تیم چلسی بایرن مونیخ را در خانه حریف شکست داد و نخستین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا را جشن گرفت. بایرن مونیخ با این حساب نتوانست نخستین تیمی لقب بگیرد که در خانه قهرمان چمپینزلیگ می‌شود.
رادیو آلمان- سوت آغاز این دیدار ساعت ۲۰ و ۴۵ دقیقه شامگاه شنبه (۱۹ مه/ ۳۰ اردیبهشت) به وقت اروپای مرکزی در ورزشگاه آلیانتس مونیخ به صدا درآمد. ورزشگاه خانگی بایرن با ۶۲ هزار و ۵۰۰ تماشاگر کاملا پر بود. بلیت این دیدار در بازار سیاه تا ۱۵ هزار یورو خرید و فروش شد.
گل نخست این دیدار را بایرن مونیخ به ثمر رساند. این گل توسط توماس مولر، بهترین گلزن جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی، وارد دروازه‌ی پتر چک، سنگربان چلسی شد. در حالی که ماریو گومز، دومین بازیکن از نظر تعداد گل زده در مسابقات این فصل چمپینزلیگ به ویژه در نیمه‌ی دوم اسیر مدافعان حریف بود، مولر خیال هواداران میزبان را در دقیقه ۸۳ آسوده کرد.
ببینید: گزارش تصویری قهرمانی چلسی در چمپینزلیگ اروپا
گومز در ۱۷ دیدار پیشین چمپینزلیگ ۲۰ گل به ثمر رسانده بود. او در این فصل هم پیش با ۱۳ گل در رده دوم جدول گلزنان برتر قرار گرفت. لیونل مسی از بارسلونا با ۱۴ گل در مکان نخست این رده‌بندی است.
تاکتیک کاملا دفاعی چلسی پس از دریافت گل به یکباره زیر و رو شد. این تیم موفق شد پس از تنها ۶ دقیقه بازی را به تساوی بکشاند. دیدیر دروگبا در آخرین بازی با پیراهن چلسی و در تنها کرنر این تیم در طول ۱۲۰ دقیقه گل تساوی را به ثمر رساند.
جالب این‌که خود او چهار دقیقه پس از آغاز وقت‌های اضافه با خطا بر روی فرانک ریبری در محوطه‌ی جریمه، بایرن مونیخ را در موقعیت گلزنی از روی نقطه‌ی پنالتی قرار داد؛ موقعیتی که آرین روبن در آن مغلوب پتر چک شد. روبن در بوندس‌لیگا هم با به هدر دادن یک پنالتی در مقابل بوروسیا دورتموند، امیدهای همقطارانش برای قهرمانی را به باد داده بود. جالب‌تر این‌که گل قهرمانی چلسی را هم او در آخرین پنالتی تیمش وارد دروازه مانوئل نویر کرد.
فرانک ریبری پس از این خطا به دلیل مصدومیت جای خود را به ایویتسا اولیچ داد. اولیچ نه‌تنها در دقیقه ۱۰۸ موقعیت طلایی گلزنی مونیخ را از دست داد، بلکه با هدردادن پنالتی خود در نهایت باز هم همه چیز را به تساوی کشاند.
رکوردی که بر جا ماند
پیش از این ۵ فینال چمپینزلیگ به وقت‌های اضافه کشیده شده بود. در هیچ‌یک از آن دیدارها پیروز میدان پس از ۱۲۰ دقیقه مشخص نشده بود. تاریخ در این دیدار هم تکرار شد. سرنوشت دیدار پرهیجان دو تیم با وجود تمام فرازونشیب‌ها به ضربات پنالتی سپرده شد. این ضربات به ترتیب زیر زده شدند:
• فیلیپ لام (بایرن مونیخ) به ثمر رساند
• ماتا (چلسی) به هدر داد
• ماریو گومز (بایرن مونیخ) به ثمر رساند
• داوید لوئیز (چلسی) به ثمر رساند
• مانوئل نویر (سنگربان بایرن مونیخ) به ثمر رساند
• فرانک لمپارد (چلسی) به ثمر رساند
• ایویتسا اولیچ (بایرن مونیخ) به هدر داد
• اشلی کول (چلسی) به ثمر رساند
• باستیان شواین‌اشتایگر (بایرن مونیخ) به دیرک عمودی دروازه زد
• دیدیر دروگبا (چلسی) گل پیروزی را به ثمر رساند
نسخه‌ی بارسا برای بایرن
از نظر تعداد حملات بایرن مونیخ تیم بلامنازع برتر این دیدار بود. شاگردان یوپ هاینکس بارها و بارها تا پشت محوطه ۶ قدم چلسی پیش رفتند. بایرن تا دقیقه ۲۴ هفت کرنر روی دروازه چلسی شلیک کرد. میزبان با وجود این در ضربه‌ی آخر چندان موفق نبود.
مونیخ در این دیدار به اندازه سه فینال لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا موقعیت به دست آورد، اما نتوانست از آنها آن‌طور که باید و شاید استفاده کند. این تیم پیش از گل نخست بازی تنها موفق شد در دقیقه ۵۴ توسط فرانک ریبری فرانسوی در موقعیت آفساید به گل برسد.
در سوی دیگر این میدان چلسی قرار داشت که تا دقیقه ۳۰ تنها دفاع می‌کرد. شاگردان روبرتو دی‌ماتیو در ادامه تا حدی از لاک دفاعی خارج شدند با وجود این‌که علاقه‌ای به بازی پایاپای با مونیخ نداشتند. نخستین ضربه‌ی این تیم به سمت دروازه میزبان تازه در دقیقه ۳۶ شلیک شد.
آبی‌پوشان چلسی نه در نبردهای دو به دو شرکت می‌کردند و نه در هنگام حمله‌ی مونیخی‌ها خود را برای دفاع به آب و آتش می‌زدند. آنان بیشتر منتظر کنش میزبان می‌ماندند. اگر مونیخی‌ها موفق هم می‌شدند از دفاع چندلایه‌ی چلسی بگذرند، سد مستحکمی به نام پتر چک موقعیت گلزنی را از آنان می‌گرفت.
او که عنوان بهترین سنگربان جهان را هم در کارنامه دارد، یک بار ضربه‌ی بسیار خطرناک آرین روبن، هافبک هلندی مونیخ، را دفع کرد. این روند در سراسر بازی ادامه داشت و در واقع برنامه شاگردان دی‌ماتیو ۴۱ ساله بود برای گرفتن نفس بایرن و کشیدن بازی به وقت‌های اضافه.
چلسی در این دیدار با وجود تاکتیک دفاعی همواره خطرناک بود. این تیم که در سی دیدار پیش از این بازی درلیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا هم همواره دست‌کم یک گل به ثمر رسانده بود، رکورد خود را حفظ کرد.
آرزویی که برآورده نشد
بایرن مونیخ در سال ۲۰۰۱ قهرمانی چمپینزلیگ اروپا را جشن گرفت. این تیم شامگاه شنبه نتوانست موفقیت ۱۱ سال پیش را تکرار کند. مونیخ در این مسابقه به سرنوشت فینال ۲۰۱۰ دچار شد. این تیم آخرین بار در سال ۲۰۱۰ در فینال لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا حاضر شد و در نهایت مغلوب اینترمیلان با هدایت ژوزه مورینیو شد. آن نتیجه‌ی تلخ برای بایرن در مقابل دیگان نزدیک به ۷۵ هزار تماشاچی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو اسپانیا رقم خورد.
شاگردان یوپ هاینکس شامگاه شنبه موقعیت داشتند نخستین تیمی لقب بگیرند که موفق به قهرمانی چمپینزلیگ در ورزشگاه خانگی می‌شوند. هاینکس خود هم می‌توانست برای دومین بار به‌عنوان مربی روی سکوی نخست لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا بایستد. او پیش از این با رئال مادرید قهرمان چمپینزلیگ شده بود.
با قهرمانی چلسی در رقابت‌های فصل جاری (۲۰۱۲ - ۲۰۱۱) سرمایه‌گذاری ۱/۱ میلیارد یورویی رومان آبراموویچ روسی، صاحب باشگاه، به ثمر نشست. این تیم به دلیل حضور در مکان ششم جدول پرمیرلیگ انگلستان، فصل آینده در لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا حاضر نخواهد بود. این موفقیت از سوی دیگر می‌تواند امضای تمدید قرارداد ماریو دی‌ماتیو، سرمربی چلسی هم باشد.