صفحه نخست
سیاست
رادیو دویچه وله- به گفته ناسا و مؤسسه تحقیقات آب و هوایی آمریکا، سال ۲۰۱۴ گرمترین سال جهان از شروع اندازه‌گیری دمای هوا در سال ۱۸۸۰ به بعد بوده است. محققان ژاپنی نیز سال گذشته را گرمترین سال این بازه زمانی عنوان کرده‌اند.
مهم‌ترین مؤسسات تحقیقات آب و هوایی آمریکا روز جمعه (۱۶ ژانویه/ ۲۶ دی) با انتشار بیلانی از چند سال گذشته، سال ۲۰۱۴ را گرمترین سال جهان از شروع اندازه‌گیری دما در سال ۱۸۸۰ تا کنون معرفی کردند. محققان ژاپنی نیز این سال را گرمترین سال جهان در این بازه زمانی دانسته‌اند.
بنا به اظهارات مقام‌های مؤسسه تحقیقات اقیانوسی و آب و هوایی (NOAA) ، دمای متوسط در سال ۲۰۱۴، ۶۹/ ۰ درجه سانتی‌گراد بیشتر از متوسط دمای کره زمین در قرن بیستم (۹/ ۱۳درجه سانتی‌گراد) بود. در حالی که بالاترین حد دمای زمین در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰، ۰۴/ ۰ درجه سانتی‌گراد بیشتر از متوسط دمای کره زمین در قرن بیستم قرار داشت.
مؤسسه تحقیقات اقیانوسی و آب و هوایی آمریکا می‌گوید، از ۳۸ سال پیش تا به‌حال دمای زمین به صورت پیوسته بالای حد میانگین بوده است.
محققان می‌گویند، گرمای رکوردشکن، پیش از همه در روسیه، غرب آمریکا، آفریقای شمالی و بخش‌های وسیعی از اروپا ثبت شده است. در مناطق مرکزی آمریکای جنوبی و در سواحل شرقی و غربی استرالیا هم دمای هوا در این سال به صورتی غیر معمول بالا بود.
یکی از دلایل این دمای رکوردشکن بالا رفتن دمای سطح اقیانوس‌ها بود. این دما در طول سال‌های اخیر ۵۷/ ۰ درجه سلسیوس (سانتی‌گراد) بیش از حد میانگین قرن بیستم و رکورد سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۳ قرار داشت.
محققان آب و هوایی با نگرانی می‌گویند، این رکوردشکنی در حالی اتفاق افتاده که پدیده "ال نینو" در سال ۲۰۱۴ رخ نداد. این پدیده آب و هوایی که هر چند سال یک بار روی می‌دهد با گرم‌تر کردن آب‌های سواحل اقیانوس آرام در آمریکای جنوبی آب و هوا را در سراسر دنیا متغیر کرده و به سوی دمای بالا سوق می‌دهد.
باب وارد (Bob Ward) از مؤسسه تحقیقات آب و هوایی گرانت‌هام بریتانیا می‌گوید: «نشانه‌هایی فزاینده در سراسر دنیا وجود دارد که گویای گرم‌تر شدن کره زمین به خاطر تمرکز افزایش‌یابنده گازهای گلخانه‌ای در جو است.»
دمای رکوردشکن سال ۲۰۱۴ نیز به زعم این محقق، باید بار دیگر خطرهای تغییرات آب و هوایی را به دولت‌های سراسر جهان گوشزد کند.
در ماه دسامبر در پاریس سران کشورهای عضو سازمان ملل متحد نشستی خواهند داشت که محور بحث‌های آن چگونگی پیمان حفاظت از آب و هوای جهان برای بعد از به سر رسیدن مدت اعتبار پیمان کیوتو در سال ۲۰۲۰ است.
