ایران وایر- حسن روحانی، دیشب در صفحه توئیتر خود یک عکس متفاوت منتشر کرد. بدون لباس روحانی، با لباس ورزشی در حال تماشای بازی فوتبال تیم های ایران و نیجریه.
به طور طبیعی پس از دوران محمود احمدی نژاد، نباید دیدن چنین تصویری از رئیس جمهور ایران غافلگیر کننده باشد. احمدی نژاد با رئیس جمهور بولیوی فوتبال بازی کرد، پنالتی زد، حرف های فوتبالی زد و ... با این وجود عکس حسن روحانی اهمیت خاص خودش را دارد.
انتشار تصاویر روحانیون به ویژه روحانیون اهل قدرت در ایران محدودیت های خاص خودش را دارد. کشیدن کاریکاتور آنها نیز ممنوع است. معمولا در عکس های خانوادگی یا گعده های آخوندی مثلا عکس هایی که محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر رئیس جمهور در دولت اول خاتمی منتشر می کند باز هم تلاش روحانیون در محافل غیررسمی برای رعایت آداب لباس پوشیدن مشخص است.
تصویر رئیس جمهور ایران اما این قاعده معمول را شکسته است، گرمکن ورزشی و تی شرت آستین کوتاه. پیراهن ورزشی حسن روحانی، نمادی از ایران داشت ولی یوزها را نداشت. احتمالا تیم تبلیغاتی او دیر به فکر افتاده اند و نتوانسته اند لباس نمادین تیم ملی را تهیه کنند. اما این مهم نیست، این تصویر غیر رسمی، سیمایی صمیمانه تر از حسن روحانی که به اندازه کافی خوش تیپ است نزد هوادارانش ترسیم می کند.
سنتی های اصولگرا در ایران رویکرد خوشایندی در مواجهه با فوتبال ندارند. هم فوتبال را پدیده ای غربی ساخته می دانند که به سرگرم سازی ملت ها مشغول است و هم طبعا نگران پیامدهای اجتماعی پس از یک بازی مثل شادی های خیابانی هستند، تصویر حسن روحانی از این قالب گذشته و درک مدرن تر او را به نمایش می گذارد.
دکور خانه رئیس جمهور ساده است، در حد زندگی یک خانواده متوسط ایرانی. در طول یک سال گذشته رسانه های مخالف حسن روحانی کوشیده بودند با انتشار گسترده تصویر بوسیدن دست او توسط یک هوادار، باد زدن برادرش و یا برجسته کردن سفر نوروزش به کیش و همچنین حاشیه سازی برای برگزاری جشنی توسط همسر روحانی در کاخ سعدآباد، یک تصویر اشرافی از او بسازند. تصویر خانه معمولی حسن روحانی، مخالف تصویرسازی یکساله اصولگرایانه است و این به اندازه کافی هوشمندی تیم تبلیغاتی او را می رساند.
در این تصویر اما حسن روحانی تنهاست. خانواده روسای جمهور در ایران معمولا ناشناخته اند، خانواده اغلب چهره های قدرتمند ایرانی چنین هستند. در طول سه دهه گذشته همسران هاشمی رفسنجانی، میرحسین موسوی و مهدی کروبی در فضای اجتماعی و سیاسی حضوری موثر داشته اند، باقی همسران رهبر، رئیس جمهور و روسای دیگر قوا معمولا در پستو بوده و یا حضور بسیار کمرنگی داشته اند.
صاحبه عربی، همسر حسن روحانی نیز در همان ماه های اول حضور اجتماعی اش به مشکل برخورد. او جشنی در کاخ سعدآباد برگزار کرد و حاشیه هایش سبب شد یک ماه رسانه های اصولگرا علیه دولت بتازند. بعدها مشخص شد اغلب خبرها دروغ بوده ولی غیبت ماه های اخیر صاحبه عربی نشان می دهد او سخت دلگیر است.
به نظر می رسد این دلگیری سیاسی علت غیبت او نبوده است. به طور معمول اگر او می خواست همراه حسن روحانی به تماشای این بازی بنشیند، باید بدون چادر می نشست. عبور از مرز چادر در روزهایی که رئیس جمهور ایران در باتلاق سیاسی قانون حجاب و عفاف گیر کرده و مخالفانش او را متهم به لیبرالیسم فرهنگی می کنند، می توانست دردسرهای بسیاری تولید کند.
در نهایت انتشار این عکس ها از منظر بدنه اجتماعی مهم است. دولت روحانی یک دولت بدون پشتوانه اجتماعی قوی است. بخشی از رای او مرهون حمایت هاشمی و خاتمی است، بخشی رای نه به سعید جلیلی است و رای روستائیان و شهرهای کوچک کماکان استعداد این را دارد که به سمت چهره ای چون محمود احمدی نژاد بچرخد. تصویرسازی هایی اینچنین و تلاش برای تحکیم عقبه اجتماعی حسن روحانی در حال حاضر برای تداوم محبوبیت اجتماعی او بسیار مهم است. در طول یک سال های گذشته، تیم رسانه ای حسن روحانی نشان داده که در این زمینه استعداد چندانی ندارد و از تعریف یک مکانیزم قوی عاجز بوده، انتشار این عکس از معدود نقاط موفق کارنامه یک ساله آنهاست.