صفحه نخست
سیاست
نمایشگاه با شعار "کتاب، تحول و چشم انداز" با بخشهای متنوع و مدرن از روز هشتم تا هیجدهم مارچ 2017 و با بیش از یک میلیون و هشتصد هزار جلد کتاب و با مشارکت 550 موسسه چاپ و نشر داخلی و خارجی فعالیت های فرهنگی خود را آغاز کرد.
در میان میهمانان ویژه این نمایشگاه بین المللی برخی از فعالان فرهنگی و چهره های رسانه ای وابسته به ملتهای غیر فارس در ایران نیز حضور داشتند.
یکی از این چهره های سرشناس آقای جمال پور کریم روزنامه نگار و فعال سیاسی کورد از کوردستان – ایران است که در حاشیه این نمایشگاه گفتگویی با وی انجام دادیم و متن آن بدین شرح است:
با سلام و درود بر شما آقای پورکریم لطف کنید خودتان را معرفی کنید؟
جمال پوركریم روزنامه نگار و فعال سیاسی كورد از كوردستان تحت اشغال ایران ، سال ١٩٧٧ میلادی در كوردستان ایران متولد شدم. مدت ١٧ سال است كه به شیوه‌ی عملی به روزنامه‌نگاری و فعالیت سیاسی مشغول هستم ، در رادیو، تلویزیون ، سایت و روزنامه‌های متعددی فعالیت و مدیریت داشتم واین فعالیتها همچنان ادامه دارد.
در میان رسانه‌های كه مسولیت و فعالیت داشتم میتوانم به تیشك تیوی زبان حال حزب دمكرات كوردستان ایران و مركز اطلاع رسانی و پژوهشی مستقل روژ كورد در فرانسه اشاره كنم و هم اكنون مقیم کشور فرانسه هستم و از لحاظ سیاسی و فكری در حزب دمكرات كوردستان ایران فعال می باشم.
خواست کوردها به عنوان یک ملت در حال حاضر در ایران چیست؟
جمال پورکریم: ملت کورد ملتی 40 ملیونی است که در طول تاریخ و بر اساس چندین معاهده از جمله سور و لوزان که خود کوردها در آن نقشی نداشته اند، اکنون در بین چهار کشور ایران، ترکیه، عراق و سوریه تقسیم شده واز طریق مرزهای مصنوعی جغرافیایی و نیز فاقد مشروعیت، کوردها را از هم جدا کرده اند، کشورهایی مانند ترکیه امروزی و سوریه و عراق که خود کشورهایی نوپا هستند اینک هرگونه خواست کوردها را تجزیه طلبی می خوانند. در ایران نیز که حدود ١٠ تا ١٣ ملیون کورد وجود دارد، خواست کوردها مبرهن و واضح است، کوردها به صورت جمعی و در اندیشه سیاسی و تاریخی خود، همواره خواهان حق تعیین سرنوشت بوده و هستند که این خواسته حق تعیین سرنوشت در چهارچوب تاکتیکها و خواسته های تدریجی ای از قبیل خودگردانی، خودمختاری و اکنون فدرالی و استقلال خود را نشان داده است.
کوردها همواره تردیدی در این زمینه به خود راه نداده اند که خواست اصلی آنها حق تعیین سرنوشت می باشد. برای دست یافتن به این حق تعیین سرنوشت، کوردها از فعالیتهای مدنی تا سیاسی و نظامی را تجربه کرده اند و اکنون نیز در حال انجام همگی این شیوه های مبارزه می باشند، خواست حق برخورداری از آموزش به زبان مادری به صورت رسمی، خواستهای صنفی، خواستهای زنان و دیگر اقشار، تشکیل انجمن ها و اتحادیه های گوناگون در زمینه های صنفی و زیست محیطی و ...از یک سوی و تداوم مبارزات مسلحانه و پیوستن جوانان از دختر و پسر به صفوف مبارزه، همگی نوعی از مبارزات کوردها برای حفظ هویت ملی و نیز رسیدن به حق تعیین سرنوشت می باشند.
شما تاکنون دو بار به صورت رسمی به كشور پادشاهی سعودی سفر نموده اید، ریاض را چگونه ارزیابی می کند؟
پورکریم: طی این دو سفر آنچه من شخصا مشاهده نمودم، حس زنده بودن دائمی و جریان داشتن زندگی در این پایتخت عربی است، اینجا فعالیتهای فرهنگی به ویژه به صورت پیوسته در تداوم هست و برخوردهای فعالین و سیاسیون بسیار دوستانه است. ریاض با توجه به سیستم حاکم بر آن توانسته است جوی قابل اعتماد برای همگان در خود فراهم آورد و این خود زمینه ساز تداوم فعالیتهای اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی در این شهر و کشور شده است، امری که زنده بودن را برای ریاض به ارمغان آورده است.
خواست کوردها از دوستان خود چیست؟
پورکریم: اکنون بیش از هر زمان دیگری آشکار است که کوردها به طور کلی و بویژه در ایران و پادشاهی سعودی دارای یک دشمن مشترک هستند و این امر زمینه ساز وحدت بین طرفین می باشد. منظور از دشمن مشترک رژیم ایران است که توضیح کینه توزیهای این رژیم با جهان عربی و بویژه با سعودی شاید واضحتر از آن باشد که نیاز به توضیح داشته باشد. با مروری به بیانیه اخیر سفیر ایران در چین و نیز کنفرانسهای خبری مداوم سخنگوی وزیر امور خارجه ایران و نیز مسئولان سپاه تروریستی پاسداران ایران می توان دریافت که رژیم تهران به طور کلی درصدد بنیان نهادن دولتهای شیعی در عراق، سوریه، اردن ، لبنان و یمن در حال حاضر و در سعودیه ، قطر و دیگر دول عربی در آینده است. میخواهم بگویم که هدف اصلی جمهوری اسلامی که برپایه صدور انقلاب شیعی صفویسم بنیان نهاده شده است، ضعف تدریجی و در نهایت حذف سعودیه است که محور سیاسی و معنوی اصلی جهان اسلام است. کوردها نیز در هر چهار قسمت از کوردستان، قربانی اصلی سیاستهای رژیم ایران هستند.
رژیم ایران تشکیل دولت کوردستان را مغایر با ماندگاری خود و تقویت جهان شیعی می داند، از اینرو تمامی هم و غم خود را بر روی حذف کوردها و جلوگیری از استقلال کوردستان بنیاد نهاده است و فرقی هم ندارد در کدام قسمت از کوردستان باشد، چراکه رژیم تهران به نیکی آگاه است که تشکیل دولت کوردستان و جدائی کوردها از ایران دو ضرر اساسی برای حکومت فارس ایرانی به همراه خواهد داشت ؛یک: همپیمانی قوی برای دولتهای عربی و دنیای آزاد در منطقه بوجود خواهد اورد و این به معنای مرگ توتالیتاریزم و فاشیسم فارس در منطقه و جهان است.
و دو: سرمایه های زیرزمینی، انسانی و طیبیعی کوردستان را از دست خواهد داد که به تبع آن دیگر ملیتهای غیرفارس ایران اعم از كورد ، تورك اذری ، عرب ، بلوچ ، توركمن و … نیز خواستار خواسته های ملی و تشکیل دولت مستقل خود خواهند بود.
در نظر داشته باشیم که قسمت عمده نفت ایران در کوردستان و الاحواز است، دیگر ذخایر زیرزمینی نیز همچنین در خاك بلوچها ، توركهای اذری و توركمنها وجود دارد.در نتیجه قسمت فارسستان ایران کویری بیش نیست که اینک از منابع و ذخایر دیگر ملیتهای غیرفارس تغذیه می کند و در صورت جدائی الاحواز،ایران به دریای آزاد نیز راه نخواهد داشت. برای درک این امر کافی است نگاهی به نقشه ایران و ملیتهای مرزنشین آنها بیندازیم. همین امر یعنی همکاری دو طرفه برای نابودی رژیم ایران و نابودی دشمنی مشترک که اساس ماندگاری آن سرکوب حقوق انسانی و تروریسم است، كه بدون شك این همکاری و نیاز، هم در حال حاضر و هم در آینده، دوطرفه، متقابل، ضروری و انسانی است. همچنین ودر همین راستا اتحاد بین ملل كورد ، تورك اذری ، عرب ، بلوچ و توركمن بسیار ضروری است.
دوستان شما به چه نحوی می توانند با کوردها و دیگر ملل در ایران همکاری داشته باشند و آنها را در راستای تحقق اهدافشان یاری برساند؟
پورکریم: برخی از مسائل را نمی توان در سیاست به طور شفاف در مصاحبه و سخنرانیها عنوان کرد اما کوردها دارای احزاب، نهادها و تریبونهای مشخصی هستند که هم سابقه تاریخی دارند و هم خواسته هایشان مشخص است و از سوی مردم داخل در كوردستان شرقی نیز پشتیبانی می شوند، خواسته ای تاریخی که در طول حیاتشان داشته و بر آن تاکید کرده اند و بن مایه بقای آنها پشتیبانی مداوم توده های مردم از آنهاست. ایجاد رابطه بین پادشاهی سعودی و این احزاب و تشکیل برنامه های واحد، هدفمند و دوسویه و پراکتیک و عملی نمودن آنها در طی زمان، پشتیبانی از رسانه های دیداری، شنیداری و نوشتاری کوردها و تخصیص بودجه در این راستا می تواند مثمر ثمر باشد. و این برای دیگر ملتهای تحت ستم در ایران هم تا حدود زیادی صدق میكند ، اما نکته اصلی اینجاست که نباید بیش از این زمان را به نفع رژیم تهران و گسترش تروریسم، اعدام، دخالت در امورات کشورهای دیگر و تقویت گروههای تروریستی متحد با ایران و تشکیل شاخه های جدید تروریستی از قبیل حشد شعبی در عراق، از دست داد، جبران این زمان از دست رفته در آینده می تواند برای هر دو طرف بسیار بیش از این هزینه مادی و معنوی دربر داشته باشد.
با سپاس از شما آقای پور کریم بخاطر حضورتان در ریاض و این فرصتی که در اختیار ما قرار دادید به امید آن روزی که همه ملتها آزاد و بدور از کینه توزی و خشونت در کنار هم برای آبادانی و پیشرفت تلاش کنند و زندگی شایسته ای داشته باشند.
