صفحه نخست
سیاست
خودنویس- دو روز پیش، جعفر شجونی، از روحانیون تندروی هوادار آیت‌الله خامنه‌ای سخنانی را بیان کرد که کمتر مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. وی گفت در صورت شکست ایران در مذاکره با آمریکا دولت حسن روحانی واژگون خواهد شد.
شجونی با بیان اینکه هزینه شکست ایران در مذاکرات با آمریکا بسیار زیاد است به خبرگزاری «تسنیم» که خبرگزاری وابسته به سپاه است گفت اگر چنین شود: «در این صورت، ملت [بخوانید حاکمیت]، دولت را واژگون می‌کند.»
این روحانی تندرو در این مصاحبه هم‌چنین گفت که آیت‌الله خامنه‌ای به همه دستور داده است که فعلا به دولت روحانی کمک کنید: «ما هم چنین می‌کنیم و در مصاحبه‌ها جز رعایت احترام کاری نمی‌کنیم تا بعد.»
به هر حال پس از گفتگوی تلفنی حسن روحانی و باراک اوباما محافظه‌کاران تندرو لب به اعتراض گشودند. از فرمانده سپاه گرفته تا تشکل‌هایی که اعلام موجودیت کرده و مخالفت خود را با این مذاکرات اعلام می‌کنند.
به‌دنبال ورود روحانی از نیویورک به ایران که با استقبال جمعی از موافقان و مخالفان وی همراه بود، کمیته‌ای با عنوان «صیانت از منافع ملی» شکل گرفت. این کمیته در اولین نشست خود مسوولیت «کفش اندازی» به خودروی روحانی را برعهده گرفت.
اعضای کمیته «صیانت از منافع ملی ایران» را گروهی از اعضای بسیج دانشجویی و حامیان محمدتقی مصباح یزدی تشکیل می‌دهند.
اما دومین گروه مخالف آغاز مذاکرات جمهوری اسلامی با آمریکا تحت عنوان کمیته «برائت از مشرکین» در قم نیز اعلام موجودیت کرد. به گزارش سایت «۵۹۸» وابسته به محمدتقی مصباح یزدی٬ اعضای این کمیته روز چهارشنبه (۱۰ مهر) در پایان نشست خود شعار «مرگ بر آمریکا» سر داده و پرچم ایالات متحده را به آتش کشیدند.
یک کارشناس علوم سیاسی در تهران در خصوص مذاکرات دولت جدید با ایالات متحده می‌گوید که جمهوری اسلامی در همان زمانی که مجبور شد آرای واقعی روحانی را اعلام کند یک بازی «برد برد» هم طراحی کرد که مذاکره با آمریکا هم در همین راستا قابل ارزیابی است.
دکتر حمید کیوان محقر، دانش آموخته‌ی علوم سیاسی به «خودنویس» می‌گوید: «در هنگامی که حاکمیت مواجه با رای بالای روحانی روبرو شد، دو انتخاب داشت، یا باید همانند سال ۸۸ دست به تقلب می‌زد و یا نتیجه را می‌پذیرفت. هر دو انتخاب برای حاکمیتی که هزینه‌ی گزاف رد صلاحیت هاشمی را پرداخته بود بسیار گران بود. از این جهت جمهوری اسلامی تصمیم گرفت این تهدید را به فرصتی برای خود تبدیل کند.»
آقای محقر در ادامه می‌گوید: « مشاوران آیت‌الله خامنه‌ای در آن زمان پیشنهاد سال ۸۸ را با دقت و ظرافت بیشتری به وی پیشنهاد کردند. علت اینکه آرای روحانی هم در مرز ۵۰ اعلام شد همین بود، چرا که با ابطال چند حوزه انتخابات به مرحله‌ی دوم می‌رفت و دست حاکمیت هم بازتر بود. البته از آن سو هم ممکن بود جوی شکل بگیرد و در دور دوم آرای روحانی بیشتر شود. به هر حال جمهوری اسلامی تن به این کار نداد و به اعلام پیروزی حسن روحانی رضایت داد.»
به عقیده‌ی حمید کیوان محقر جمهوری اسلامی با این انتخاب استراتژی «کاهش فشارها و حذف روحانی» را در دستور کار قرار داد. به این صورت که نتایج انتخابات به نفع جریان هاشمی و روحانی اعلام می‌شود، و مردمی که در سال ۸۸، عمیقا به انتخابات بدبین شده بودند کمی باورمند می‌شوند. از حسن روحانی که مذاکره کننده ارشد اتمی پیشین ایران هم بوده برای کاهش تحریم‌های فلج‌کننده استفاده می‌شود و در این میان، بحث مذاکره با آمریکا هم به عنوان اهرمی برای حذف دولت در نظر گرفته می‌شود.
وی می‌افزاید: «اینکه ناگهان خامنه‌ای از نرمش قهرمانانه سخن می‌گوید، سپاه تمام و کمال در پشت روحانی می‌ایستد، و ۲۳۰ نماینده مجلس و لاریجانی‌ها و تقریبا همه از مواضع روحانی حمایت می‌کنند نشانه‌ای قطعی است مبنی براین‌که رهبر جمهوری اسلامی اجازه‌ی این کار را صادر کرده و به دیگران هم دستور کمک داده است. اما این مذاکرات اولا که به سادگی میسر نخواهد بود و تا جایی پیش خواهد رفت که از فشار تحریم‌های فلج کننده کاسته شود و پس از آن هم تندروها با اشاره رهبری عنان کار را از دولت گرفته و راه‌های مذاکره بسته خواهد شد تا به قول آقای رسایی «برند انقلاب» حفظ شود. اما چیزی که در دست حاکمیت می‌ماند کاسته شدن از فشار تحریم‌هاست که با باج دادن‌های هسته‌ای انجام خواهد شد (که اگرچه با اجازه‌ی خامنه‌ای است اما این اقدام در نهایت به عنوان سندی برای محکوم کردن میانه‌روها در نظر گرفته می‌شود)، دولت روحانی هم به این بهانه کنار گذاشته خواهد شد.
