هفته نامه ایران: حتی از روی عکس پروفایل یکسری آدم ها در شبکه های اجتماعی می شود فهمید درجه اعتماد به نفس و خودشیفتگی شان تا چه اندازه ای است. حتما شما هم با آدم هایی برخورد کرده اید که اگر استعداد و مهارتی هم ندارند، آنقدر با کلمات بازی می کنند که باورتان می شود طرف دانشمند، ریاضیدان یا یک فیلسوف است. شما با این آدم ها که اعتماد به نفس کاذب دارند چطور رفتار می کنید؟

 

قبل از اینکه برچسب خودشیفته را به کسی بزنید لازم است این سوالات را از خودتان بپرسید:

 

* آیا فردی که فکر می کنم خودشیفته است، دنیا را تنها محدود به خود می بیند؟

 

* برای اینکه توجه و حمایت او را جلب کنم باید کارهایی انجام دهم که باب میل او باشد؟

 

* آیا او همه گفتگوها را معطوف به خود و مسائلش می کند؟

 

* آیا او احساسات و علایق مرا سرکوب می کند؟

 

* اگر با نظر او مخالفت کنم او از من دلزده و سرد می شود؟

 

* اگر به 2 یا 3 سوال بالا جواب «بله» داده اید، باید گفت طرف شما اعتماد به نفس کاذب دارد.

 

یادتان باشد شعار خودشیفته ها این است: «همیشه من اول هستم». نمی خواهیم ناامیدتان کنیم اما ارتباط با این دسته از افراد خطرناک است چون چیزی به نام عشق بدون قید و شرط در زندگی شان وجود خارجی ندارد و اگر از بخت بدتان دوست خودشیفته ای سر راهتان ظاهر شد، باید بگوییم بیشتر اوقات احساس تنهایی خواهید کرد.

 

اولین تکنیک، پایین آوردن سطح انتظارات تان است. دوست تان اعتماد به نفس کاذب دارد، قبول اما ویژگی مثبتی ندارد که حداقل بشود با آن رابطه تان را ادامه دهید؟ سعی کنید با این دسته از افراد هدفمند ارتباط برقرار کنید؛ یعنی در موردی خاص که نیاز به حضور اوست روی همراهی اش حساب کنید نه تمامی موارد اما یادتان باشد طوری آنها را وارد بازی کنید که هم نیاز شما برآورده شود و هم به دوست خودشیفته تان حس رضایت و پیروزی دست دهد.

 

نکته مهم اینکه سعی کنید تا جای ممکن با این دسته از افراد گلاویز نشوید یا بحث به راه نیندازید چون به سختی می شود به این دسته از افراد فهماند که کارشان اشتباه است اما اگر همسرتان از قضا دارای اعتماد به نفس کاذب است سعی نکنید برای هر خواهش و درخواستی التماس کنید، بلکه سریع و قاطع خواسته تان را ابراز کنید چون تنها در قاطعیت می شود این دسته از افراد را تسلیم کرد.

 

در بعضی از افرادی که اعتماد به نفس کاذب بالا دارند، موارد سوءنیت و سوءاستفاده هم دیده می شود. مثلا فردی که بسیار ترسو است، وقتی احساس خطر می کند جسارت به خرج می دهد و داد و بیداد می کند تا دیگران فکر کنند که اعتماد به نفس او بالاست، در صورتی که او در حقیقت خالی است و به محض اینکه تنها شود یا در موقعیتی قرار بگیرد که نتواند اینگونه نقش بازی کند، فرو می ریزد.

 

افراد متظاهر هم به نوعی می خواهند خود را آن گونه که نیستند نشان دهند، فقط به دلیل این که دیگران آنها را ببینند و باور کنند. افرادی هم که قصد فریب دادنه دیگران و کلاهبرداری دارند، با اعتماد به نفس بسیار بالا ظاهر می شوند تا طرف مقابل هیچ شک و تردیدی در درست بودن ادعاهای آنان به دل راه ندهد.

 

بهتر است واقع بین باشید. نیازهای شما از طریق چنین افرادی تامین نمی شود. به فکر یک دوست بهتر باشید تا بتواند شما و نیازهای تان را درک کند اما یادتان باشد شما تنها فردی نیستید که با چنین افرادی سروکار دارید. مشکل خود را با افرادی که فکر می کنید دیدگاه مشابه شما را دارند در میان بگذارید. با این کار به یک راه حل دسته جمعی می رسید و کمی از عصبانیتی که در ذهن تان دارید، کاسته می شود.

 

کسانی که اعتماد به نفس کاذب دارند به دنبال ضعف افراد می گردند تا کنترل و قدرت خود را به دیگران نشان دهند. در برخورد با این افراد لازم است قوی باشید. هرگز بیش از اندازه از آنها تعریف نکنید و برخلاف میل تان تن به خواسته های این دسته از افراد ندهید.

 

این حقیقت را بپذیرید که شما قادر به تغییر این دسته از افراد نیستید. البته نمی شود گفت که اعتماد به نفس کاذب درمانی ندارد اما اگر ارتباط با این دسته از افراد واقعا روی اعصاب تان است سعی کنید از قرار گرفتن در موقعیت هایی که با آنها رو در رو می شوید، اجتناب کنید.

 

موضوع خیلی مهم اینکه هرگز رفتارهای چنین افرادی را شخصی برداشت نکنید. به دنبال این باشید که این دسته از افراد به چه انگیزه ای داشته های خود را بیش از حد معمول نشان می دهند. شاید در پشت پرده این رفتارها شخصیتی خانه کرده باشد که هیچ اعتماد به نفسی ندارد. اگر ریشه اعتماد به نفس کاذب افراد را بیابید واکنش معقولانه تری از خود نشان خواهید داد.

 

 

دکتر مسعود احمدزاد اصل - روانپزشک: یکی از ویژگی های افرادی که اعتماد به نفس کاذب دارند این است که هر کاری برایشان انجام دهید باز هم راضی نبوده و به اصطلاح طلبکارند. بارزترین ویژگی این افراد این است که شما را وادار به انجام کاری می کنند. در واقع شما را در موقعیتی خاص (برای مثال ایجاد حس گناه در شما) قرار می دهند که مجبور می شوید آن کار را انجام دهید.

 

این دسته از افراد خیلی برایشان سخت است که خود را نیازمند کسی بدانند چون این کار را ایراد و نقصی بزرگ در خود می دانند و در نتیجه ترجیح می دهند از کسی تقاضایی نکنند.

 

متاسفانه این دسته از افراد قدردان لطف کسی نیستند زیرا تصور می کنند اگر بدهکار کسی باشند یک ایراد بزرگ است. بر همین اساس، روابط را به صورت مادی ارزشگذاری می کنند تا بتوانند جبران کنند و بدهکار کسی نباشند. این افراد می دانند اگر بر اساس معنویات، کار افراد را ارزشگذاری کنند، قادر به جبران نیستند.

 

در مواجهه با این دسته از افراد نشان ندهید که آنها به شما نیاز دارند و به تخریب شخصیت آنها نپردازید زیرا با این کار آنها واکنش های پرخاشگرانه از خود نشان می دهند؛ بنابراین در وهله اول سعی کنید به این دسته از افراد حمله نکنید. نکته مهمتر اینکه تا زمانی که از شما درخواستی نشد کاری برایشان انجام ندهید حتی با علم به اینکه آن فرد خیلی محتاج است.

 

معمولا افرادی که اعتماد به نفس کاذب دارند تحمل شنیدن «نه» را ندارند. به همین دلیل در مواقعی که نیاز به کمک دارند، مستقیم از کسی درخواست نمی کنند. برای مثال ممکن است این جمله را بر زبان بیاورند «همه مرا تنها گذاشته اند و کسی نیست که کمکم کند.» در چنین مواقعی بلافاصله نگویید که قصد کمک کردن دارید. اگر دوست دارید به این دسته از افراد کمک کنید به آنها این جمله را بگویید: «اگر شما فکر می کنید که من می توانم به شما کمک کنم کافی است از من بخواهید تا کمک تان کنم.» و یا «من بررسی می کنم و اگر امکانش وجود داشت این کار را برایتان انجام می دهم.»

 

* ملیحه مهدوی