لندن-هدهد نیوز- بنابه گزارش رادیو دویچه وله،هلموت اشمیت پنجمین صدراعظم آلمان، یکی از سیاستمداران مطرح پس از جنگ جهانی دوم این کشور به‌شمار می‌رفت و در سال‌های پرتنش ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۲ هدایت آلمان را برعهده داشت.

هلموت اشمیت فرزند یک معلم با تباری یهودی بود. اشمیت در جنگ جهانی دوم به‌عنوان سرباز در جبهه‌های شرق و غرب جنگید و در سال ۱۹۴۵ اسیر ارتش بریتانیا شد. پس از جنگ، او که معماری خوانده بود، به آموزش علوم سیاسی و اقتصاد روی آورد.

فعالیت اشمیت به‌عنوان یک سوسیال دموکرات، در سال ۱۹۴۶ با ورود به این حزب آغاز شد و در سال ۱۹۷۴ با صدراعظم شدن آلمان به اوج خود رسید.

در دوران زمامداری او، بحران نفت، تورم و رکود اقتصادی گریبانگیر آلمان شد و تلاش او برای مقابله با این مشکلات صرف شد. فعالیت‌های «فراکسیون ارتش سرخ»، گروه چپگرای مسلح و تندرو نیز در دوران دولت اشمیت به اوج رسید اما او در برابر این گروه و گروگان‌گیری‌ها و ترورهای آن ایستادگی کرد و خواسته‌های آن‌ها را عملی نساخت.

در سال ۱۹۸۲ با روی کار آمدن هلموت کهل، اشمیت وارد عرصه روزنامه‌نگاری و نویسندگی شد. او در این دوران مدیرعامل و ناشر هفته‌نامه معتبر «دی تسایت» آلمان شد و در آن‌جا قلم زد.

هلموت اشمیت سیگاریِ قهاری بود و همواره در مصاحبه‌های تلویزیونی با سیگاری در دست ظاهر می‌شد و مدام سیگار روشن می‌کرد. به‌رغم این، و با وجود کهولت سن، بسیار پرکار بود. یک بار در سال ۱۹۹۷ در سخنانی به‌مناسبت ۷۹ سالگی‌اش گفت: «آنقدر ادامه می‌دهم تا خداوند بگوید دیگر بس است!»

او و همسرش هانلوره اشمیت که به او «لوکی» می‌گفتند ۶۸ سال با هم زندگی کردند و به‌شدت به هم وابسته بودند. «لوکی» پنج سال پیش درگذشت و پس از مرگ او هلموت اشمیت با منشی سابقش روت لوآ زندگی کرد. اشمیت می‌گفت: «روت زندگی مرا نجات داد.»