گزارش مستند خبرگزاری فارس/آب شرب مردم عرب را برای آبیاری مزارع برنج اصفهانیها بردند
در حالیکه بی قید وحساب درآمد ثروتهای خداددادی نفت وگاز مردم عرب به سوی تهران واصفهان سرازیر می شود،اصفانیها آب شرب مردم ستمدیده جنوب را برای کشت برنج واستفاده صنعتی وکشاورزی به نفع خود مصادره می کنند.
به گزارش خبرگزاری فارس از خوزستان، در شرایطی که نبود آب در حوزه‌های کرخه، مارون، زهره و جراحی در استان خوزستان، کشاورزان خوزستانی با مشقت تهیه قوت لایموت مواجه کرده بود و حتی کشاورزان حاشیه کارون از کشت برنج منع می‌شدند، گزارش‌های متعددی از کشت گسترده برنج در اصفهان آن هم با آب‌هایی که از سرچشمه‌های کارون منتقل شده بود به دست می‌رسید، اما در بطن این ماجرا قرارگرفتن و از نزدیک این روند را لمس و مشاهده‌کردن حال و هوایی دیگر دارد که در زیر کاملا به آن پرداخته شده است.
*این کانال‌های انتقال آب عملا هر کدام یک رودخانه بوده!
دبیرِ خانه کشاورز خوزستان در همین راستا در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اهواز اظهار کرد: به عنوان نماینده 173 هزار خانوار کشاورز محروم استان، شخصا برای راستی‌آزمایی این گزارش‌ها اقدام کردم.
وی افزود: لذا طی دو روز 11 و 12 شهریورماه جاری از شهرهای شهرستان لنجان که شامل زرین شهر (مرکز شهرستان)، ورنامخواست، باغ بهادران (باغ وردون)، سه ده لنجان و همچنین شهرستان فلاورجان بازدید کرده و صحنه‌هایی که مشاهده کردم حتی در رویا نیز برایم باور کردنی نبود.
مسعود اسدی تصریح کرد: عده‌ای از کارشناسان و مطلعان چیزهایی می‌گفتند ولی باورش برایم مشکل بود که مسئولان اصفهانی، زاینده رود را که به جرات و چنانچه در تصاویر می‌بینید معادل کارون در آن آب جاری‌ست را عامدانه با انشعاب کانال‌های عظیم آب جهت کشاورزی کشاورزانِ چندین شهر استان منتقل کنند و در چند کیلومتری اصفهان، زاینده رود را به عمد خشک کنند تا در مرکز شهر اصفهان، زاینده رود در مقابل چشم میلیون‌ها نفر داخلی و خارجی خشک به نظر برسد و با اعمال فشار بر افکار عمومی و مسئولان ارشد دولتی، زمینه برای انتقال آب‌های گسترده فراهم شود.
وی عنوان کرد: این کانال‌های انتقال آب عملا هر کدام یک رودخانه بوده و نکته دردآور این کانال‌ها این است که آبی که از رود کارون گرفته می‌شود و به زاینده‌رود منتقل شده در درون استان اصفهان توسط کانال‌های آبرسانی طولانی و بزرگ به اقصی نقاط اصفهان جهت کشت برنج منتقل می‌شود ولی در استان خودمان مثلا برای منطقه غیزانیه اهواز یا هفتکل حتی به فکر ایجاد یک کانال انتقال آب درون حوضه‌ای نیستیم.
در تصویر 1 و 2 که زرین شهر، مرکز شهرستان لنجان است تصویر واقعی از رود خروشان زاینده رود را مشهود است و اینکه قبل از این مکان، حجم زیادی از آب توسط ایستگاه پمپاژهای باغ بهادران به یزد و کرمان منتقل می‌شود و مزارع گسترده برنج از آن برداشت می‌کنند، همچنین در چادگان و منطقه فریدن از آن برداشت‌های زیادی انجام می‌شود (عمدتا باغ‌های میوه جدید احداث شده است).
در تصویر بالا مزارع گسترده برنج لنجان(سه ده لنجان)، در تصویری دیگر شالیزارهای گسترده برنج لنجان(باغ وردون)، همچنین کشتزارهای بی‌انتهای زرین شهر(مرکز شهر لنجان) را می‌بینید و در تصویر کشتزارهای برنج ورنامخواست لنجان، مزارع بزرگ برنج در فلاورجان را مشاهده می‌کنید.
برداشت‌های گسترده همچنان ادامه می‌یابد تا در 10 کیلومتری اصفهان در ابتدای شهر مبارکه با احداث یک سد تنظیمی بزرگ مابقی آب توسط دو کانال که هر کدام در حد رود زهره و جراحی در زمستان آب منتقل می‌کنند جهت کشاورزی و صنعت به درون دشتها منحرف می‌شود.
و نهایتا تصویر پایانی، مرکز شهر اصفهان را نشان می‌دهد که چگونه زاینده رود خشکیده است و همین تصور غلط باعث اعمال فشار افکار عمومی و بالابردن قدرت چانه زنی سیاسیون قدرتمند و به‌ویژه نمایندگان توانمندشان در مجلس شورای اسلامی می‌شود.
لذا این گزارش مستند را تقدیم علمای استان، کشاورزان، افکار عمومی و مسئولان می‌کنم تا به هر طریقی برای حفظ منافع استان اقدام کنند، چرا که عدم رعایت عدالت در توزیع منابع ملی و توسعه نامتوازن جغرافیایی، بزرگترین خیانت و ضربه به کشور و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است.
