مانده و به آن عمل نکرده است.
قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران و وضعيت اقليت ها
قانون اساسي ايران در اصل 13 و 67 حقوق اقليت هاي ديني و هویت آنها را در سطح حرف پذیرفته است. اما تاکنون در عمل هویت ادیان غیراسلام و غیرشیعه طی برخوردهای سیاسی انکار و سرکوب شده است.
رژیم ایران میگوید در اصول قانون اساسي، حقوق و آزاديهاي اساسي براي كليه شهروندان و اتباع ايراني در نظر گرفته شده و آنان در برخورداري از اين حقوق بدون توجه به وابستگي قومي، نژادي، زباني و حتي مذهبي مساويند.
در اصل23 آمده است: «تفتيش عقايد ممنوع است و هيچكس را نمي توان به صرف داشتن عقيده اي مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد.»
اما اعدام, شکنجه و سرکوب فعالان مدنی و سیاسی ملتهای غیرفارس, همچنین کشتار کولبران, منع آموزش به زبان مادری و تقبیح فرهنگ و زبان ملتهای غیرفارس و شیعه از سوی حاکمان رژیم خود نشان از چیزی فراتر از تبعیض دارد و انکار است. آنچه که امام جمعه ایلام اظهار کرده است و خود ایجاد تفرقه میان ملتها و مذاهب مختلف در ایران با راهکار سرکوب و انکار است.