حسن شیوه سلی یا ابراهیمی کیست؟
حسن ابراهیمی ، فعال سیاسی کە در بین دوستان خود بە عنوان حسن شیوەسلی شناختە شدە است، او متولد ١٣٢۶ در روستای شیوەسل در شهرستان سردشت است، وی درس را از مکتب‌های سنتی آموزش دینی موجود در کوردستان فراگرفتە است، شیوەسلی فعالیت‌های سیاسی را از سال ١٣۴٠ آغاز کردە و سال ١٣۴٣ رسما بە عضویت حزب دمکرات کوردستان ایران درآمدە است، وی طی ابتکاری همان سال تشکلی تحت نام جامعە ” دانش‌آموختگان دینی” را در قالب حزب دمکرات کوردستان ایران، سازماندهی کردە است.
حسن ابراهیمی در مبارزات کمیتە انقلابی حزب دمکرات کە در فاصلە زمانی ١٣۴۶_١٣۴٧ توسط سلیمان معینی و اسماعیل شریف‌زادە طراحی شدە بود، بعنوان هستە مخفی فعال حضور داشت و بە همین دلیل سال ١٣۴۶ توسط ساواک دستگیر می‌شود و بە ۵ سال زندان محکوم می‌گردد.
شیوەسلی چند ماە پس از پایان محکومیت ۵ سالە، مجددا دستگیر شدە و این دفعە سە ماە تحت بازجوی و شکنجە بود و بعد از سە ماە آزاد می‌گردد و پس از آزادی سال ١٣۵٢ بە عراق مهاجرت می‌کند و در آنجا بە صورت رسمی فعالیت‌های خود را با حزب دمکرات کوردستان ایران شروع می‌کند و در بغداد ساکن می‌شود.
بعد از ناآرامی‌های سال ١٣۵۶ حسن شیوەسلی برای بررسی بیشتر موضوعات و آنچە در ایران در حال گذر است چندین بار مخفیانە بە ایران برگشتە و بە مناطق مختلف سرمی‌زند و در این میان یکی از ماموریت‌های وی ایجاد تشکیلات مخفی برای مبارزە علیە شاە بودە است و سرانجام شیوەسلی در پاییز ١٣۵٧ همراە اعضا کمیتە زاگروس حزب دمکرات کوردستان ایران مخفیانە و بطور دائم بە ایران برمی‌گرد و از طرف حزب دمکرات بە ارومیە فرستادە شدە و در آن منطقە شروع بە فعالیت سیاسی و ایجاد هستە تشکیلاتی می‌کند.
پس از انقلاب ١٣۵٧ شیوەسلی همراە افسرانی کە از ارتش شاهنشاهی جدا شدە بودند، نیروهای نظامی حزب دمکرات کوردستان ایران تحت عنوان “پیشمرگە” را سازماندهی کردە و خود وی بە عنوان فرماندە یکی از تیپ‌های این نیروها تعیین می‌شود، در فاصلە ١٣۵٨ تا ١٣۶۶ بە عنوان یکی از اعضاء رهبری حزب دمکرات در شاخە نظامی این حزب فعالیت کرد و در این ضمینە پست‌های مختلفی را بر عهدە داشتە است.
روز ١۶ آذر ١٣۶۶ دو نفر بە اسم‌های “صمد کاژیی” و “حسن رمضانی” کە بعنوان مهمان بە وی مراجعە می‌کنند، کتاب “سپید دندان” را بە عنوان هدیە برای او می‌برند و هدیە مذکور ، توسط اعضاء وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بمب‌گذاری شدە بود و بمب در دست‌های وی منفجر شدە و طی این رویداد تروریستی هر دو دست از مچ، بینایی هر دو چشم ، شنوایی کامل یکی از گوشها و آن یکی ٢۵%، حس بویایی و ٨ دندان خود را از دست می‌دهد. طی انفجار بخش‌های از سینە او نیز دچار سوختگی می‌شود. پس از ترور ماموستا شیوەسلی دچار بیماری “تینوتوس” نیز می‌شود.
در بررسی‌های پس از ترور مشخص می‌شود کە متهم اول این ترور صمد کاژی بودە است و پروژە ترور با نظارت ادارە اطلاعات ارومیە طراحی و اجراء شدە است.
پس از ترور شیوەسلی تا سال ١٩٩۵ در کوردستان ماندگار می‌شود و علیرغم عذابهای کە پس از ترور بە آن دچار شدە است، همراە یاری رسان حزب دمکرات کوردستان ایران بودە است، او از سال ١٩٩۵ بە سوئد مهاجرت می‌کند در سوئد وی علیرغم معلولیت فراوان و آزارهای مداوم می‌تواند وارد دانشگاە شود، اما متاسفانە بە دلیل آزارهای جسمی مدوام پس از گذراندن چهار ترم نمی‌تواند رشتە تحصیلی خود را بە پایان برساند؛ شیوەسلی از سال ١٣٨٣ بە عنوان عضو افتخاری کمیتە مرکزی حزب دمکرات کوردستان ایران انتخاب شدە است، وی جدا از تسلط کامل بر زبان مادری(کوردی) بر زبان‌های فارسی، عربی و سوئدی نیز مسلط است.
ماموستا حسن شیوەسلی در تاریخ ٩/١٢/٢٠١٧ طی نامەای سرگشادە از عاصمە جهانگیر، گزارشگر ویژە سازمان ملل متحد در زمینە وضعیت حقوق بشر در ایران خواست وی را بە عنوان قربانی تروریسم دولتی بشناسند.