بیانیه مجمع فیلمسازان درباره توقیف فیلم‌های دارای پروانه
در حالی که امید آن می‌رفت تا سینمای ایران همانند سایر اصناف و آحاد مردم، سال جدید را با انرژی تازه‌ای آغاز کند، اما متاسفانه قانون‌ستیزی پیش‌آمده در خصوص فیلم‌های اکران نوروزی واهمه به یغما رفتن شالوده ده‌ها سال تلاش سینماگران ومسئولین فرهنگی کشورمان را رقم زد
ايران برس نيوز_بیانیه مجمع فیلمسازان ایران درباره توقیف فیلم‌های دارای پروانه نمایش / این اتفاق اسف‌بار بدعتی در سینمای ایران است
شورای مرکزی مجمع فیلمسازان ایران درباره توقیف فیلم‌های دارای پروانه نمایش در اکران نوروزی سال ۱۳۹۱ بیانیه‌ای صادر کرد.
به گزارش خبرآنلاین، متن این بیانیه به شرح زیر است:
«در حالی که امید آن می‌رفت تا سینمای ایران همانند سایر اصناف و آحاد مردم، سال جدید را با انرژی تازه‌ای آغاز کند، اما متاسفانه قانون‌ستیزی پیش‌آمده در خصوص فیلم‌های اکران نوروزی واهمه به یغما رفتن شالوده ده‌ها سال تلاش سینماگران ومسئولین فرهنگی کشورمان را رقم زد.
چه کسی نمی‌داند، فیلم‌هایی که اینک مورد تاخت و تاز قانون‌ستیزان قرار گرفته‌اند پروانه نمایششان را با چه مشقت‌هایی دریافت کرده‌اند؟ دریافت پروانه نمایش در سینمای ایران همانند عبور از هفت خان رستم است و شاید حتی سخت‌تر! فیلمسازان باید نظر ده‌ها تن از شورا‌های مختلف در یمین و یسار وزارت خانه عریض و طویل فرهنگ و ارشاد اسلامی را جلب کنند تا بتوانند پروانه نمایشی را اخذ کنند که قرار است ضامن حیثیت و سرمایه‌شان باشد.
با چنین پروانه نمایش آن‌ها باید بتوانند در پناه قانون محصول فرهنگی خود را به دست تماشاگران شریف ایرانی برسانند. اگر قرار باشد این پروانه نمایش چنین خاصیتی نداشته باشد، دیگر چرا باید این هفت خان مشقت بار را طی کنند؟ چرا باید عده‌ای غیرمتخصص و نا‌آشنا با سینما، برخلاف نظر کار‌شناسان قانونی و با فشارهایی که به فیلمساز و مسئولین فرهنگی می‌آورند، فیلم‌ها را از سر در سینما‌ها پایین بکشند؟ و البته طنز روزگار این است که فیلم‌هایی به این مصیبت دچار می‌آیند، که بعضا حتی مورد تشویق هیئت‌های انتخاب و داوری در جشنواره دولتی فجر قرار گرفته‌اند و در نمایش عمومی از استقبال تماشاگران برخوردار بوده‌اند.
در این وانفسا، مجمع فیلمسازان سینمای ایران قطع نظر از کیفیت فیلم‌ها و اینکه فیلم ساخته کدام فیلمساز است، این اتفاق اسف‌بار را بدعتی در سینمای ایران تلقی می‌کند و اعلان می‌کند با این بدعت، دیگر امنیت نمایش هیچ فیلمی در آینده تامین نخواهد بود.
ما اگر نتوانیم فیلمی ایرانی را که با لحاظ تمام مراحل قانونی ساخته شده، تحمل کنیم، چگونه می‌توانیم در مقابل موج عظیم فیلم‌های هالیوودی قد علم کنیم؟
در سالی که به عنوان سال تولید ملی با سرمایه ایرانی لقب گرفته اگر نتوانیم به تولید داخلی و سرمایه بخش خصوصی در سینمای ایران احترام بگذاریم، ناگزیر به احترام گذاشتن به تولیدات خارجی هستیم. همان طور که هم اکنون وقت بسیاری از مخاطبین ایرانی صرف دیدن فیلم‌های سینمایی خارجی می‌شود.
ما نا‌گزیریم مداخله‌های سیاسی را در عرصه سینما نفی کنیم و اعلان کنیم فشارهای سیاسی بر مدیران فرهنگی و فیلمسازان کشورمان، عرصه را بر آن‌ها تنگ خواهد کرد و میدان رقابت فرهنگی برای رقبای خارجی، باز خواهد ماند.
شورای مرکزی مجمع فیلمسازان ایران درباره توقیف فیلم‌های دارای پروانه نمایش در اکران نوروزی سال ۱۳۹۱ بیانیه‌ای صادر کرد.
به گزارش خبرآنلاین، متن این بیانیه به شرح زیر است:
«در حالی که امید آن می‌رفت تا سینمای ایران همانند سایر اصناف و آحاد مردم، سال جدید را با انرژی تازه‌ای آغاز کند، اما متاسفانه قانون‌ستیزی پیش‌آمده در خصوص فیلم‌های اکران نوروزی واهمه به یغما رفتن شالوده ده‌ها سال تلاش سینماگران ومسئولین فرهنگی کشورمان را رقم زد.
چه کسی نمی‌داند، فیلم‌هایی که اینک مورد تاخت و تاز قانون‌ستیزان قرار گرفته‌اند پروانه نمایششان را با چه مشقت‌هایی دریافت کرده‌اند؟ دریافت پروانه نمایش در سینمای ایران همانند عبور از هفت خان رستم است و شاید حتی سخت‌تر! فیلمسازان باید نظر ده‌ها تن از شورا‌های مختلف در یمین و یسار وزارت خانه عریض و طویل فرهنگ و ارشاد اسلامی را جلب کنند تا بتوانند پروانه نمایشی را اخذ کنند که قرار است ضامن حیثیت و سرمایه‌شان باشد.
با چنین پروانه نمایش آن‌ها باید بتوانند در پناه قانون محصول فرهنگی خود را به دست تماشاگران شریف ایرانی برسانند. اگر قرار باشد این پروانه نمایش چنین خاصیتی نداشته باشد، دیگر چرا باید این هفت خان مشقت بار را طی کنند؟ چرا باید عده‌ای غیرمتخصص و نا‌آشنا با سینما، برخلاف نظر کار‌شناسان قانونی و با فشارهایی که به فیلمساز و مسئولین فرهنگی می‌آورند، فیلم‌ها را از سر در سینما‌ها پایین بکشند؟ و البته طنز روزگار این است که فیلم‌هایی به این مصیبت دچار می‌آیند، که بعضا حتی مورد تشویق هیئت‌های انتخاب و داوری در جشنواره دولتی فجر قرار گرفته‌اند و در نمایش عمومی از استقبال تماشاگران برخوردار بوده‌اند.
در این وانفسا، مجمع فیلمسازان سینمای ایران قطع نظر از کیفیت فیلم‌ها و اینکه فیلم ساخته کدام فیلمساز است، این اتفاق اسف‌بار را بدعتی در سینمای ایران تلقی می‌کند و اعلان می‌کند با این بدعت، دیگر امنیت نمایش هیچ فیلمی در آینده تامین نخواهد بود.
ما اگر نتوانیم فیلمی ایرانی را که با لحاظ تمام مراحل قانونی ساخته شده، تحمل کنیم، چگونه می‌توانیم در مقابل موج عظیم فیلم‌های هالیوودی قد علم کنیم؟
در سالی که به عنوان سال تولید ملی با سرمایه ایرانی لقب گرفته اگر نتوانیم به تولید داخلی و سرمایه بخش خصوصی در سینمای ایران احترام بگذاریم، ناگزیر به احترام گذاشتن به تولیدات خارجی هستیم. همان طور که هم اکنون وقت بسیاری از مخاطبین ایرانی صرف دیدن فیلم‌های سینمایی خارجی می‌شود.
ما نا‌گزیریم مداخله‌های سیاسی را در عرصه سینما نفی کنیم و اعلان کنیم فشارهای سیاسی بر مدیران فرهنگی و فیلمسازان کشورمان، عرصه را بر آن‌ها تنگ خواهد کرد و میدان رقابت فرهنگی برای رقبای خارجی، باز خواهد ماند.