این باور اشتباه است. این باور که زنانی که به ارضای جنسی نمی‌رسند سرد مزاج هستند، احتمالا از تئوری فروید اقتباس شده که معتقد بود فقط زنانی که ارضای جنسی واژنی دارند، از سلامت جنسی برخوردارند و ارضا شدن از طریق تحریک ناحیه کلیتوریس نشانه وجود یک اختلال اعصاب و روان است. امروزه این باور کاملا رد شده است. زنی که از تحریک ناحیه کلیتوریس به ارضای جنسی می‌رسد، به طور حتم نوعی از ارضای جنسی را تجربه کرده، و اصلا سرد مزاج نیست. به زنانی که به ارضای جنسی نمی‌رسند اما میل به برقراری رابطه زناشویی دارند نیز در اصطلاح طبی سردمزاج نمی‌گویند.

این باور اشتباه است. نباید زنان را به دو گروه تقسیم کرد. اگر چه بیشتر زنان ارضای جنسی ناحیه کلیتوریس را تجربه می‌کنند و اندکی ارضای جنسی واژینال، ولی زنانی هم هستند که تجربه رسیدن به هر دوی آنها را دارند.

این باور اشتباه است. ممکن است زنی در ۳۰ سالگی ارضای جنسی را تجربه نکرده باشد اما در ۳۲ سالگی به آن برسد. گاهی نیز زنی با همسر اول خود هرگز به ارضای جنسی نمی‌رسد اما در ازدواج دوم این حس را تجربه می‌کند زیرا رسیدن زن به ارضای جنسی تا حد زیادی به رفتار مرد و تصویرهای ذهنی که او خلق می‌کند، بستگی دارد.

اشتباه است. لذت از برقراری رابطه زناشویی مساله‌ای مجزا از رسیدن به ارضای جنسی است.

این باور نیز اشتباه است. بعد از تحولات قرن بیستم، تا مدت‌ها به ارضای جنسی رسیدن زنان مورد بحث بود و بسیاری از زنانی که به این نقطه لذت جنسی نمی‌رسیدند، سرد‌مزاج تلقی می‌شدند. مردان نیز گاهی از اینکه نمی‌توانستند همسرشان را ارضا کنند، احساس ناتوانی می‌کردند. این موضوع در آن زمان باعث شد زندگی‌های مشترک زیادی از هم پاشیده شود زیرا زنان این مساله را به ناتوانی مرد و مردان آن را به سردمزاجی زن ربط می‌دادند اما واقعیت این است که لذت جنسی برای زن مهم است و نرسیدن به ارضای جنسی مانع این حس نیست.

این باور اشتباه است. برخی زنان تلاش می‌کنند که وانمود کنند به ارضای جنسی رسیده‌اند تا رابطه‌شان با همسرشان بهتر شود در حالی‌که این کار به رابطه زناشویی صدمه می‌زند و از رسیدن زن به ارضای جنسی جلوگیری می‌کند. از سوی دیگر، دروغگویی زوج‌ها را از هم دور می‌کند. رسیدن به ارضای جنسی و لذت جنسی، حاصل ارتباط درست و صادقانه زوج‌هاست. زن است که با راهنمایی صحیح، به همسرش می آموزد چطور او را به نقطه اوج لذت نزدیک کند.

اشتباه است. ارضای جنسی ممکن است به شیوه‌های مختلفی تجربه شود؛ همان‌طور که مثلا ما گاهی با شنیدن یک لطیفه لبخند می‌زنیم، گاهی آرام می‌خندیم و گاهی قهقه می‌زنیم. شاید شدت یک خنده از دیگری بیشتر باشد اما همگی در پی خوشحالی بروز می‌کنند و همگی واقعی‌اند. ارضای جنسی نیز به هر شکلی رخ دهد، واقعی است.

این باور نیز اشتباه است. ممکن است زنی هرگز به ارضای جنسی نرسد اما از رابطه زناشویی با همسرش لذت ببرد و برعکس زنی به ارضای جنسی برسد اما چون همراه رابطه زناشویی عشق و نوازش وجود ندارد، از لحاظ روانی ارضا نشود. هدف از برقراری رابطه زناشویی رسیدن به ارضای جنسی نیست و این موضوع تاثیری در خوشبختی زوج‌ها ندارد هر‌چند همراهی آن با نوازش و لذت جنسی زوج را به هم نزدیک‌تر می‌کند.