رادیو آلمان- بهاره دانشجوی ۲۲ ساله رشته عمران یکی از همین جوانان ایرانی است که از دو سال پیش در شهر آمل به همراه دوست‌پسرش زیر یک سقف زندگی می‌کند. او به دویچه وله می‌گوید که خیلی از دوستان نزدیک‌‌اش نیز به همین شکل با دوست‌پسر خود زندگی می‌کنند. بهاره می‌گوید این نوع زندگی مشکلاتی نیز به همراه دارد و ادامه می‌دهد: «همسایه‌ها، صاحب‌خانه، همه می‌خواهند در این قضیه دخالت کنند و می‌پرسند شما با هم چه نسبتی دارید؟ با این حال چون خانواده‌ام از این موضوع خبر دارند ترس زیادی از دخالت بی‌جای همسایه و صاحب‌خانه و ... ندارم.»

 

بهاره ادامه می‌دهد با این‌که خانواده‌اش از این موضوع یعنی زندگی با یک پسر زیر یک سقف خبر دارند اما باز هم احتیاط می‌کند. او می‌گوید: «هربار که دوست‌پسرم می‌خواهد به خانه بیاید من چک می‌کنم که کسی در راه‌پله خانه نباشد و او را نبیند. مطمئنا کسانی که به این شکل زندگی می‌کنند و خانواده‌هایشان اطلاع ندارند ترس بیشتری دارند.»

 

«فاصله گرفتن جوانان ایرانی از زندگی سنتی»

 

سعید پیوندی استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه پاریس در گفت‌وگو با دویچه وله به وقوع یک انقلاب خاموش جمعیتی در ایران اشاره می‌‌کند و می‌گوید جوانان ایرانی به سرعت از سبک زندگی سنتی در چارچوب خانواده در حال فاصله گرفتن هستند.

 

سعید پیوندی می‌گوید،افزایش زندگی مشترک دختران و پسران زیر یک سقف بدون ازدواج بخش پنهان یا نیمه‌پنهان جامعه ایران است که تا به حال درباره این موضوع مطالعه و تحقیقی صورت نگرفته است.

 

این جامعه‌شناس درباره آمار جوانان مجرد ایران ادامه می‌دهد: «الان در آمار رسمی، حدود هفت میلیون نفر از جمعیت ایران بین ۱۸ تا ۳۵ سال وجود دارند که ازدواج نکرده‌اند. چنین چیزی در تاریخ ایران بی‌سابقه است. این هفت میلیون نفر قاعدتا افرادی نیستند که دارای رابطه‌ی جنسی نیستند یا با جنس مخالف ارتباط ندارند، ولی به هر حال در آمار سرشماری‌ها مجرد به حساب می‌آیند.»

 

مریم دختر دیگری است که از چهار سال پیش در تهران تنها زندگی می‌کند. مریم به دویچه وله می‌گوید در این چهارسال در بازه‌های زمانی متفاوت، تجربه زندگی با چند پسر مختلف زیر یک سقف را داشته است و به‌خاطر مسائلی که بعد‌تر پیش می‌آید، این نوع زندگی را در ایران ترجیح نمی ‌دهم.

 

مریم معتقد است جامعه ایران جایی بین سنت و مدرنیته گیر کرده است. او ادامه می‌دهد: «من اگر جای دیگری غیر از ایران زندگی می‌کردم کاملا زندگی مشترک زیر یک سقف بدون ازدواج را می پذیرفتم اما به خاطر مسائلی که بعد‌تر پیش می‌آید احساس می‌کنم فرهنگ این نوع زندگی برای پسرهای ایرانی جا نیفتاده است. در این مدت با چند پسری برای کوتاه مدت مشترک زندگی کردم. ‌همه‌شان ابتدای کار مدرن صحبت می‌کردند ولی بعد از مدتی همان آدم می‌گوید ادامه این رابطه ممکن نیست چون خانواده‌ام چه خواهند گفت؟ خانواده‌ام می‌گویند تو تنها زندگی می‌کنی و از این حرف‌ها که چه‌طور این دختر تنها زندگی می‌کند؟»

 

«عدم توانایی حکومت برای مقابله با جوانان»

 

بهاره دانشجوی ۲۲ ساله رشته عمران در شهر آمل اما می‌گوید از همان اول که شروع به زندگی مشترک با دوست‌پسر خود زیر یک سقف کرده است برای هر دویشان ازدواج مطرح نبوده است. او می‌گوید: «به غیر از خودم برای دوستان دیگرم هم که به‌صورت مشترک زندگی می‌کنند ازدواج مطرح نیست، مهم فقط مشترک زندگی کردن است. حتی اگر هدف ازدواج هم باشد من نمی‌توانم تصور کنم با کسی ازدواج کنم که تجربه زندگی مشترک با او را نداشته باشم. شناختی که از زندگی با یک فرد به دست می‌اید هیچ جور دیگری به‌دست نمی‌آید.»

 

سعید پیوندی، جامعه‌شناس، معتقد است در حال حاضر حکومت ایران توان کنترل سیستماتیک برای برخورد با دختران و پسرانی که به صورت مشترک بدون ازدواج زیر یک سقف زندگی می‌کنند را ندارد.

 

این موضوع را بهاره دانشجوی ۲۲ ساله رشته عمران در شهر آمل به نوع دیگری بیان می‌کند و می‌گوید: «کنترل از سوی حکومت درباره زندگی جوانان با جنس مخالف زیر یک سقف وجود ندارد چون خیلی زیاد شده است. نظر شخصی من این است که خیلی از این موارد را می‌دانند اما آن‌قدر مشکلات دیگری وجود دارد که حتی راضی هستند که بچه‌ها سرگرم همین مسائل باشند و دغدغه‌شان همین مسائل باشد تا این‌که بخواهند به موارد دیگری فکر کنند.»

 

افزایش زندگی مشترک بدون ازدواج در ایران در حالی است که مقامات جمهوری اسلامی علاوه بر حساسیت‌های شرعی، نگران کاهش نرخ رشد جمعیت نیز هستند. بر اساس نتایج آخرین سرشماری صورت گرفته، جمعیت ایران به ۷۵ میلیون و ۱۴۹ هزار و ۶۶۹ نفر رسیده است. این آمار حاکی از کاهش رشد جمعیت ایران است.