اگر عمر منشور كوروش بيش از 200 سال باشد، گردنم را با گيوتين مي‌زنم/ ماموريت 150 ساله بزازهاي يهودي در ايران
یک استاد دانشگاه گفت: 150 سال بزازهاي يهودي را فرستادند در كوچه‌هاي ما كتاب كهنه و كوزه شكسته بخرند؛ آنها اينگونه ما را به يغما بردند حال آنكه ...
به گزارش خبرنگار «خبرگزاري دانشجو» از مشهد، حسين روا زاده روز گذشته در جمع دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد با اشاره به بيماري فشار خون گفت: هنگامي كه انسان دچار فشار خون بالا مي‌شود به طور خدادادي خون از بيني خارج مي‌شود اين مسئله كه با رفتن فشار بالا بايد از فرد خون بگيريم آيا در علم بوده است؟
روازاده با اشاره به نام تخت جمشيد گفت: چرا جمشيد را مطرح نمي‌كنيد مگر سال شمسي، جام جم و عيد نوروز متعلق به جمشيد نيست، بزرگان ما از جمشيد حرف زدند؛ اما هيچ‌كدام در مورد كوروش سخني نياوردند و حتي ائمه (ع) يك كلام در مورد كوروش سخني نگفتند.
چرا سعدي و حافظ يك بيت شعر از كوروش ندارند؟
وي خاطر نشان كرد: چرا سعدي و حافظ يك بيت شعر از كوروش ندارند وقتي كه اسلام ظهور كرد؛ مگر هزار سال از كوروش ساختگي نگذشته بود.
روازاده در ادامه خاطرنشان كرد: در حوزه مي‌گويند به خدا شك كنيد تا به يقين برسيد؛ پس چرا نبايد به كوروش شك كرد.
اين استاد طب سنتي بيان كرد: نصف ديگر كتاب تاريخ ايران توسط عباس آشتياني كه وي هم يكي از اعضاي فراماسونري بود نوشته شده و آنها مي‌گويند ما چيزي از كوروش پيدا نكرده‌ايم. آنچه يافتيم از تاريخ يونان بوده، كه اگر به قبل برگرديم توسط بني‌اسرائيل نوشته شده است.
اگر عمر منشور كوروش بيش از 200 سال باشد، گردنم را با گيوتين مي‌زنم
روازاده با اشاره به منشور اصلي كوروش كه توسط انگليس‌ها از آن مراقبت مي‌شود، بيان داشت: مگر كوروش مال ما نيست، پس چرا منشور آن را به ما نمي‌دهيد و اگر اين منشور را بررسي كرديد و عمر آن بيش از 200 سال بود، من گردنم را با گيوتين مي‌زنم.
ماموريت 150 ساله بزازهاي يهودي در ايران
وي در ادامه با اشاره به بزازهايي كه در قديم در كوچه‌ها فرياد مي‌زدند كتاب كهنه، كوزه شكسته و قرآن كهنه مي‌خريم، انتقال فرهنگ يك كشور را سينه به سينه، از طريق عتيقه‌جات و كتب قديمي قابل انتقال دانست و گفت: 150 سال بزازهاي يهودي را فرستادند در كوچه‌هاي ما كتاب كهنه و كوزه شكسته بخرند. از اين طريق عمل‌شان را گرفتند و با از بين بردن كوزه شكسته مي‌خواستند كه ما نفهميم پشت همه جريانات يهوديان هستند، آنها اينگونه ما را به يغما بردند حال آنكه اساتيد دانشگاهي ما نگاهي به اين جريانات ندارند.
اين استاد طب سنتي همچنين به ساخت شيشه يك ليتري كه بتوان در آن آب و مواد غذايي نگه داشت، در ايران اشاره و تصريح كرد: غرب اين سيستم تكنولوژي را به ما ندادند. هنگامي كه به تاريخ نگاه مي‌كنيم متوجه مي‌شويم شيشه ليرزي را خود ما درست مي‌كرديم، اما شيشه‌سازان را طي سه مرحله كوچ دادند و باعث شدند بسياري از آنها فوت و يا دست از كار بكشند كه اخيرا يك نفر را در اصفهان پيدا كرديم و توانستيم علم شيشه‌سازي را از آن بگيريم.
روازاده افزود: مهندس خراساني هنگامي كه به ژاپن سفر کرد، یک مهندس ژاپني سراغ اين شيشه‌ساز اصفهاني را از وی مي‌گيرد و این در حالی بود که این مهندس خراسانی او را نمی شناخت.
وی ادامه داد: اسم خودمان را استاد گذاشته‌ايم اما علم را زير پا مي‌گذاريم و با بيان 7000سال قبل از ميلاد در سر كلاس‌هاي دانشگاه، هجويات مربوط به غرب را خوب ياد گرفتيم و آن را تطبيق نكرديم، اين استاد اصفهاني آخرين آبكار كاشي دوران صفوي بود كه آبكاري آن 500 سال مي‌ماند، اما ژاپن تا 40 سال بيشتر تجربه ندارد. حال اگر ما برويم و به ژاپني‌ها بگوييم يك ميليارد مي‌دهيم تا تجربه آن استاد را به ما بدهد، اين كار را نخواهد كرد.
اين استاد طب سنتي خاطرنشان كرد: همه افرادي كه دنياي علم بودند، مرده اند، اما يكي از اساتيد ما به دنبال آنها نرفت. یعنی هفت هزار سال پيش، گذشتگان ما هیچ كاري نكردند؟ پس عجب تنبل‌هايي بودند که گذاشتند تا يك مشت انگليسي بيايند تا مشكل طب و اقتصاد ما را حل كنند!
اين كارشناس تغذيه يكي از دلايل خريد قرآن كهنه را استفاده از علم آن دانست و بيان داشت: در قديم هنگامي كه قرآن را مي‌نوشتند و يا چاپ مي‌كردند، روال بر اين بود كه سه كاغذ كاهي آخرش مي‌گذاشتند اگر اين قرآن سه قرن در خانه‌اي مي‌ماند، تجربيات را در آن مي‌نوشتند. اگر كسي اين قرآن را پيدا مي‌كردو اين سه تا كاغذ آن پر باشد، ميلياردها تومان ارزش داشت. چون بايد همين مقدار را هزينه مي‌كرد تا به يكي از آنها برسد. اينها علم است. آن وقت ما مي‌گوييم اينها دهاتي‌اند.
