"افزایش کنترل دستگاه‌های اطلاعاتی بر رسانه‌های خارجی در ایران"
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در بیانیه‌ای که روز دوشنبه، ۲۵ اردیبهشت منتشر کرده است، نسبت به محدودیت‌های فراقانونی و ارعاب روزنامه نگاران رسانه‌های خارجی از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی هشدار داده است.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در بیانیه‌ی منتشر شده به تهدید و بازجویی چندین روزنامه نگار، نویسنده و نیز خانواده‌های آنان و ایرانیانی که در رسانه‌های خارجی مانند بی‌بی سی فارسی، رویترز، نشریۀ نیوزویک، و مجلۀ نیویورکر کار می‌کنند از زمان انتخابات جنجال‌برانگیز ریاست جمهوری ایران در سال ۸۸ اشاره کرده است.
این نهاد حقوق بشری در ادامه به ذکر نمونه‌هایی از ارعاب روزنامه نگاران خارجی، از جمله خبرنگار خبرگزاری رویترز در ایران پرداخته است.
هادی قائمی، سخنگوی کمپین بین‌المللی حقوق بشر در همین ارتباط می‌گوید: «فشار و سرکوب روزنامه نگاران ایرانی موضوع جدیدی نیست اما مقامات ایرانی هم اکنون سرکوب خود را به وضوح برای نادیده گرفتن آزادی رسانه‌های خارجی حاضر در ایران به کار می‌گیرند.»
هادی قائمی در ادامه می‌افزاید: «ما شاهد استفاده روزافزون مقامات ایرانی از ارعاب، دستگیری، سانسور و سایر شیوه‌های محدود کردن رسانه‌های خارجی نسبت به پوشش خبرهای مربوط به ایران هستیم.»
افزایش فشار بر روزنامه نگاران خارجی
در ادامه بیانیه‌ی کمپین بین‌المللی حقوق بشر با طرح نمونه‌هایی از ایجاد محدودیت‌های فزاینده در فعالیت روزنامه‌نگاران خارجی در ایران به خبرنگار مجله‌ی نیویورکر و نحوه خبررسانی وی از انتخابات اخیر مجلس ایران و دشواری‌های آن اشاره شده است.
در بیانیه‌ی این نهاد حقوق بشری به ذکر نمونه‌هایی از فشار بر ایرانیانی که با رسانه‌های خارجی همکاری دارند و از جمله به کارمندان تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی اشاره شده است.
در اوایل ماه فوریه سال جاری میلادی (بهمن ماه ۹۰) بی‌بی‌سی فارسی اعلام کرد که ماموران امنیتی در ایران اعضای خانواده یا دوستان تعدادی از کارمندان این رسانه را بازداشت و از این طریق تلاش کرده‌اند کارمندان بی‌بی‌سی را تحت فشار قرار دهند.
در پایان این بیانیه هادی قائمی، سخنگوی کمپین با اشاره به دشواری‌های خبررسانی در مورد اوضاع ایران می‌گوید: «روزنامه‌نگاران خارجی بیش از روزنامه‌نگاران داخلی نیازمند همکاری دولت برای فعالیت در داخل کشور می‌باشند. برخی روزنامه‌نگاران برای اینکه می‌ترسند که به آن‌ها ویزا داده نشود و یا امکانات خود را برای کار کردن در ایران از دست بدهند، این تهدیدات و ارعاب‌ها را افشا نمی‌کنند. اما دولت از این ترس سوء استفاده می‌کند تا از انتشار گزارشات انتقادی مطبوعات بین‌المللی نسبت به ایران جلوگیری کند.»