طبق تاریخ، کوردها برای استقلال تلاش میکنند و این مدعا بر این اساس است که کوردها چندین شورش را برای این مهم و اعلام دولت کوردی و مستقل در تاریخ و کارنامه خود دارند.
جمهوری کوردستان ( با پایتختی مهاباد ) در سال ۱۹۴۶ در غرب ایران با همکاری شوروی، دولت مستقل کوردی را اعلام کرد که رهبر آن قاضی محمد اعدام شد و بالغ بر هزار کورد بعد از جمهوری در درگیری مسلحانه با نیروهای ایران کشته شدند، زیرا کوردها مبارزه مسلحانه را برای دفاع در برابر نیروهای ایران آغاز کردند.
کوردها بطور کلی از طرف استعمارگران سرزمینشان، ترکیه، سوریه، ایران و عراق سرکوب شده اند اما رژیم ایران به شیوه های مختلف و مفرط کوردها را سرکوب کرده است. رژیم خامنه ای به هیچ وجه کوردها را به رسمیت نمیشناسد و حقوق فرهنگی سیاسی و دینی آنان را پایمال کرده و حتی از آموزش با زبان مادری محروم هستند و این در حالی است که قانون اساسی ایران حقوق کوردها را برای آموزش به زبان مادری به رسمیت شناخته است، حتی مواردی بوده که رژیم کوردها را از پوشیدن لباس کوردی محروم کرده است.
بسیاری از کوردها طبق فتوای جهاد خمینی علیه آنها در سال ۱۹۷۹ کشته شدند. خمینی اعلام کرد که کوردها کافر هستن و به همین دلیل جنگنده های ایران کوردها را بمباران کردو این جریان تا به امروز نیز ادامه دارد.
ایران تعدادی از رهبران کورد را در خارج و داخل ترور کرد. مهمترین آنها دبیرکل آن زمان حزب دمکرات کوردستان ایران، دکتر عبدالرحمن قاسملو بود که در سال ۱۹۸۹ از طرف دستگاه اطلاعاتی ایران در زمان گفتگو با نماینده های ایران ترور شد و همچنین دکتر صادق شرفکندی و سه نفر از همراهانش در رستوران میکونوس برلین در سال ۱۹۹۲ ترور شدند.
در حال حاضر هم چندین حزب کوردی اپوزیسیون ایران در حال فعالیت مسلحانه هستند، حزب دمکرات کوردستان ایران و کومله و پژاک که تعدادی خواهان استقلال و تعدادی خواهان فدرالیزم هستند.
منبع: روژی کورد