
رادیو زمانه- کیم زتر، خبرنگار آزاد آمریکایی میگوید دولت ایالات متحده برای «توقف» برنامه غنیسازی اورنیوم ایران، به جای استفاده از گزینه نظامی از «بدافزار استاکسنت» استفاده کرده است.
کیم زتر در گفتوگو با روزنامه شرق گفت که ساخت این بدافزار از سال ۲۰۰۱ یا ۲۰۰۲ میلادی آغاز شد و در سال ۲۰۰۶ علیه برنامه هستهای ایران در نطنز و بوشهر به کار برده شد.
تیرماه ۱۳۸۹ خبر نفوذ کرم استاکسنت در سیستمهای صنعتی و نیروگاه اتمی بوشهر و امکان آسیبرسانی آن به تجهیزات هستهای منتشر شد.
به گفته این خبرنگار «زمانی که آمریکاییها به این نتیجه رسیدند که حمله نظامی هوایی احتمالاً نهتنها باعث نابودی برنامه هستهای ایران نخواهد شد، بلکه مشکلات عدیدهتری از جمله آغاز یک جنگ تمامعیار با ایران را به وجود خواهد آورد، به فکر ساخت بدافزار استاکسنت افتادند.»
استاکسنت مأموریت داشته تا با نفوذ در سیستم کنترلکننده سانتریفیوژهای نطنز، در کار آنها اخلال ایجاد کند.
این کرم اینترنتی بهگونهای طراحی شده که با ورود به تجهیزات هستهای ایران، کنترل سانتریفیوژها را به دست آورده و اینگونه کار میکند که بهصورت ناگهانی در وضعیت چرخشهای دورانی سانتریفیوژها، اختلال پدید میآورد، بهگونهای که گاه سانتریفیوژها با سرعتی بیش از سرعت معمول و گاه با سرعتی بسیار کمتر از آن حرکت میکنند.
وی درباره همکاری آمریکا و اسرائیل در ساخت استاکسنت گفته: «طبق اطلاعاتی که به آنها دسترسی پیدا کردم، نقشه تولید بدافزار و استفاده از آن با رهبری و مدیریت آمریکاییها و در همکاری با رژیم اسرائیل بود. این همکاری درباره چگونگی کدگذاری بدافزار و همچنین چگونگی واردکردن آن به سیستمهای رایانهای در ایران بود.»
به گفته کیم زتر، استاکسنت تأسیسات غنیسازی اورانیوم نطنز را هدف حمله قرار داده و در این بین برخی از رایانهها و دستگاهها در نیروگاه بوشهر نیز مورد حمله قرار گرفتند که آسیبی به آنها وارد نشد.
موضوع غنیسازی اورانیوم از مواردی است که کشورهای غربی در مذاکرات هستهای با ایران نسبت به آن حساساند. این کشورها غنیسازی بالا اورانیوم توسط ایران را گام اساسی در راستای تولید سلاح هستهای میدانند. ایران اما میگوید در برنامه هستهای مقاصد صلحآمیز را دنبال میکند.
کیم زتر افزوده: «سازوکار استاکسنت بهگونهای طراحی شده بود که به آن بدافزار اجازه میداد در صدهاهزار دستگاه وارد شده و منتشر شود، دستگاههایی که لزوماً هیچکدام آنها هدف اصلی بدافزار نبودند. همین موضوع ضرب خطا و احتمال شناسایی آن بدافزار را افزایش داد و سبب شد تا از سوی طرف ایرانی مورد شناسایی قرار گیرد.»
این خبرنگار میگوید:« بدافزار استاکسنت باعث شد تا آسیبهایی به دستگاههای فعال ایران در تأسیسات هستهای وارد شود با این حال، آسیبها تنها به برخی از دستگاهها وارد شدند.»
ایران میگوید توانسته همه مناطق و رایانههای آلوده به استاکسنت را شناسایی و کنترل کند.