روز سوم اکتبر ۲۰۱۷ مصادف است با بیست و هفتمین سالگرد وحدت دو آلمان. در نقاط مختلف آلمان جشن و برنامه‌های ویژه‌ای به مناسبت این روز تاریخی برگزار می‌شود. شهر ماینس اما میزبان برگزاری جشن اصلی و مرکزی برای گرامیداشت این روز است. این جشن دوروزه با انجام برنامه‌های گوناگون روز دوشنبه (۲ اکتبر) آغاز شد.

پلیس شهر ماینس با توجه به خطر حملات و سوءقصدهای تروریستی، تدابیر امنیتی خاصی ترتیب داده تا جشن‌ها و برنامه‌های ویژه روز وحدت دو آلمان تا جایی که ممکن است در حفاظت و امنیت برگزار شوند.

جشن وحدت دو آلمان در سال ۲۰۱۷ تحت شعار «ما با هم آلمان هستیم» برگزار می‌شود. در جشن مرکزی در شهر ماینس بسیاری از چهره‌های برجسته سیاسی حضور دارند، از جمله فرانک‌والتر اشتاین‌مایر، رئیس‌جمهوری آلمان و همسرش، الکه بودنبندر، آنگلا مرکل، صدراعظم و آندرآس فوس‌کوهله، رئیس دادگاه قانون اساسی این کشور (از راست).

وحدت دو آلمان با توجه به سایه سنگین جنگ سرد و همچنین "پرده‌ی آهنین" که دیوار برلین نماد آن بود، ناممکن به نظر می‌رسید. رویدادهای گوناگون سیاسی و همچنین دگرگونی رویکرد سیاستمداران شرق و غرب سبب شد که رویای وحدت سرانجام تحقق یابد. تصاویری که در ادامه می‌بینید، روایتی است از روند وحدت دو آلمان و همچنین تفاوت‌هایی که میان ایالات غربی و شرقی آلمان تا به امروز محسوس است.

کارشناسان بر این باورند که تثبیت تفکرات راست افراطی در افکار عمومی می‌تواند "روابط و مناسبات صلح‌آمیز" در ایالات شرقی ‌را به خطر بیندازد و تهدیدی جدی برای تکامل اجتماعی و اقتصادی آن‌ها باشد.

اکنون بیش از ربع قرن از وحدت دو آلمان می‌گذرد و این رویداد بدون شک دستاوردهای زیادی داشته است. بسیاری‌ اما معتقدند که کم و کیف وحدت میان ایالات شرقی و غربی آلمان کمتر از آن چیزی است که در گذر زمان انتظار آن می‌رفت. آنگلا مرکل (تصویر)، صدراعظم آلمان مدت‌هاست، خواستار آن شده که به موضوع وحدت دو آلمان جایگاه و وزن بیشتری در درس تاریخ مدارس این کشور داده شود.

نرخ بیکاری در برخی ایالات شرقی آلمان از جمله مکلن‌بورگ فورپومرن بر نزدیک به ۱۰ درصد بالغ می‌شود، در حالیکه این میزان در شماری ایالات غربی چون بایرن تنها ۵ / ۳ درصد است. ایالت برمن تنها ایالت غربی است که نرخ بیکاری در آن بیشتر از ایالت‌های شرقی است.

یکی دیگر از مسائلی که امروزه بیش از پیش نگرانی سیاستمداران را برانگیخته، معضل بیگانه‌ستیزی است. حزب راست پوپولیستی "آلترناتیو برای آلمان" در انتخایات اخیر این کشور که در روز ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۷ برگزار شد، به ویژه در ایالات شرقی آلمان بسیار موفق بود. در خور توجه آنکه شمار مهاجران و شهروندان غیرآلمانی در شرق آلمان به مراتب کمتر از تعداد آنان در ایالات غربی است.

بالا بودن سطح رفاه و امکانات شغلی کوچ روزافزون ساکنان از شرق به غرب آلمان را در پی داشته است. در بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ میلادی جمعیت ایالات شرقی آلمان با کاهشی ۱۵ درصدی از ۸/ ۱۴ میلیون نفر به ۶ / ۱۲ میلیون نفر کاهش یافت؛ روندی که تا به امروز ادامه دارد. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که تا سال ۲۰۳۰ میلادی ۸۰۰ هزار نفر دیگر از شرق به غرب آلمان کوچ کنند.

ایالات شرقی و غربی آلمان از لحاظ میانگین سن نیز سیری متفاوت را پشت سر گذاشته‌اند. در زمان وحدت دو آلمان، شرق این کشور جوان‌تر و میانگین سنی آن پایین‌تر از غرب بود. امروز اما وضعیتی عکس حاکم است. در برخی از ایالت‌های غربی میانگین سن در مقایسه با ربع قرن پیش نسبتا ثابت مانده، در حالی که این میزان در برخی ایالات شرقی افزایش داشته است. متوسط سن جمعیت در سراسر آلمان بر حدود ۲ / ۴۴ سال بالغ می‌شود.

سوم اکتبر سال ۱۹۹۰: وزرای خارجه قدرت‌های پیروز در جنگ جهانی دوم به همراه فرماندهان برلین غربی از کلیه امتیازات خود در ارتباط با آلمان چشم‌پوشی کردند. مجلس نمایندگان جمهوری دمکراتیک آلمان برای آخرین‌بار تشکیل جلسه داده و به عضویت این کشور در پیمان ورشو پایان داد. راس ساعت ۱۲ شب پرچم آلمان واحد بر سردر مجلس نمایندگان در برلین به اهتزاز درآمد. دومیلیون نفر در این مراسم شرکت کردند.