رادیو صدای امریکا- نشریه نیوزویک روز دوشنبه در گزارشی نوشت بنابر اطلاعات مندرج در یک کتاب، یکی از مقام های ارشد وزارت اطلاعات ایران که در حادثه بمبگذاری سفارت ایالات متحده در بیروت و کشته شدن ده ها آمریکایی نقش داشته است، هم اکنون در آمریکا بسر می برد و تحت مراقبت سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا  (سی آی ای)  قرار دارد.

 

بنابر گزارش نیوزویک به قلم جف استاین، این مطلب در کتاب «جاسوس خوب»  (The Good Spy)  که قرار است روز سه شنبه منتشر شود درج شده است و بنابر مطالبی که در آن به چاپ رسیده، علیرضا عسگری در سال ۲۰۰۷ میلادی  (۱۳۸۶ خورشیدی) ، پس از آن که به ترکیه گریخت، موفق به دریافت پناهندگی از آمریکا در زمان دولت جرج بوش شد.

 

کتاب  «جاسوس خوب»  به زندگینامه رابرت آمس یکی از ماموران برجسته سیا می پردازد که در اثر انفجار بمب در سفارت آمریکا در بیروت کشته شد. در جریان آن بمبگذاری در مجموع ۶۳ نفر کشته شدند که ۱۷ تن از آنها، از جمله ۷ مامور سیا، آمریکایی بودند. آقای آمس در آن زمان رئیس دفتر بیروت سازمان سیا بود.

 

طبق نوشته کای برد نویسنده این کتاب – که در سال ۲۰۰۶ بطور مشترک برنده جایزه پولیتزر در زمینه بیوگرافی شد – علیرضا عسگری، یکی از فرماندهان بلندپایه سپاه پاسداران ایران در لبنان، «اکنون در ایالات متحده است و احتمالأ تحت مراقبت ماموران سیا قرار دارد.»

 

سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، به درخواست نیوزویک برای ارائه توضیح در این باره هنوز پاسخی نداده است، هرچند که صحبت کردن در چنین مواردی معمولا عادت سازمان سیا نیست.

 

برد که می گوید با ۴۰ مامور فعلی و پیشین سازمان سیا مصاحبه کرده است، از قول یک منبع آگاه در این کتاب می نویسد که عسگری دو بار با یک دوست ایرانی اش، که چهار سال پیش از او از ایران گریخت و در آلمان بسر می برد، تماس تلفنی برقرار می کند، یک بار از شهر واشنگتن، پایتخت ایالات متحده و یک بار دیگر هم از جایی در ایالت تکزاس.

 

به نوشته نیوزویک ادعای اقامت عسگری در آمریکا احتمالا موجی از بهت و حیرت بپا خواهد کرد، اگر نگوییم باعث خشم بسیاری از اعضای کنگره خواهد شد؛ اعضایی که ماه گذشته لایحه ای را به تصویب رساندند تا از صدور روادید برای حمید ابوطالبی سفیر پیشنهادی ایران در سازمان ملل متحد به دلیل نقش او در حمله به سفارت آمریکا در تهران در سال ۱۳۵۸ جلوگیری شود.

 

عسگری از عوامل کلیدی اطلاعاتی حزب الله لبنان بود که مورد حمایت ایران است و در دهه ۸۰ میلادی از طریق بمبگذاری و گروگانگیری علیه منافع غرب در لبنان فعالیت می کرد. او در سال ۱۹۹۷ میلادی به درجه سرتیپی سپاه پاسداران رسید و معاون وزارت دفاع ایران شد، اما در سال ۲۰۰۴ با از دست دادن محبوبیت خود، به مدت ۱۸ ماه زندان محکوم شد.

 

وی در سال ۲۰۰۷ میلادی  (۱۳۸۶ خورشیدی)  از طریق دمشق به استانبول رفت و از آن به بعد ناپدید شد. گمانه زنی هایی مطرح شد که او از سال ۲۰۰۳ شروع به جاسوسی به نفع ایالات متحده آمریکا کرده بود.

 

آقای برد در این کتاب می نویسد «تصمیم اعطای پناهندگی سیاسی به عسگری برمبنای قانون ۱۱۰ عمومی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (که آن را از اجرای روال معمول اداری و قانونی در موارد خاص و محرمانه معاف می کند) احتمالا با مخالفت ماموران کهنه کار سی آی ای، که از نقش احتمالی او در قتل رابرت آمس آگاه بودند، روبرو شد.»

 

نویسنده کتاب که پدرش یک دیپلمات آمریکایی بود و بخشی از دوران جوانی اش را در خاورمیانه سپری کرده است، در ادامه می نویسد «اما آنطور که گزارش ها حاکی است نظر سازمان و آن مسئولان ارشد توسط شورای امنیت ملی دولت جرج بوش رد می شود» و سپس نتیجه می گیرد «اعطای پناهندگی به فردی با پیشینه عسگری، یک تصمیم سیاسی بود که تنها می توانست در کاخ سفید اتخاذ شده باشد.»

 

به گفته آقای برد «برخی از مشاوران پرزیدنت بوش آشکارا بر این باور بودند که از منظر دفاع ملی، اطلاعاتی که عسگری در مورد برنامه هسته ای ایران می تواند ارایه کند، اساسی است.»

 

مسئولان پیشین دولت آقای بوش تا به حال در این زمینه صحبت نکرده اند، اما این خبر شاید بعضی ها را مجبور کند پا پیش بگذارند و در باره آن توضیح بدهند.

 

کسی که می بایست مثل عسگری تحت مراقبت باشد، رابرت آمس بود؛ کارشناس جهان عرب که، در حالی که مدیریت دفتر سی آی ای در بیروت را به عهده داشت، توانست با مهارت تمام به درون سازمان آزادیبخش فلسطین نفوذ کند و اعتماد مسئولان ارشد آن را به خود جلب نماید.