به گزارش ایرنا؛ براساس اظهارات کارشناسان تغذیه نامناسب زنان سیستان و بلوچستانی دومین عامل کم خونی این قشر است.
تغذیه از عوامل اساسی برای حفظ و تامین سلامت افراد بوده و رعایت اصول تغذیه در زنان و دختران از مهمترین مباحث مورد نیاز این قشر از جامعه است.
به عقیده کارشناسانان زنان و دختران به آهن نیاز بیشتری دارند و در صورتی که نیاز آنها تأمین نشود، به سرعت در معرض ابتلا به کم خونی و فقر آهن قرار می گیرند.
برای جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان، توجه به مصرف کلسیم و ویتأمین D در زنان یک ضرورت جدی محسوب می شود.
تغذیه نامناسب و عدم بهره مندی از غذاهای با کیفیت عامل اصلی بوجود آمدن مشکلاتی برای این قشر است.
کمبودهای ناشی از تغذیه سبب شده تا بانوان ساکن در خاش و استان دارای زایمان های پرخطر باشند و به همین دلیل آمار مرگ و میر مادران نسبت به شاخص های استاندارد افزایش یابد.
مشکل سوء تغذیه بیشتر به خانوارهای ساکن در اطراف و مناطق حاشیه ای شهر مربوط می شود زیرا بیشتر ساکنان این مناطق از درآمد بسیار پایینی برخوردار هستند، به طوری که بعضا فقط با درآمد یارانه ها زندگی می کنند، به همین دلیل سوء تغذیه میان این خانوارها بیشتر مشاهده می شود.
رعایت تنوع، تعادل و مقدار در برنامه ی غذایی روزانه به حفظ و تامین سلامتی بانوان و از جمله زنان باردار کمک می کند.
بر اساس بررسی های به عمل آمده و انجام یک نظر سنجی معلوم شد؛ بانوان ساکن در شهرستان خاش از اصول مهم تغذیه ای خود اطلاع و شناخت کافی ندارند.
نه تنها در خاش و سیستان و بلوچستان بلکه در کشور ما، سوءتغذیه و کمبود انرژی و پروتئین از شایع ترین مشکلات در دوران کودکی بوده که سبب کوتاهی قد و کم وزنی کودکان، کاهش توان سیستم ایمنی بدن و افزایش ابتلا به بیماری های مختلف می گردد.
گسترش بیمارهای متابولیک نظیر قلب و عروق، دیابت، انواع سرطان ها و چاقی در شهرها از عوامل عمده مشکلات ناشی از تغذیه نامناسب است.
فقر مالی و اقتصاد خانوارها در خاش و سیستان و بلوچستان از عوامل عمده در وجود آمدن مشکلات تغذیه ای و ابتلا به انواع بیماری ها محسوب می شود.
بسیاری از خانوارهای خاشی به گروههای اصلی غذایی شامل نان و غلات؛ گوشت، حبوبات، تخم مرغ و مغزها؛ شیر و لبنیات؛ میوه ها و سبزی ها دسترسی ندارند.
مسؤولیت همگانی برای بهبود سلامت در بدنه اداری بهداشت و دستگاههای مرتبط وجود ندارد.
محروم بودن خطه خاش و استان سیستان و بلوچستان و وجود مشکلات اقتصادی از یک سو و جمعیت زیاد خانوارها موجب شده خانواده ها بویژه زنان و کودکان منطقه از تغذیه مناسبی برخوردار نباشند و اقلام پروتئینی مانند گوشت در رژیم غذایی آنها کمتر قرار بگیرد که این مساله موجب ایجاد سوءتغذیه در آنها شده است.
سوء تغذیه یک مشکل اجتماعی ـ اقتصادی است، ولی پیامد آن به بخش بهداشت کشور تحمیل می شود و هر مشکلی در بخش های دیگر روی دهد، عوارض آن به وزارت بهداشت (به صورت بیماری) برمی شود.
متاسفانه سوء تغذیه، یک بیماری اجتماعی است که نداری و نادانی مهم ترین ریشه های آن به شمار می آید.
بخش بهداشت و درمان از نظر تخصص، مهارت و امکانات عملی نمی تواند در زمینه کاهش فقر، افزایش آگاهی و تغییر رفتار نقش راهبردی داشته باشد.