،آبشارهاى ،شوشتر، ساساني اند، عيلامىایران،اهواز،خوزستان،

با حفر کانالهای آبشارها ی شوشتر نهر گرگر ویا کویرین بوجود آمد که از دهانه آبشارهاآغاز می شود وتا منطقه عسکر مکرم وبناوده(بند قیر)به دیگر رودخانه ها می پیوندد.این نهر هزاران هکتار از زمینهای کشاورزی منطقه میناو(میان آب)را آبیاری می کند.وبه مسیر خود ادامه می دهد تا به محمره (خرمشهر)می رسد...

آبشارهای شوشتر:

 

آبشارهای شوشتر طبیعی نیستندبلکه ساخته دست بشرندوباتیشه وچکش های ابتدایی کنده کاری شده اند.وعلاوه بر مسير گذر آب که جهت کشاورزی منطقه میناو (میان آب)به کار می رود .حرکت آب از دالانهای پر پیچ وخم و باسرعت فراوان باعث چرخش آسیابهای آبی

می شودومسیر خودرا باهیاهو وغرش به پیش می بردتادر مخلط الشطوط(محل به هم پیوستن رودخانه ها )به دیگررودخانه ها بپیوندد ومسیر اهواز ،خرمشهر (محمره)رابه پیش ببردوبه بحر سفلی (خلیج فارس)( نام سومری آن نهر مرو،با ضم میم وضم راء)می ریزد.

 

#(تونل‌های سه گانه، آب را به مجموعه هدایت می‌کنند و به کانال‌های متعددی تقسیم می‌شوند که پس از گرداندن چرخ آسیاب‌ها، آب به صورت آبشارهایی به محوطه‌ای حوضچه مانند سرازیر می‌شود.

 

یکی از ویژگی‌های بسیار بارز مجموعه آسیاب‌ها و آبشارها مجاورت آن با بافت تاریخی شهر شوشتر است. این محوطه علاوه بر استفاده‌های صنعتی، در ایام کم آبی نیز، آب مورد نیاز ساکنین را تأمین می‌نمود.

 

یک ویژگی بسیار زیبا و منحصر بفرد بصری نیز که در این مجموعه وجود دارد و جلوه‌ای خاص به آن می‌بخشد این است که آب حاصل از پساب آسیاب‌ها به صورت آبشارهای مصنوعی زیبا به محوطه‌ای حوضچه مانند می‌ریزد که منظره‌ای چشم‌نواز و دل‌انگیز را در مقابل دیدگان هر بیننده بوجود می‌آورد.

 

همچنین در محوطه پشت بند که محل آبگیری 3 تونل معروف «سه کوره»، «دهانه شهر» و «بلیتی» است نیز چشم انداز زیبایی به چشم می‌خورد.

 

تونل‌های سه گانه در پشت «پل بند گرگر»، وظیفه انتقال حجم زیادی از آب را برعهده دادند.)

 

بردیواره های این آبشارهاهنوز زخم های تیشه وچکش گذشتگان وجود داردکه به چه ظرافتی کندن این تونل های طولانی صورت گرفته است .هر تونلی نام داشته مانتد تونل بلیتی (منطقه ای در شرق شوشتر ودر کنار آبشارها که واژه بلیتی واژه ای بابلی وبه معنای بلد یعنی شهر می باشد)که از زیر این بخش از شهر می گذردوبه آبشارها وارد می شود ودیگر تونل هاکه برخی وسیع وقابل لایه روبی وبرخی کوچک وتنگ ،گونه ای تونل ها طراحی شده اند که می توان به راحتی از صفه کناری آن برای ورود به تونل استفاده کرد ودر اوقات تابستان به آسانی وتوسط کارگران آسیاب ها لایه روبی می شود ....

 

در دوجهت شرقی وغربی آبشارها خانه های قدیمی فراوانی وجود دارد که اگر به قسمت های زیرین خانه ها نگاهی بیندازی لایه های فراوانی را خواهی دید که در گذر سال های بسیاراین خانه ها بر انباشته آنها ساخته شده اند.

 

آبشارها در سال ..2009....با قدمت ساسانی ثبت جهانی شدند ودردولت هشتم گزارشها وبرنامه های فراوانی درباره آنها تهیه شدوترمیم جزیی در بخش هایی از آن صورت گرفت .اینکه چرا بسیاری از پژوهشگران ونویسندگان در مورد آثار خوزستان موضع انفعالی به خود می گیرند قابل توجه است.

 

آبشارها هم مانند بسیاری از دیگر آثار خوزستان رو به تخریب وفرسایش است ووجود انواع فاضلاب خانگی وصنعتی ومواد شوینده در آب کارون عمل فرسایش را تشدید نموده است که این جریان هم عارضه ای زیست محیطی وهم از بین برنده بسیاری از آثار تاریخی حاشیه رود خانه هاست.

 

گذری برتاریخ عیلام

 

عیلامیان اولین ساکنان این سرزمین پرخیر وبرکت اند که از شوش ودشت شوشان تمدن خود را در4600قبل از میلاد آغز نموده ودر سراسر ایران کنونی وبخشهایی از حنوب عراق منتشر شدند وبرخی از صاحب نظران در زمینه تاریخ وباستان شناسی آنها را از نژاد سام فرزند نوح می دانند.

عیلامیان در شوش وانشان(مناطق کوهستانی تافارس)وتاجیرفت وکرمان هزاران سال پادشاهی کردند.وباهمسایگان بابلی واکدی وآشوری خود زد وخوردهایی داشتند که گاهی بربین النهرین چیره می شدند وگاهی پادشاهان عراق تا ملوحه(پاکستان)حکمرانی می نمودنند.

 

عیلامیان در زمینه صنعت ابداع گران ومخترعان بسیاری از صنایع عهد باستان بودنند که با همسایگان بین النهرینی خود قدرت مطلق جهان باستان بودنند...

 

ازمهمترین آثار باقی مانده از عیلامیان دور انتاش(چغازنبیل،واین نام نامی جعلی است ودور انتاش نام حقیقی می باشد.)وآثار شوش وام الدبس وحویزه ودورق واروکسای محمره (خرمشهر )وبسیاری از معابدونیایش گاههای ایذه وباغملک ومناطق کوهستانی وبخش زیادی از اثار تخت جمشید ودیگر آثار ایران است.

 

دلایل عیلامی بودن آبشارهای شوشتر

 

با حفر کانالهای آبشارها ی شوشتر نهر گرگر ویا کویرین بوجود آمد که از دهانه آبشارهاآغاز می شود وتا منطقه عسکر مکرم وبناوده(بند قیر)به دیگر رودخانه ها می پیوندد.این نهر هزاران هکتار از زمینهای کشاورزی منطقه میناو(میان آب)را آبیاری می کند.وبه مسیر خود ادامه می دهد تا به محمره (خرمشهر)می رسد.

این نهر روزگاری پر ترددترین نهر قابل کستی رانی بود واز دورق (شادگان)تاشوشتر کالاهاجابه جا می شد ....

1-وجود سکونتگاههای دوره عیلامی در این مسیر مانند دستوا که قدمت آن به دوره اورک یعنی 3000سال قبل ازمیلاد باز می گرد وتنها منبع آبی نزدیک آن همین رودخانه گرگر است که از آبشارها جاری می شود وازکنار این شهر باستانی می گذرد.

 

2-تپه حاج منعم با قدمت 2200سال قبل از میلاد باز در کنار رودگرگر بوده که امروز ه کاوشهایی درآن صورت گرفته وعیلامی بودن آن ثابت شده است .

3-تپه پمپ بنزین ،4600قبل از میلاد که باز نزدیک همین رودخانه است وبا رودخانه شطیط فاصله فراوانی دارد.

 

4-تپه عبدالحسن درمنطقه شلیلی باقدمت 2000قبل از میلاد که باز به دوره عیلامیان باز می گردد.

 

5-تپه مشول در کنار روستای بیت ازهیو که باز تاریخ این تپه 3000قبل از میلاد است.

 

6-تپه گبیبه که به 3000قبل از میلاد باز می گرددکه این نیز به دوره عیلامیان می رسد ...

 

7-تپه عرب اسد که این تپه باز به 3000قبل از میلاد باز می گردد ونزدیک گرگر است ...

 

8- تپه البناوده( بند قیر )این تپه در دل عسکر مکرم 

ولب رودخانه گرگر ،این تپه مربوط به دوره سوکل مخ یعنی

در حدود2100قبل از میلاد است.

 

 

ودرحدود 52سکونتگاه که به دلیل حفاظت این تپه ها دیگرتپه هارا ذکر نمی کنم که بسیاری از این تپه ها بر لب رودخانه گرگر است که اگر این رودخانه نباشد تامین آب این مناطق ازکجا بوده ودرآن نزدیکی رودخانه ای وجود نداشته وندارد وامروز با همه تکنولوژی برای حفر چاه حفر چاه بهو صرفه نیست چون عمق زیادی می خواهد وآب هم خیلی شیرین نیست وگذشتگان با آن امکانات کم چگونه آب شرب خود و زمین کشاورزی و دام خود را تامین می کردند.

 

وجود این سکونتگاهها بر لب نهر گرگر تاریخ ساخت آبشارهای

 

شوشتر را به دوره عیلام بار می گرداندم این اثر با اینکه ثبت جهانی شده وبه دوره ساسانی قلمداد شده ولی باوجود این سکونتگاهها تاریخ ساسانی آن قابل قبول نیست وباید تجدید نظری اساسی در تاریخ این اثر تاریخی شود....

منبع:پروال