لندن- هدهد نیوز- امروز پنجشنبه ۳ آوریل کمیته روابط خارجی پارلمان اروپا در بروکسل شاهد رأی گیری بر پیشنویس قطعنامهای ۷ صفحهای است که روز دوشنبه اول آوریل در کمیته یادشده بررسی شد و موضوعات مختلفی چون روابط ایران و اتحادیه اروپا، موضوعات منطقهای، موضوع هستهای و مسائل حقوق بشری گروههای قومی ومذهبی را شامل میشود.
پیشنویس قعطنامه اتحادیه اروپا بر لزوم صدور ویزای ایران برای احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل و امکان ورود بدون قید و شرط او به این کشور نیز تاکید کرده است.
این قطعنامه ضمن تاکید بر حقوق بشر و پشتیبانی از حقوق ملیتهای ساکن ایران، از کاترین اشتون خواسته که مقدمات تاسیس دفتر نمایندگی در تهران را تا پایان سال ۲۰۱۴ فراهم سازد.
پارلمان اتحادیه اروپا در حالی پیش نویس قطعنامه پیشنهادی کمیته روابط خارجی این پارلمان را تحت بررسی ورای گیری قرار می دهد که ایران واکنش تندی نسبت به طرح این قطعنامه تاکنون از خود بروز داده است.
منصور حقیقتپور، نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران در گفتگو با خبرگزاری “فارس”، در واکنش به این قطعنامه گفته که شیرمردان جمهوری اسلامی، اجازه کوچکترین تحرکی به اروپا برای فتنهگری در ایران را نخواهند داد: «کاترین اشتون پشت گوشش را ببیند که دوباره به ایران بیاید.»
پیشتر یعنی هفدهم مارچ 2014 مقر سازمان ملل متحد در ژنو شاهد برپایی بیست وپنجمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد بود.
در این اجلاس بین المللی دکتر احمد شهید گزارشگر ويژه سازمان ملل متحد در سخنراني خود، يكبار ديگر نسبت به نقض سیستماتیک وخوفناک حقوق بشر در ایران ابراز نگراني كرد.
احمد شهيد در اين سخنراني، با يادآوري اينكه رژيم ایران به او اجازه بازديد از کشور را نداده است، تاكيد كرد: اعدام و سنگسار، قطع اعضاي بدن، صدور حكم اعدام عليه نوجوانان زير 18 سال، شكنجه و بدرفتاري عليه زندانيان و تبعيض عليه مليتها و اقليتهاي مذهبي، در ايران، هم چنان ادامه دارد.
وي در اين سخنراني، اشاره به دستگيري و سركوب فعالان فرهنگی وعقیدتی عرب اهوازی کرد.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد با یاد آوری جنایت اعدام مخفیانه شاعر ومعلم عرب اهوازی هاشم شعبانی و همکارش هادی راشد دبیر دبیرستانهای شهر خلفیه در عهد حسن روحانی و عدم تسلیم اجساد اعدامیان به خانواده هایشان، از سرنوشت دگر فعالان در بند موسسه فرهنگی الحوار ابراز نگرانی کرد.
هاشم شعبانینژاد و هادی راشدی همراه با محمدعلی عمورینژاد، جابر آلبوشوکه و مختار آلبوشوکه عضو موسسه فرهنگی «الحوار» بودند.
فعالان موسسه فرهنگی الحوار در سال ۲۰۱۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و درتاریخ هفتم جولای ۲۰۱۲ از سوی دادگاه انقلاب به اتهاماتی مانند «محاربه» و «اقدام علیه امنیت ملی» به اعدام محکوم شدند.
این فعالان فرهنگی عرب در آذر ماه سال 1392 پس از انتقال به مکانی نامعلوم اعدام شدند و تاکنون خانوادهها از محل دفن پیکر فرزندانشان اطلاعی ندارند.
چهار زندانی سیاسی دیگر به نامهای عبدالرحمان حیدریان، طاها حیدریان، عباس حیدریان که همگی برادر بودند و علی شریفی در ژوئن ۲۰۱۲ سرنوشتی مشابه داشتند.
سازمان عفو بینالملل بارها تاکید کرده است که «بیاطلاعی خانوادهها از محل نگهداری فرزندانشان»، «امتناع حکومت از تحویل پیکرهای اعدامیان» و همچنین «عدم دسترسی به محل دفن» آنان ازجمله اقدامهایی است که در تضاد با تعهدات بینالمللی ایران به شمار میرود.
هفته پیش نیز اخبار ضد ونقیضی از سرنوشت نامعلوم دو زندان عرب از اهالی شهر شوش منتشر شد.
عفو بینالملل در بیانیهای گفته است که مسئولان زندان «فجر» دزفول روز ۲۷ اسفند (۱۸ مارس) به خانواده علی چبیشاط و سیدخالد موسوی اطلاع دادهاند که فرزندانشان توسط نهاد اطلاعات اهواز منتقل شدهاند.
تاکنون توضیحی درباره انتقال آنها به خانوادهها داده نشده است.
این دو زندانی عرب در آبانماه سال ۱۳۹۱ در شوش دستگیر و از سوی دادگاه انقلاب اهواز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه به اعدام محکوم شدند.
کریم دحیمی، فعال حقوق بشر،گفته بود، این دو زندانی در حین بازداشت مورد شکنجههای جسمی و روحی فراوانی قرار گرفتهاند.
همزمان با علی چبیشاط و سیدخالد موسوی، یک زندانی دیگر عرب به نام سلمان چایانی نیز محاکمه شد که وی نیز به ۲۵ سال زندان محکوم شده است.
گفته میشود تاکنون حکم این سه زندانی عرب از سوی دیوانعالی کشور تأیید نشده است اما در هفته اخیر اخبار ضد ونقیضی از اعدام مخفیانه آنها منتشر شده است.