بنجامین تجربه هایی مختلفی در زمینه های گوناگون دارد، مانند: سیاست، دیپلماسی، نویسندگی، اختراع و.. او همچنین نگارش اعلامیه استقلال آمریکا را در کارنامه خود دارد اما در فهرست بلندبالای فعالیت ها و مقامات او، خبری از فارغ التحصیلی از دبیرستان به چشم نمی خورد. فرانکلین در خانواده ای بسیار پرجمعیت به دنیا آمده بود که 20 فرزند داشت. او پانزدهمین و کوچک ترین پسر بود. در 10 سالگی مدرسه را به خاطر کار در چاپخانه برای پدرش بعدها برادرش ترک کرد.

 

بیل گیتس از بنیانگذاران مایکروسافت و یکی از ثروتمندترین افراد جهان است. حتما می گویید: «خودمان می دانیم!» اما شاید نمی دانید که بیل گیتس در سال های آغازین دانشگاه، هاروارد را به همراه دوستش پُل آلن ترک کرد تا به برنامه نویسی نرم افزارها بپردازند و مایکروسافت را بنیانگذاری کنند.

 

استیو جابز، این مدیر ارشد شرکت اپل که از معروف ترین چهره های حوزه فناوری هم هست، بعد از یک نیم سال تحصیل در کالج رید در شهر پورتلند ایالت اورگن آمریکا از این کالج استعفا داد و بعدها فقط در بعضی کلاس های خوشنویسی این کالج شرکت کرد. جالب این جاست که همین هنر به جابز توانایی فوق العاده ای در ایده سبک حروف چندگانه ای را بخشید که در کامیپوتر مکینتاش دیده می شود.

 

آلبرت اینشتین عزیز شهرت و جایگاهی پیدا کرد که به هیچ وجه در مدرسه به آن دست نیافته بود. مجله تایم، او را «مرد قرن» خواند. البته این سلطان فیزیک، برنده جایزه نوبل و صاحب نظریه نسبیت، مدرسه را در 15 سالگی ترک کرد. یک سال بعد تصمیم گرفت به تحصیل بازگردد و به همین دلیل مجبور شد در آزمون معتبر موسسه فناوری فدرال سوییس شرکت کند که متاسفانه قبول نشد. اینشتین به مدرسه عادی بازگشت، دیپلم گرفت و در آزمون ورودی کنکور نیز برای بار دوم پذیرفته شد.

 

جان دیویس راکفلر، درست 2 ماه قبل از فارغ التحصیلی از دبیرستان، مدرسه را ترک کرده و به کالج کسب و کار فالسام مرکانتیل پیوست. این میلیاردر معروف در سال 1870، شرکت نفتی استاندارد اویل را تاسیس کرد. تا قبل از تعطیلی شرکت به دست دولت به خاطر انحصاری کردن بازار، او میلیاردها دلار درآمد به دست آورده بود. راکفلر 40 سال پایانی زندگی خود را صرف حمایت از سلامت و تحصیل کرد. ترک تحصیل او فقط برای خودش منفعت نداشت، بلکه هزاران نفر را از شرایط خوب تحصیلی بهره مند کرد.

 

در سال 1918، والت دیزنی که سال ها بعد جایزه اسکار را برد، در نوبت شبانه کالج هنرهای زیبای شیکاگو تحصیل می کرد. دیزنی که یکی از کارآفرینان برتر جهان هم هست، در 16 سالگی مدرسه را ترک کرد و به ارتش پیوست اما از آن جا که سن او برای حضور در ارتش کم بود، با شناسنامه ای جعلی به صلیب سرخ ملحق شد. او را به فرانسه فرستادند و مسئول رانندگی آمبولانسی شد که پراز تصاویر کارتونی بود.

 

سِر ریچارد برانسون بریتانیایی به معنای واقعی کلمه ثروتمندی خودساخته است. او بنیانگذار شرکت های زنجیره ای ویرجین است و تجربه های گوناگونی در تجارت دارد. ریچارد به زمینه های بسیار متنوعی از کسب و کار سر زده است، مثلا یکی از فعالیت های متنوع و گسترده او عبارت است از احداث شرکتی توریستی برای ثبت نام از کسانی که از علاقه و استطاعت مالی برای سفر به فضا برخوردارند. از آنجا که ریچارد به اختلال نارساخوانی مبتلا بود، دانش آموز خوبی نبود و مدرسه را در 16 سالگی ترک کرد. او اولین کسب و کار خود را با راه اندازی مجله ای درباره نوجوانان آغاز کرد.

 

جورج هنرمندی موفق در عرصه های گوناگون بود؛ همچون نمایش، کمدی، تلویزیون و... او بیش از 9 دهه، در رسانه ها حضوری موفق و فعال داشت. بعد از فوت پدرش، مدرسه را در سال چهارم ترک کرد و به مشاغلی نظیر فروش روزنامه، پادویی، واکسن زدن و... مشغول شد. کمی بعدتر او و همکارانش در فروشگاه آب نبات فروشی تصمیم گرفتند در قالب گروهی نمایشی، به فعالیت در حوزه تئاتر روی بیاورند.

 

گروه بعد از مدتی از هم پاشید اما جورج همچنان با همراهی افراد مختلف به شکل گروهی، نمایش اجرا می کرد و معمولا فرد بامزه گروه بود تا این که در سال 1923 با گِریسی آلن ملاقات کرد. آن دو ازدواج کردند و گروه نمایش 2 نفره خود را با محوریت گریسی به عنوان فرد بامزه گروه دایر کردند. این زوج فعالیت های هنری خود را در تئاتر، تلویزیون و... تا سال 1958 ادامه دادند، یعنی زمانی که گریسی بازنشست شد اما بعد از آن نیز جرج به تنهایی، سرگرم فعالیت های هنری بود. او تقریبا تا آخرین ماه های مرگش در سال 1996 همچنان فعال بود.

 

کلنل هارلند ساندرز تحصیل نکرد اما یکی از برترین ها در کسب و کار مواد غذایی و تهیه مرغ سوخاری بود. وقتی 6 ساله بود، پدرش فوت کرد و از آنجا که مادرش بیرون از خانه کار می کرد، مجبور بود برای اهل خانه آشپزی کند. او مدرسه ابتدایی را ترک کرد و در مشاغل گوناگونی مانند فروشنده، بیمه، آتش نشان و قایقران کار کرد. بعدها به طور مکاتبه ای مشغول تحصیل شد و مدرکی در رشته حقوق دریافت کرد. تجارب بسیار او در زمینه آشپزی و کسب و کار به او کمک کرد بتواند یکی از موفق ترین شرکت های صنایع غذایی یعنی کی اف سی را مدیریت کند.

 

چارلز دیکنز معروف، نویسنده آثار معروفی چون داستان دوش هر، الیور توییست، سرود کریسمس و... فقط تا زمانی به مدرسه رفت که پدرش را به دلیل قرض به زندان نینداخته بودند. او در 12 سالگی مدرسه را کنار گذاشت و در کارگاه چکمه سازی مشغول به فعالیت شد. بعدها چارلز به کار در دادگاه پرداخت و تجربه هایی به عنوان تندنویس دادگاه و گزارشگر جریان دادرسی کسب کرد. در 22 سالگی روزنامه نگار شد و موضوعات پارلمانی و انتخاباتی را مخابره کرد. اولین مجموعه از نوشته های او با نام طرح های بُز، در سال 1836 منتشر شد. «بز» نام مستعار خود دیکنز بود. در همان سال اولین رمان او موسوم به آقای پیک ویک نیز انتشار یافت.

 

التون جان یکی از مشهورترین چهره های موسیقی جهان است و میلیون ها نسخه از کارهای او تاکنون در جهان به فروش رفته و درآمد بسیار بالایی داشته است. در 11 سالگی از طریق بورسیه تحصیلی، برای تحصیل و یادگیری پیانو، وارد کالج سلطنتی لندن شد اما دروس پیانونوازی کلاسیک برای التون جذابیت نداشت. او راک اندرول را ترجیح می داد. از این رو کالج را ترک کرد و شروع به نواختن به سبک مورد علاقه اش در یکی از کافه ها کرد. در 17 سالگی، گروه موسیقی خود را تشکیل داد و نام آن را «بلوزولوژی» گذاشت. این گروه خیلی زود مشهور شد و توانست با خوانندگان و نوازندگان معروفی همکاری و تورهای موسیقی برگزار کند. آلبوم او در سال 1970 منتشر شد و اولین تک آهنگش در بدو انتشار در دسته بهترین ها قرار گرفت.

 

ری کراک یکی از معروف ترین افراد در زمینه کسب و کار است. او مک دونالد را احداث نکرده است ولی علت شکوفایی و ترقی این فروشگاه های زنجیره ای غذا، کسی جز او نبوده است. او در طول زندگی خود بیش از 500 میلیون دلار درآمد به دست آورد. مجله تایم، راک را یکی از اثرگذارترین افراد حوزه صنعت در قرن بیستم دانست. او نیز در 15 سالگی مدرسه را به قصد شرکت در جنگ جهانی اول ترک کرد.

 

دایانا اسپنسر، ملکه ولز در مدرسه سلامت غرب تحصیل می کرد و عملکرد بسیار ضعیفی داشت. او در تمام دروس ناموفق عمل کرد و نتوانست نمره قبولی بگیرد. در 16 سالگی مدرسه را ترک کرد و برای اتمام تحصیلات نیمه کاره اش، روانه مدرسه ای در سوئد شد. بعدها آنجا را نیز رهاکرد. وی در عین حال، خواننده اماتور خوبی بود و می خواست بالرین شود. دایانا در مهد کودکی مشغول به کار شد. او در آن مرکز نگهداری و مراقبت، به عنوان دستیار فعالیت می کرد اما واقعیت این است که او مربی مهد کودک نبود