به گزارش "ورزش سه"، اگرچه چلسی این پیروزی شیرین در ورزشگاه اتحاد را باید کمی مدیون چاشنی شانس باشد، اما این نتیجه به معنای ماندن آبی های لندن در صدر جدول و پذیرفتن اولین شکست خانگی گواردیولا، از زمان انتصاب به سمت هدایت سیتیزن هاست.

 ما قصد داریم تا دلایل رقم خوردن این نتیجه در نبرد پربرخورد اتحاد را بررسی کنیم:

 چینش ترکیب اولیه
هر دو سرمربی به خاطر مصدومیت های غیرمنتظره ای که در هفته گذشته رخ داد، بالاجبار دست به تغییراتی در ترکیب همیشگی خود زدند. رحیم استرلینگ، ستاره تند و تیز سیتیزن ها در نهایت آمادگی لازم برای حضور در این مسابقه را به دست نیاورد و سرمربی سابق بارسلونا مجبور شد تا از لروی سانه برای اولین بار در هفته های اخیر در ترکیب ثابت خود استفاده کند.

 در آن سوی میدان، درد عضلانی اجازه نداد تا نمانیا ماتیچ صرب در میانه میدان چلسی خودنمایی کند تا سسک فابرگاس، برای دومین بار در ترکیب ثابت آنتونیو کونته قرار بگیرد.

 گواردیولا در این دیدار با دفاع 3 نفره تیمش را روانه میدان کرد و بر خلاف بازی های قبل باکاری سانیا را روی نیمکت گذاشت. با استفاده از لروی سانه و خسوس ناواس، سیتیزن ها قصد داشتند فشار مضاعفی به ویکتور موسس و مارکوس آلونسو، ستاره های هفته های اخیر چلسی وارد کن

 
نبرد تاکتیکی درجریان بازی
افکار تاکتیکی گواردیولا در نیمه اول این دیدار کاملا جواب داد و آنها بر جریان بازی مسلط بودند. شاید از کار انداختن قدرت چلسی در سمت چپ را بتوان بزرگترین موفقیت پپ در نیمه اول قلمداد کرد. خسوس ناواس، فشار زیادی در سمت راست به مارکوس آلونسو وارد کرد و شاید گل به خودی گری کیهیل در اواخر 45 دقیقه اول را نیز می توان مرهون همین فشار همه جانبه قلمداد کرد. البته سیتیزن ها به جز گل، موقعیت های خوب دیگری نیز در نیمه اول داشتد اما با یک گل برتری به رختکن رفتند.

 همچنین قضاوت های مشکوک نیز در نتیجه رقم خورده پایان نیمه اول بی تاثیر نبود که بی شک مهم ترین آن، تنه داوید لوییز به سرخیو آگوئرو بود که بسیاری این مدافع را مستحق دریافت کارت قرمز می دانستند. 
 
اما همین اتفاقات باعث شد تا چلسی در نیمه دوم شرایط را به کلی تغییر دهد. گواردیولا پیش از این و در کنفرانس مطبوعاتی نیز هشدار بود که ضدحملات خطرناک و ویرانگری را از سوی حریف شاهد خواهیم بود و این تیم برای گل زدن، نیاز به شانس های فراوانی ندارد.

 کلودیو براوو، سنگربان شیلیایی منچسترسیتی علیرغم دریافت 3 گل، عکس العمل چندانی در طول بازی نداشت و هر 3 گل چلسی روی توپربایی و یک حمله برق آسا به ثبت رسید. گل اول با پاس بلند فابرگاس برای کاستا، گل دوم با ضدحمله برق آسا و فرار تند و تیز ویلیان و گل سوم با پاس دیدنی مارکوس آلونسو و فرار ادن هازارد

 رفتارهای کنار زمین دو سرمربی
بدون شک آنتونیو کونته و پپ گواردیولا، هر 2 از نقش مهم و تاثیرگذار رفتارهای یک سرمربی در کنار زمین بر جریان بازی به خوبی آگاهی داشتند و هیچ کدام از آنها نیز در طول بازی تمایلی برای نشستن روی نیمکت و دنبال کردن جریان بازی در شرایط آرام نداشتند.  

 به عنوان مثال، زمانی که کوین دی بروین بهترین فرصت را برای 2 برابر کردن اختلاف و قطعی کردن پیروزی از دست داد، گواردیولا، مستاصل از این اتفاقات دست هایش را بر روی سرش گذاشت و زمانیکه آگوئرو در آستانه گلزنی  در نبرد با آسپلیکوئتا نتوانست موفق باشد نیز عکس العمل های ناامیدانه ای در کنار زمین از خود بروز داد.

 همچنین زمانی که توقف سرخیو آگوئرو توسط داوید لوییز از سوی مایک تیلور خطا تشخیص داده نشد، گواردیولا به طعنه برای این قاضی باتجربه انگلیسی دست زد تا رفتارهای پرهیجان خود را در کنار زمین تکمیل کرده باشد.

 البته کونته نیز دست کمی از همتای اسپانیایی خود نداشت و در تمام طول جریان بازی، بازیکنان خود را به جنگیدن بیشتر در زمین دعوت می کرد. همچنین واکنش های هیجان انگیز کونته بعد از گل های تیمش در ورزشگاه اتحاد نیز جالب توجه بود. رفتارهایی که در هفته های اخیر کمی مورد انتقاد همکاران وی قرار گرفته است.

به هر ترتیب، هر 2 سرمربی در پایان بازی نیز در درگیری های رخ داده در کنار زمین بی تاثیر نبودند اما در نهایت این گواردیولا بود که خسارت فراوانی به علت این اتفاقات داد تا در بازی های مهم آینده، از داشتن فرناندینیو و البته بهترین گلزن خود، سرخیو اگوئرو محروم باشد.