تحقیقات نگران کننده از تأثیرات منفی جنگ و بحران روحی نزد کودکان سوریه

لندن- هدهد نیوز- نتایج تحقیقاتی گروه حمایت روانی-اجتماعی موسسه «پزشکان جهانی» بر روی 113 دانش آموز جنگزده سوری در مدارس استانبول ترکیه نشان می‌دهد که 66 درصد این کودکان حداقل یک نفراز نزدیکان خود را از دست داده و دچار ناخشنودی، اندوه، استرس، نگرانی و ترس هستند.

به گزارش خبر گزاری آناتولی از استانبول معلمان دانش آموزان سوری مدرسه ایلاف منطقه چاپا در استانبول بعد از آن که در بعضی از کودکان مشکلات روانی و عدم هماهنگی مشاهده کردند به موسسه مذکور مراجعه کردند. پزشکان موسسه نیز به منظور حل مشکل روانی این کودکان برنامه با عنوان ایلاف را طراحی کردند.

استاد وحدت گورمز، هماهنگ کننده تیم حمایت روانی-اجتماعی  موسسه «پزشکان جهانی» به خبرگزاری آناتولی گفت: ابتدا برای شناسایی دانش آموزانی که به حمایت روانی نیاز دارند نه معلم سوری را به مدت 20 ساعت آموزش دادیم.

وی افزود: "آموزش شامل مقابله با ترس و مشکلات ناشی از آسیب‌های روانی بود. معلمان آموزش دیده 60 دختر و 53 پسر بچه را که نیاز به حمایت روانی داشتند شناسایی کردند. برای بر رسی ویژگی‌های دموگرافیک و وضعیت روانی آنها این تحقیقات را انجام دادیم.  

دکتر گورمز نتیجه تحقیقات تیم خود را چنین توضیح داد:

"66 درصد کودکان گفتند که یکی از اعضای خانواده، نزدیکان ویا آشنایان آنها کشته شده است. 84 درصد آنان نسبت به امنیت بازماندگان خود در سوریه ابراز نگرانی کردند. 28 درصد آنها گفتند در اثنای جنگ و مهاجرت مورد شکنجه شد یا بدرفتاری قرار گرفته اند.  59 درصد کودکان کشته یا زخمی های جنگ را با چشم خود دیده اند. 77 درصد آنان شاهد درگیری مسلحانه و 29 درصد آنان نیز در اثنای جنگ یا مهاجرت شاهد مجروح شدن همراهانشان بوده اند. 10 درصد آنان نیز می‌گویند که پس از جنگ ویا مهاجرت بی خانه و بدون غذا ماندند".

گورمز افزود: "44 درصد کودکان امیدی به پایان رسیدن جنگ و 33 درصد آنان امید بازگشت به کشورشان را ندارند. 96 درصد این کودکان می‌گویند که با خانواده‌های شان در استانبول زندگی می‌کنند". 

"کودکان دچار نگرانی، وحشت‌زدگی و آشفتگی روانی هستند"

وی با اشاره به مشکلات روحی روانی کودکانی که شاهد جنگ بوده اند گفت: آنان با مشکلات نگرانی، حواس‌پرتی، اختلال اضطراب، بحران روحی، استرس، احساس هول و هراس، افسردگی، اندوه، عدم هماهنگی و انفجار عصبی روبرو هستند. وی ادامه داد: "همه آنان ترس از تنهایی، از دست دادن پدر و مادر ویا یکی از اعضای خانواده، دور ماندن از خانواده ویا ترس از تاریکی دارند. بیشتر آنان نمی توانستند افکار مزاحم و منفی را از ذهن خود دور و خشم خود را کنترل کنند. از محل، تصویر، صدا و بوی که آنهارا به یاد حوادث آسیب‌زا می اندازد فرار می کردند".

گورمز در مورد برنامه ویژه‌ای که از طرف تیم حمایت روانی-اجتماعی موسسه «پزشکان جهانی» جهت کمک به کودکان طراحی شده اظهار داشت: "این برنامه را با بازی‌های مختلف، کشیدن نقاشی، انجام فعالیت‌های گروهی است که با انجام این فعالیت‌ها کودکان می توانند با ترس مقابله و احساسات خود را بیان کنند. 

او دستاورد این برنامه را چنین تشریح کرد: "در نتیجه اجرای برنامه مشاهده شد که دانش آموزان در فعالیت‌های گروهی آرامش یافتند و سرگرم شدند. گاه گاه مشکلات را فراموش و با دوستان شان احساس همبستگی و نزدیکی کردند. توانایی آنان در حل مشکلات بیشتر شد".

استاد گورمز همچنین گفت که مسئولین مدرسه و اولیای طلاب نیز نشان دادند که برنامه موفق بوده است. حتی بعضی از کودکان بازی‌های را که در چهارچوب این برنامه در مدرسه یاد گرفته بودند خواستند که به مادران و یا به برادران آنها نیز اجرا شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد که تصمیم دارد این برنامه را در دیگر مدارس نیز انجام دهد.