از دیدگاه برخی کارشناسان و تحلیل گران سیاسی، ایران کشورهای آمریکای جنوبی، به ویژه کشورهای بلوک «آلبا» را برای تعمیق اختلافات آمریکا و کشورهای لاتین به کار برد، که این کار از طریق گسترش ایدئولوژی خود، با همکاری با تفکر انقلابی بولیواری ونزوئلا انجام می شود.
روابط بین ونزوئلا و ایران بر اساس دیدگاه های ضد غربی بنا شده است. شبکه روابط ایران با کشورهای لاتین، از طریق جستوی متحدانی مانند بولیوی بود که ایران توانست از طریق دروازه ونزوئلا، اکوادور، نیکاراگوئه و کوبا از آن عبور کند. علاقه ایران به کشور بولیوی از سال ۲۰۰۷، و به طور مشخص از زمان سفر محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق ایران به این کشور آغاز شد.