هدهد نیوز- شهر باستانی وعرب نشین حویزه در 15 کیلومتری جنوب غربی خفاجیه(سوسنگرد) و 72 کیلومتری غرب شهر اهواز قرار گرفته است؛ این شهر از نظر جغرافیایی، مرکز یکی از بخش های تمدن باستانی "میسان" است که در عهد رضا خان به دشت میشان تغییر نام داده شد وهم اکنون شهرستان دشت آزادگان نامیده می شود.
دشت بی آب" شلوه" و"جفير" در شمال غربی حویزه قرار دارد که به دو شهر بصره در عراق و محمره(خرمشهر) در ایران منتهی می شود. بزرگترین میدانهای نفتی جهان یعنی میدان "آزادگان" ومیدان"یادآوران" هر دو در دل این دشت قرار دارند. ذخایر نفتی میدان آزادگان به تنهایی به 33 میلیارد بشکه می رسد.
بخش حویزه توسط رودخانه کرخه کور آبیاری می شود که به زبان عربی به "الکرخه العمیه" گفته می شود و بستر این رودخانه در خاک حویزه قرار گرفته وسبب حاصلخیزی این منطقه برای کشت و کار کشاورزی شده است.
بخش حویزه توسط رودخانه کرخه کور آبیاری می شود که به زبان عربی به "الکرخه العمیه" گفته می شود و بستر این رودخانه در خاک حویزه قرار گرفته وسبب حاصلخیزی این منطقه برای کشت و کار کشاورزی شده است.
باتلاق هورالحویزه یا همان هورالعظیم نیز در نزدیکی شهر حویزه قرار دارد که طول آن 58 کیلومتر و پهنای بین20 تا 45 کیلومتر در بخش های مختلف است که تا سال های سال مردم اطراف هور، از راه صید ماهی و حصیر بافی از نیزارهای آن کسب روزی می کردند.
پیشینه اصلی حویزه به سال های پیش از میلاد می رسد. اما پس از یک بار ویرانی بنای این شهر، در زمان استقرار حکومت اسلامی و در روزگار عباسیان ساخته شد. ساکنان حویزه همگی از قبایل عرب هستند که در سال 1436 میلادی شهر حویزه بعنوان پایتحت اولین حکومت مستقل عربی این منطقه توسط محمد بن فلاح بن هبة الله معروف به المشعشع انتخاب شد.
حویزه نه تنها پایتخت خاندان آل مشعشع بود، بلکه در روزگار صفویه و اواسط حکومت قاجاریه از بزرگترین و آبادترین شهرهای عربستان بود. مراکز علمی حویزه از مهمترین مراکز علمی آن روزگار بوده و بسیاری از اندیشمندان و صاحب نظران عرب در آن به تحقیق علوم مختلف پرداختند و آثاری بدیع و جاودانه از خود بر جای گذاشتند.
این شهر باستانی در جریان جنگ هشت ساله(1980-1988) ایران وعراق کاملا ویران شد و مردم آن در شهرهای محتلف ایران پراکنده شدند . پس از پایان جنگ عده قلیلی از مردم جنگزده حویزه به شهر ویران خود بازگشتند اما دیری نپائید که همین عده قلیل نیز مجددا منطقه را ترک گفتند.
در پی اجرای سیاستهای آبی نژاد پرستانه توسط هاشمی رفسنجانی و ساختن سدهای بی مورد وغیر علمی که منجر به بی آبی و مرگ بزرگترین تالاب بین المللی خاورمیانه شد این شهر باستانی در معرض آسیب جدی قرار گرفت.
آنچه هم اکنون روح بومیان محروم این منطقه را می آزرد اخبار رسانه های فارسی زبان است که در طی دو روز گذشته سخن از غارت ثروتهای خدادی ملت عرب توسط مافیاهای نفتی ایرانی و چینی است.ایرانیها پای بیگانگان چینی را به منطقه باز کردند وهم اکنون از درز اطلاعات علمی میدانهای نفتی حویزه وترس از فروش آن اطلاعات توسط چینیها به کشورهای دیگر سخن می گویند. گویا آن حجم از محرومیت وسیاستهای نژاد پرستانه وعرب ستیز تهرانیها وویرانی های جنگ هشت ساله ومرگ باتلاق بزرگ هور العظیم کم بود که پای مافیاهای نفتی چین را به میان کشاندند.