مردن شرف داره به این زندگی و به این ننگ.  ستار بهشتی
 

ما عربهای اصیلیم و هیچگاه عرب زبان نبودیم. با عدل و داد هم عهد اخوت و برادری بستیم. ستار صیاحی
 

در دو سه سال قبل از پیروزی انقلاب و سر نگونی رژیم پهلوی در ایران و به فاصله  دو سال از همدیگر در دو نقطه متفاوت از ایران دو کودکی زاده می شوند که خانواده هایشان نام ستار را برای آنان بر می گزینند. ستار بهشتی متولد سال 1356 شمسی در تهران و ستار صیاحی متولد سال 1354 شمسی در اهواز بود.
 

ستار اولی مرکز نشین و متعلق به فرهنگی غالب اما برای آزادی و برابری مبارزه می کرد و ستار دومی پیرامون نشین و متعلق به فرهنگی مغلوب که در دفاع از هویت قومی و فرهنگی خود در برابر ددمنشان و دیو صفتان تاریخ قد علم کرد.محض تصادف و یا بازی سر نوشت نبود که نهایت و عاقبت هر دو ستار مشابه هم باشد، بلکه این خواست و تصمیم ستمگران بود که هر دو ستار به همان جای بی بازگشتی بروند که ماموران وزارت اطلاعات در آخرین تهدیدشان برای شاعر حماسه سرای ملت عرب از آن سخن گفته بودند.
 

"الشعر دیوان العرب" جمله کوتاهی است که در واقع وجه مشترک تمام  عربهاست و نشان از اهمیت شعر در جوامع عربی دارد. ملت عرب اهواز نیز شعر را دیوان خود می داند و هزاران سال است که اشعار بی شماری سینه به سینه در بین مردم ما از نسلی به نسل دیگر منتقل شدند تا جاییکه امروزه پژوهشگران عرب با تفحص و باز خوانی اشعار به میراث رسیده از نیاکان، تاریخ و حوادث تاریخی منطقه را بازسازی می کنند و رد آن حوادث  را در  میان ابیات عامیانه و فصیح  شعر عربی می جویند.
 

"شعر عامیانه" یا "الشعر الشعبی" در بین ملت عرب اهواز جایگاه خاصی دارد،این نوع شعر همیشه زینت بخش محافل و مجالس مردم آن خطه است. "الشعر الشعبی" بیش از پانزده نوع دارد اما اهزوجه و یا هوسه نوع حماسی و شایع آن بشمار می رود.
 

اهزوجه و یا هوسه یک شعر حماسی کوتاهی است که از یک چهار بیتی تشکیل شده است که معمولا در سه بیت اول در کمتر از سی کلمه شاعر موضوعی را می گوید  و در بیت چهارم آن شاعر در حالییکه محکم پای راست خود را به زمین می کوبد با صدای رسا شعاری موزون می سراید و جمعیت هم با تکرار این شعار موزون حلقه وار در یک دایره و با ریتم مخصوص می چرخند.
 

در سالهای اخیر شاعر جوانی بنام ستار صیاحی معروف به ابو سرور الاحوازی پای بر عرصه اشعار حماسی گذاشت که در کوتاه مدت گوی سبقت را از دیگر شعرای عرب ربود و شهرت و آوازه اش از مرزها گذشت و به جنوب عراق رسید.

ستار با حضور در مجالس و مراسم مختلف مخصوصا مجالس غیر مجاز از نظر حکومتی و حماسه سرایی و گرامیداشت مبارزان اعدام شده ملت عرب حساسیت ماموران امنیتی و اطلاعاتی رژیم را بر انگیخت و در معرض بازداشتهای مکرر و تهدید قرار گرفت.

 ايشان سه بار بطور رسمی دستگير مي شوند که هر بار حدود سه تا چهار ماه در حبس انفرادی وزارت اطلاعات بسر می برند و پس از أخذ تعهد آزاد مي شوند.
 

آغاز دستگیریهای ستار صیاحی از دی ماه 1386شمسی شروع شد. در آن هنگام شاعر حماسه سرای ملت عرب با حضور و سراییدن اشعار حماسی در مراسم غیر مجاز یکی از شهدای مبارز عرب توسط ماموران لباس شخصی وزارت اطلاعات دستگير مي شوند و آخرین این دستگیریها پنج سال بعد در روز پنجشنبه27 مهر ماه 1391 بود که از طریق تماس تلفنی از او می خواهند که به  ستاد خبری وزارت اطلاعات واقع در فلکه ساعت اهواز مراجعه کند. دعوتی که در آن ستار رکیک ترین ناسزاها را می شنود و بدترین تهدیدها را می گیرد. ماموران امنیتی به او گفتند که اجازه شعر گفتن را ندارد و از او خواستند که دست از تحریک مردم بر دارد وگر نه او را به جای بی بازگشتی خواهند فرستاد،جایی که قبل از آن ستارهای بیشماری روانه آن شده اند.
 

عاقبت ستار صیاحی شاعر حماسه سرای ملت عرب که برای امرار معاش خود و خانواده اش در یک شرکت خصوصی نگهبانی می کرد در حالیکه در یکشنبه شب بیست ویکم آبان ماه 1391 شمسی در پست نگهبانی خود بود بناگاه دچار لرزش شدیدی قرار می گیرد و قبل از رسیدن به بیمارستان در حالیکه خون از بینی اش می ریزد در دامن یکی از همکاران خود می میمرد،مرگی که چندین سئوال بی جواب را بدنبال خود می آورد.
 

دوستان ستار معتقدند که این بار ماموران وزارت اطلاعات تهدید خود را به شیوه جدیدی در حق ستار صیاحی اجراء نمودند،شیوه ای که هیچگونه مسئولیتی را متوجه رژیم و ماموران عرب ستیزش نمی کند و آنها را از خون او مبرا می سازد. شیوه ای جدید که مرگ یک مبارز را طبیعی نشان دهد و در چشم ملت خود قهرمان نباشد.و جلوی اینرا می گیرد که رژیم با دست خود برای مردم  عرب قهرمان سازی نکند.
 

قبل از این جنایتکاران شیوه ایجاد حوادث ساختگی رانندگی را برای حذف مخالفان و مبارزان بکار می بردند اما وقتی که تعداد حوادث در دو مقطع زمانی و مکانی زیاد شوند،جنایتکاران از ترس زیر سئوال رفتن این حوادث به ناچار شیوه دیگری را باید بر گزینند.
 

 تاکنون شاعران مبارز عرب بی شماری بشیوه اولی که همانا ترتیب دادن حوادث رانندگی ساختگی است از بین رفتند،حوادثی که هیچگاه طرف مقصری نداشتند و در همان ساعات اولیه پروند ه ها را مختومه اعلام می کردند.
 

شنان شاعر دیگری است که پسر عمه ستار صیاحی می باشند و تقریبا هفت ماه قبل از مرگ ستار در یک سیه شبی در حین بازگشت از شب شعری او را زیر می گیرند که بامداد همان شب مردم محله جسد خونین وی را یافتند.شنان هم شاعر بود و هم حماسه سرا.
 

در سالهای اخیر قربانیان حوادث رانندگی بطرز چشمگیری افزایش داشتند ولی نکته مهم و باور نکردنی تعرض شعراء و فعالان فرهنگی عرب اهوازی بیش از دیگران به این نوع حوادث مرگبار می باشد.برای نمونه می توان به قتل مشکوک سه شاعر پر آوازه عرب در شهر محمره(خرمشهر) بنامهای طاهر سلامی و عباس جعاوله و ناظم هاشمی که از پس از بر پایی شب شعری در بندر ماهشهر در حال بازگشت در جاده آبادان– ماهشهر در سه شنبه شب ششم فروردین 1387شمسی دچار حادثه مشکوک می شوند و هرسه در دم جان می سپارند.این سه شاعر در جشنواره های شعرعامیانه در عراق برای چندین بار شرکت کردند و در آنجا از حقیقت رژیم و ظلم وستمی که در ایران بر ملت عرب روا شده سخن گفتند،سخنانی که مورد غضب مزدوران رژیم چه در عراق و چه در ایران واقع شد.
 

شاعر مبارز دیگری که ایوب خنافره نام داشت در سال 1385 شمسی در جاده کوت عبدالله هم بطرز فجیعی کشته می شود ،ایوب یک هفته پس از برپایی شب شعری می میرد که ويديوی آن در شبکه یوتیوب منتشر شده است.

در آذر ماه سال 1390 شمسی هم به خانه شاعر عرب دیگری که ناصر جبر زرگانی نام داشت یورش می برند و او را به قصد کشتن در جلوی فرزندانش شکنجه می کنند که هم اکنون زمین گیر و فلج می باشند.ناصر جبر شاعر حماسی توده ها بود.
 

کثرت حوادث مشکوک و تهدیدهایی که شاعر فقیدمان ستار صیاحی و خونی که به هنگام مرگ و خاکسپاری از بینی این شاعر عرب به بیرون ریخته شده جای هیچگونه شک و شبهه ای در دست داشتن ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی نگذاشته و بی شک این شاعر حماسی عرب همچون ستار بهشتی اما به شیوه ای دیگر بدست عوامل رژیم به قتل رسیده است.

حال سوالی که خود را در اینجا مطرح می کند؛آیا رسانه های فارسی زبان داخل و خارج از کشور و همچنین اپوزیسیون و فعالان حقوق بشری ایرانی بدور از تبعیض و دوگانگی ستار صیاحی عرب را همرزم و همشهری ستار بهشتی غیر عرب می بینند؟ و آیا در رساندن صدای مظلومیت هر دو به جهانیان و محافل حقوق بشری گام بر می دارند؟.

13/11/2012