صفحه نخست
سیاست
اخبار روز- کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران: امروز پنج شنبه شورای حقوق بشر با صدور قطعنامه ای برای یک سال دیگر ماموریت احمدشهید گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران را تمدید کرد. ۲۲ کشور رای مثبت ۵ کشور رای منفی و ۲۰ کشور ممتنع دادند. سوئد به عنوان یکی از حامیان قطعنامه به ارائه آن پرداخت.
با در نظر گرفتن قطعنامه ۵/۱ درخصوص نهادسازی شورا و قطعنامه ۵/۲ که رویه عمل مکانیسم های ویژه شورا مشخص می کند (۱۹ ژوئن ۲۰۰۷) این قطعنامه به ۳ نکته پرداخته است:
۱- تمدید دستور کار گزارشگرویژه در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران برای یک سال دیگر و درخواست از گزارشگر ویژه برای ارائه گزارش مستمر و اجرای مفاد دستور کار به شورای حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل
۲- درخواست از حکومت جمهوری اسلامی ایران برای همکاری کامل با گزارشگر ویژه و اجازه دادن به وی برای بازدید از کشور و همچنین دسترسی به همه اطلاعات لازمی که به او برای انجام دستورکارش نیازمند است.
۳- درخواست از دبیرکل سازمان ملل برای تهیه منابع لازم برای انجام دستور گزارشگر ویژه
در قطعنامه ای که برای تمدید ماموریت احمدشهید برای رای گیری در اختیاراعضای شورای حقوق بشر گذاشته شد، با در نظر گرفتن قطعنامه ۱۶/۱۹ شورای حقوق بشر در ۲۴ مارس ۲۰۱۱ و نیز قطعنامه ۶۶/۱۷۵ مجمع عمومی سازمان ملل در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۱ و دیگرقطعنامه های پیشین مجمع عمومی در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران، از همکاری نکردن ایران با درخواست های شورا و مجمع عمومی که در این قطعنامه ها مطرح شده بود اظهار تاسف شده است.
این قطعنامه همچنین با استقبال از پیشنهادات گزارشگر ویژه حقوق بشردر ایران که به شورای حقوق بشر ارائه شد در خصوص افزایش (نقض حقوق بشر) و همچنین دسترسی نداشتن گزارشگرویژه واجازه ندادن به او برای سفر به جمهوری اسلامی ایران ابراز نگرانی کرده است.
دراین جلسه نماینده اروگوئه درخواست توقف فوری مجازات اعدام در ایران را کرد و با ذکر توضیحاتی گفت که مانند سال گذشته ممتنع خواهد ماند. نماینده کوبا از قطعنامه انتقاد کردو به دخالت کشورهای دیگر اشاره کرد و از کودتای سال ۱۹۵۳ سخن گفت و اینکه در زمان شاه جامعه بین المللی نقض حقوق بشر انجام می شد. نماینده کوبا همچنین به تحریم ها اشاره کرد و اینکه در خاورمیانه سلاح هسته ای وجود دارد اما ایران به دنبال انرژی هسته ای صلح آمیز است. او گفت که هیچ توجیهی برای ادامه کار شهید وجود ندارد. او گفت که جواد لاریجانی از کمیسیارهای عالی حقوق بشر دعوت کرده به این کشور سفر کند و ایران همکاری کرده است و با گفتن این موضوع گفت که اتحادکامل خود را با ایران اعلام می کند و گفت که وضعیت در شورا واقعیت در مورد ایران را بیان نمی کند.
روسیه و اکوادر نیز با قطعنامه مخالفت کردند و در مخالفت با آن پیش از رای گیری صحبت کردند. نماینده چین هم به انتقاد از اختصاص دادن یک گزارشگر ویژه کشوری پرداخت.
پس از آن نماینده ایران به پشت تریبون رفت. او قطعنامه را کاملا سیاسی نامید و گفت شورا نباید اجازه بدهد این بازی سیاسی ادامه پیداکند و از سوء استفاده از مکانیسم های حقوق بشر توسط برای کشورها سخن گفت. این درحالی است که در گزارش دبیر کل سازمان ملل که دو روز پیش منتشر شده بود عملا مطرح شده بود که به چه دلایلی کمیساریای عالی حقوق بشر نتوانسته به ایران برود. نماینده ایران همچنین از همکاری ایران با مکانیسم های حقوق بشر سازمان ملل سخن گفت که دقیق نبود. او به همکاری ایران در خصوص گزارش دوره ای ایران اشاره کرد که البته به گفته دبیر کل سازمان ملل بسیاری از توصیه ها و موارد مطرح شده در آن توسط ایران بی پاسخ مانده بود. او همچنین از همکاری های ایران در آینده با مکانیسم های حقوق بشر سخن گفت. او همچنین مدعی شد سطح همکاری جمهوری اسلامی با شورا باید برای رد دستور کار گزارشگر ویژه مورد توجه قرار گیرد. او به آمریکا و سوئد به عنوان حامیان این قطعنامه حمله کرد. او با حمله به گزارش احمدشهید او را به جانبداری و مغرض بودن و در نظر نگرفتن معیارهای گزارش نویسی متهم کرد.
با در نظر گرفتن قطعنامه ۵/۱ درخصوص نهادسازی شورا و قطعنامه ۵/۲ که رویه عمل مکانیسم های ویژه شورا مشخص می کند (۱۹ ژوئن ۲۰۰۷) این قطعنامه به ۳ نکته پرداخته است:
۱- تمدید دستور کار گزارشگرویژه در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران برای یک سال دیگر و درخواست از گزارشگر ویژه برای ارائه گزارش مستمر و اجرای مفاد دستور کار به شورای حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل
۲- درخواست از حکومت جمهوری اسلامی ایران برای همکاری کامل با گزارشگر ویژه و اجازه دادن به وی برای بازدید از کشور و همچنین دسترسی به همه اطلاعات لازمی که به او برای انجام دستورکارش نیازمند است.
۳- درخواست از دبیرکل سازمان ملل برای تهیه منابع لازم برای انجام دستور گزارشگر ویژه
در قطعنامه ای که برای تمدید ماموریت احمدشهید برای رای گیری در اختیاراعضای شورای حقوق بشر گذاشته شد، با در نظر گرفتن قطعنامه ۱۶/۱۹ شورای حقوق بشر در ۲۴ مارس ۲۰۱۱ و نیز قطعنامه ۶۶/۱۷۵ مجمع عمومی سازمان ملل در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۱ و دیگرقطعنامه های پیشین مجمع عمومی در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران، از همکاری نکردن ایران با درخواست های شورا و مجمع عمومی که در این قطعنامه ها مطرح شده بود اظهار تاسف شده است.
این قطعنامه همچنین با استقبال از پیشنهادات گزارشگر ویژه حقوق بشردر ایران که به شورای حقوق بشر ارائه شد در خصوص افزایش (نقض حقوق بشر) و همچنین دسترسی نداشتن گزارشگرویژه واجازه ندادن به او برای سفر به جمهوری اسلامی ایران ابراز نگرانی کرده است.
دراین جلسه نماینده اروگوئه درخواست توقف فوری مجازات اعدام در ایران را کرد و با ذکر توضیحاتی گفت که مانند سال گذشته ممتنع خواهد ماند. نماینده کوبا از قطعنامه انتقاد کردو به دخالت کشورهای دیگر اشاره کرد و از کودتای سال ۱۹۵۳ سخن گفت و اینکه در زمان شاه جامعه بین المللی نقض حقوق بشر انجام می شد. نماینده کوبا همچنین به تحریم ها اشاره کرد و اینکه در خاورمیانه سلاح هسته ای وجود دارد اما ایران به دنبال انرژی هسته ای صلح آمیز است. او گفت که هیچ توجیهی برای ادامه کار شهید وجود ندارد. او گفت که جواد لاریجانی از کمیسیارهای عالی حقوق بشر دعوت کرده به این کشور سفر کند و ایران همکاری کرده است و با گفتن این موضوع گفت که اتحادکامل خود را با ایران اعلام می کند و گفت که وضعیت در شورا واقعیت در مورد ایران را بیان نمی کند.
روسیه و اکوادر نیز با قطعنامه مخالفت کردند و در مخالفت با آن پیش از رای گیری صحبت کردند. نماینده چین هم به انتقاد از اختصاص دادن یک گزارشگر ویژه کشوری پرداخت.
پس از آن نماینده ایران به پشت تریبون رفت. او قطعنامه را کاملا سیاسی نامید و گفت شورا نباید اجازه بدهد این بازی سیاسی ادامه پیداکند و از سوء استفاده از مکانیسم های حقوق بشر توسط برای کشورها سخن گفت. این درحالی است که در گزارش دبیر کل سازمان ملل که دو روز پیش منتشر شده بود عملا مطرح شده بود که به چه دلایلی کمیساریای عالی حقوق بشر نتوانسته به ایران برود. نماینده ایران همچنین از همکاری ایران با مکانیسم های حقوق بشر سازمان ملل سخن گفت که دقیق نبود. او به همکاری ایران در خصوص گزارش دوره ای ایران اشاره کرد که البته به گفته دبیر کل سازمان ملل بسیاری از توصیه ها و موارد مطرح شده در آن توسط ایران بی پاسخ مانده بود. او همچنین از همکاری های ایران در آینده با مکانیسم های حقوق بشر سخن گفت. او همچنین مدعی شد سطح همکاری جمهوری اسلامی با شورا باید برای رد دستور کار گزارشگر ویژه مورد توجه قرار گیرد. او به آمریکا و سوئد به عنوان حامیان این قطعنامه حمله کرد. او با حمله به گزارش احمدشهید او را به جانبداری و مغرض بودن و در نظر نگرفتن معیارهای گزارش نویسی متهم کرد.
